اعظم بروجردی نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار مهر درباره وضعیت تئاتر کشور در دوران پساکرونا گفت: متأسفانه کنترل وضعیت تئاتر هم از دست خود هنرمندان و هم از دست وزارت ارشاد در رفته و در وضعیتی هستیم که نمی‌دانیم الان رو به جلو حرکت می‌کند یا به عقب. این وضعیت ارتباطی به بحران کرونا هم ندارد و اتفاقاً این بحران می‌تواند فرصتی را برای مسئولان پیش آورد تا در مورد سیاست‌گذاری‌های تئاتر تجدیدنظر کنند و به این نتیجه برسند که بالاخره قرار است با این هنر چه کنند و چه سمت و سویی به آن بدهند.
وی ادامه داد: مدیران فرهنگی ما باید به این مساله توجه کنند که اصلاً تئاتر در سال‌های اخیر دارد رسالت خودش را به عنوان هنری که در جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند، انجام می‌دهد یا خیر. مساله دیگر معضل معاش و امنیت شغلی هنرمندان تئاتر است به شکلی که فشارهای اقتصادی باعث نشود هنرمندان تن به هر کاری بدهند و بتوانند برای این آب و خاک کار کنند نه اینکه تلاششان فقط برای جذب مخاطب و خنداندن مردم به هر ترتیب باشد و تئاتر را در سطح گیشه‌ای نگه دارند.
کارگردان نمایش «پهلوان» یادآور شد: مدیران تئاتر هم باید به محتوا و کیفیت آثار تولید شده بیندیشند و هم فکری به حال مساله معیشت هنرمندان کنند چون اگر فکر اساسی برای این معضلات نکنند تئاتر از دست می‌رود. اگر قرار شود در تئاتر تنها شاهد نمایش‌های طنز و کمدی سطحی باشیم که مردم این مدل آثار را می‌توانند در تلویزیون یا مدیوم‌های دیگر نیز پیدا کنند چون تئاتر رسالتی دارد که باید به درستی به آن رسالت عمل کند. هر زمانی که ما روی مسأله‌ای بیشتر تاکید داشتیم آن مساله مشکلات بیشتری پیدا کرد به عنوان نمونه در حال حاضر شورای ارزشیابی و نظارت حدود ۳۰-۴۰ نفر ناظر دارد اما شاهد هستیم که مشکلات نظارتی نمایش‌ها چقدر زیادتر شده است. البته شاید آنها هم تقصیری نداشته باشند چون وقتی قرار است یک گروه تمام هزینه‌های خود را از طریق گیشه و به شکل شخصی تأمین کند مجبور است به هر ترفندی دست بزند تا مخاطب جذب کند. از طرف دیگر برخلاف امثال من عده‌ای دیگر از هنرمندان به شیوه نظارت و اعمال ممیزی به آثار نمایشی معترض هستند از همین رو باید توازن و تعادلی پیش بیاید که به اصطلاح نه سیخ بسوزد نه کباب.
بروجردی متذکر شد: امیدوارم با آمدن قادر آشنا به اداره کل هنرهای نمایشی وضعیت تئاتر بهتر شود چون آشنا فردی با فکرِ باز، پاک‌دست، مدیر و اهل تئاتر است و می‌تواند برای چگونگی نظارت بر تئاتر و مساله معیشت هنرمندان فکر اساسی کند.
وی در پایان درباره کسر ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده از اجراهای تئاتری عنوان کرد: به دلیلی که قیمت بلیت نمایش‌های مختلف و ظرفیت سالن‌های نمایشی با یکدیگر یکی نیست با کسر مالیات از همه اجراها در حق برخی از نمایش‌ها و گروه‌هایی که بلیت کمتری می‌فروشند اجحاف می‌شود و به ضررشان خواهد بود بنابراین کسر مالیات بر ارزش افزوده در چنین شرایطی ماهی گرفتن از آب گل آلود است. کسر مالیات از نمایش‌های پرمخاطبی که با پروداکشن بزرگ تولید می‌شوند تأثیری ندارد اما این مساله برای ۹۰ درصد اهالی تئاتر زیان بار است و دولت به جای کمک کردن به آنها و بهبود وضعیت معیشتی شأن هزینه‌ای هم از آنها می‌گیرد که می‌توان گفت این کار به نوعی «گناه مضاعف» است و مثل این است که به جای اینکه به فقیری کمک کنید پول‌هایی هم که جلو او قرار دارد، از او بگیرید.