محمودرضا رحیمی دبیر نخستین جشنواره مجازی «تئاتر+خانه» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره برگزاری این رویداد بیان کرد: از زمانی که ایده برگزاری این جشنواره در انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس شکل گرفت و بعد از آن برای دبیری این رویداد دعوت شدم جلساتی با آقایان حمید نیلی، امیرحسین شفیعی و توحید معصومی داشتیم و درباره روند برپایی جشنواره و برنامه ریزی برای منفعل نبودن در شرایط بحرانی صحبت کردیم. ابتدا به نظر می‌رسید جشنواره تنها می‌تواند به شکل مونولوگ برگزار شود اما بعدا به این نتیجه رسیدیم که از ظرفیتی که بحران کرونا در اختیار ما قرار داده است در مسیر همدلی استفاده کنیم و شرایطی فراهم شد که تنها به پذیرفتن مونولوگ‌ها بسنده نکنیم تا خانواده‌ها هم بتوانند در جشنواره مشارکت داشته باشند.
وی ادامه داد: بعد از تدوین فراخوان و منتشر شدن آن با تعداد غیرقابل پیش‌بینی اثر مواجه شدیم که برایمان بسیار جذاب بود. ۱۷۴ اثر در مرحله اول به جشنواره ارسال شد و شورای انتخاب متشکل از رضا شیبانی، توحید معصومی و امیرحسین شفیعی در ابتدا به ۶۹ اثر رسید و این آثار را به داوران سپرد اما از آنجایی که ویدئوها در فضای مجازی برای ما ارسال می‌شد در چند مورد به دلیل قطع شدن اینترنت این آثار به دستمان نرسیده بود که بعد از بررسی‌های مجدد مشخص شد که ۵ ویدئو در مرحله ارسال با مشکل مواجه شده اند که از دوستان خواستیم مجددا آنها را برای ما ارسال کنند و از میان این ۵ ویدئو ۲ ویدئو انتخاب و به ۶۹ اثر قبلی اضافه شد و در حال حاضر ۷۱ اثر به عنوان آثار منتخب در حال داوری هستند.
رحیمی درباره زمان اعلام نتایج نهایی و چگونگی داوری آثار توضیح داد: قرار است شب عید فطر نتایج نهایی جشنواره اعلام شود که البته علاوه بر رای داوران ۳ اثر هم توسط مردم انتخاب می‌شوند و جایزه دریافت می‌کنند. در هر سه بخش «گروهی و خانوادگی»، «دیگر گونه‌های اجرا» و «مونولوگ» ۶ کار برگزیده خواهیم داشت که هر کدام جوایز یک میلیون تومانی دریافت خواهند کرد البته به جز بخش «گروهی و خانوادگی» که آماتور هستند به بقیه بخش‌ها کمک هزینه پرداخت شده است.
وی درباره کیفیت آثار ارسال شده و لزوم برگزاری چنین رویدادی در شرایطی که فعالیت‌های تئاتری تعطیل شده‌اند، بیان کرد: زمانی که به همراه شورای انتخاب جشنواره، آثار ارسال شده را می‌دیدیم در بخش «گروهی و خانوادگی» شاهد شور و نشاط فراوانی بودیم که این امر موجب شعف و خوشحالی بسیار زیادی در ما شد چون این نمایش‌ها با تلقی مردم معمولی از تئاتر و با امکاناتی که در اختیار داشتند در منزل خود که حریم شخصی‌شان محسوب می‌شود، تولید شده و در اختیار ما قرار گرفته بود و این اقدام برای ما بسیار لذت بخش بود. نکته مورد توجه دیگر برای ما این بود که ۷۰ درصد از آثار متقاضی از شهرهای مختلف ایران بودند و این آثار به بخش نهایی هم راه یافته اند. خوشبختانه جنب و جوشی را که انتظار داشتیم اتفاق افتاده است که جای خوشحالی دارد.
این کارگردان تئاتر در پایان صحبت هایش متذکر شد: این جشنواره اولین رویداد مجازی است که در شرایط بحران کرونا برگزار می‌شود اما مطمئنا نمی‌تواند جایگزین تئاتر حرفه‌ای شود. البته در این شرایط جنب و جوش بسیار جذابی را به وجود آورده و بعد از خبررسانی درباره برگزاری آن چند جشنواره دیگر به همین شیوه شکل گرفت که جای خوشحالی دارد. ما باید عادت کنیم که در شرایط بحرانی حرفی برای گفتن داشته باشیم اما می‌دانیم که چنین رویدادهایی قرار نیست جای فرایند اصلی تئاتر را بگیرند.