به گزارش خبرگزاری مهر، محمدحسین بوچانی، رئیس مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران تشکیل کمیته تحقیق و توسعه (R&D) با کار ویژه بررسی تاب آوری شهر تهران را از جمله نخستین اقدامات این مرکز برای مواجه با ویروس کرونا معرفی کرد و افزود: رویکرد فعالیت این کمیته نخست پذیرش فراگیری ویروس در تهران و ایران و ضرورت تهیه پروتکلها و دستورالعملهای مدیریت شهری و محلهای و دوم بهره مندی از تجربیات جهانی وتهیه پروتکلها است.
بوچانی گزارشهای تهیه شده در این مرکز را در سه گروه تجربه نگاری، افکارسنجی و هوشمندسازی طبقه بندی کرد و دگرگونی برخی از روشها در مدیریت شهر همانند جمع آوری و دفن پسماند در دوران کرونا را محصول این مطالعات دانست.
او یکی از دستاوردهای دوران کرونا برای شهرداری را گره خوردن مطالعات با اجرا معرفی کرد و گفت: برای اینکه شهرها در دوران اپیدمی دچار تشنج و در عین حال رخوت نشوند باید ۴ ویژگی ساختارهای هماهنگ، بسترهای هوشمند، فضای روشن و شفاف اجتماع شهری و برنامه ریزی برای شرایط بحران را داشته باشد.
دوچرخه؛ مطلوبترین مد حمل و نقل در دوران کرونا
او بر ضرورت پایبندی شهرها به پژوهش تاکید کرد و افزود: هر ساختار اجرایی باید برای دو زمان عادی و بحران برنامه ریزی جداگانه داشته باشد؛ کلان شهرهای دنیا با یک بحران مانند کرونا آزمایش شدند و شهرهایی که ضوابط و مقررات تاب آوری را لحاظ کرده اند توانسته اند با آمادگی بیشتری دربرابر کرونا مقاومت کنند. به گفتهی او تاب آوری شهر بعد فراموش شده تهران در سالهای گذشته بوده که کرونا این تذکر جدی را به تمامی دولتهای ملی و محلی برای آماده سازی شهرها بر این اساس داده است.
بوچانی سرمایه اجتماعی را نیز به عنوان یکی دیگر از درس آموزههای کرونا در تهران معرفی کرد و گفت: شهرهایی که دارای این ویژگی اند با مشارکت و همکاری شهروندان روبرو میشوند همانطور که در تهران نواحی که سرمایه اجتماعی بالاتر دارند توانسته اند در برابر کرونا مقاومت بیشتر و با مدیریت شهری نیز همکاری مطلوبتری داشته باشند.
رئیس مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران دوچرخه را یکی از جذاب ترین مدهای حمل و نقل در دوران کرونا دانست و خاطرنشان کرد: متأسفانه تهران در این دوران نتوانست از این ظرفیت استفاده کند؛ کوتاه بودن طول سفرها و خلوت بودن شهر دو خصیصهای است که دوچرخه را شیوه پاسخگو جا به جایی میکند.
به گفته او دوچرخه آینده حمل و نقل شهری را رد سیطره خود قرار میدهد؛ مدی ارزان، شاداب ولی ناسازگار با توپوگرافی تهران است که با تغییر مدل دوچرخهها از دندهای به برقی میتواند نجات بخش شهرهایی مانند تهران باشد.