سایپا در این دوره از رقابت ها با کسب 15 برد، 11 مساوی و 4 باخت به عنوان قهرمانی رسید و استقلال اهواز در حالی که بیشترین پیروزی را کسب کرد(16 برد) تنها به دلیل باخت بیشتر(8 باخت) با دو امتیاز اختلاف نسبت به سایپا از قهرمانی بازماند. پرسپولیس هم که در میانه های فصل امتیازات فراوانی را از دست داد ، به یکباره با کسب 6 پیروزی متوالی در روز آخر سر از جمع مدعیان در آورد. این تیم با 14 برد، 11 تساوی و 5 شکست بالاتر از استقلال در رده سوم ایستاد. استقلال که تا 3 بازی قبل بخت نخست قهرمانی بود، به دلیل چینش نادرست نفرات این تیم در بازی برابر سایپا، شکست خورد تا در دو بازی بعدی خود هم به دلیل استرس فراوان، در کسب نتیجه ناکام بماند و در نهایت با 14 برد، 10 مساوی و 6 باخت ، یکی از بدترین فصل های خود در رقابت های لیگ برتر را به پایان ببرد.
از آن سو راه آهن و فولادخوزستان هم به رقابت های پلی آف سقوط کردند تا با تیم های شهرداری بندرعباس و تراکتورسازی تبریز دیدارهای دوره ای برگزار کنند و در نهایت یک تیم جواز حضور در رقابت های لیگ برتر را کسب کند. صعود تیم های شیرین فرار کرمانشاه، پگاه گیلان و صنعت نفت آبادان به رقابت های 18 تیمی لیگ برتر پیش از این مسجل شده است.
سایپا در اداوار گذشته همواره یکی از تیم های مدعی کسب عنوان قهرمانی بود و بارها طعم صدرنشینی را چشیده بود اما بنا به دلایلی که بخشی از آن فنی بود و بخشی حاشیه ای، از کسب عنوان قهرمانی بازمانده بود. این تیم همواره با نزدیک شدن به پایان رقابت های فصل، برتری خود را از دست می داد و از قهرمانی بازمی ماند اما این بار مانع از تکرار این اتفاق تلخ شد تا در نهایت به آنچه طی این سال ها استحقاقش را داشته برسد. سایپا بی ترید بهترین تیم این دوره از رقابت ها بود و می توان بر این نکته اصرار کرد که بهترین تیم فوتبال کشورمان قهرمان رقابت های این فصل شده است.
این تیم را ورنر لورانت آلمانی بست اما او به ناگهان سر از ترکیه درآورد تا مسئولان سایپا برای از دست ندادن زمان ، هدایت تیم خود را به دایی بسپارند اما او آنقدر خوب کار کرد تا فکرعوض کردنش در ادامه رقابت ها ، عقیم بماند. بازیکنانی مثل ابراهیم صادقی در کسوت کاپیتان، محسن خلیلی، جواد آشتیانی، امید شریفی نسب ، داریوش یزدانی و خود دایی ، تیمی منسجم و هماهنگ را ساخته بودند که برتری خود را به سایر تیم ها تحمیل می کرد.
رمز موفقیت تیم استقلال اهواز هم به مربی کاربلد و خبره این تیم بازمی گردد و اینکه این تیم به دور از هیاهوی تیم های سایپا، استقلال و پرسپولیس، خود را بالا کشید. اما بر سر استقلال و پرسپولیس همان آمد که همه ساله این دو تیم با آن دست و پنجه نرم می کنند. این دو تیم با آنکه تحت پوشش و حمایت سازمان تربیت بدنی هستند اما از این موضوع کمتر بهره ای می برند و همواره باید درگیر مسائل حاشیه ای باشند. استقلال درحال حاضر مدیرعامل ندارد و در پرسپولیس هم ادامه حضورمدیرعامل این تیم منوط به کسب نتایج بهتر است که این موضوعات همواره در شرایط حساس، هر تیمی را به بحران می برد. این دو تیم از امروز باید به فکر لیگ و لیگ های آینده باشند چراکه بی رو دربایستی، آش برای آنها همین است و کاسه همین.
رقابت های لیگ برتر امسال همچنان با مشکلات اساسی خود دست و پنجه نرم می کرد. لیگ ما هرگز طی این سال ها تقویم برگزاری مسابقات نداشته و به همین خاطر فراز و فرودهای فراوانی را تجربه کرده است. به تاخیر افتادن رقابت ها همواره اعتراض تیم ها را به دنبال داشته و این در حالی است که مسئولان ورزش کشور نتوانسته اند الگوی مناسبی برای خود تعریف کنند تا با پیروی از آن ، بیش از این شاهد بی نظمی در رقابت های لیگ نباشیم. رقابت های تیم ملی، رقابت ها امید و لیگ قهرمانان آسیا همیشه دلیلی بوده تا بازی های لیگ برتر به تعویق بیافتد.
داوری های این دوره از رقابت ها هم حرف و حدیث های فراوانی درپی داشت کما اینکه اگر علیرضا یزدانی کمک داور دیدار استقلال اهواز - مس کرمان ، گل مردود مس را گل اعلاتم نمی کرد الان جام در دست های فیروز کریمی و شاگردانش بود. داوری های رقابت های امسال مشکلات بسیاری را برای برخی تیم ها ایجاد کرد و دو تیم راه آهن و پرسپولیس از متضررترین تیم های لیگ امسال در زمینه داوری بودند.
آیین نامه لیگ هم هنوز اصلاح نشده و بعضا شاهد تصمیماتی هستیم که بسیار مضحک است. فصل گذشته تیم ذوب آهن به دلیل استفاده همزمان از 4 بازیکن خارجی در ترکیب خود در بازی مقابل سایپا ، فقط یک امتیاز از دست داد اما به سایپا که به این موضوع شکایت داشت و البته در کورس قهرمانی هم حضور داشت، امتیازی تعلق نگرفت. امسال هم چنین اتفاقی در بازی پاس و ملوان رخ داد اما فقط یک امتیاز از تیم پاس کسر شد. حال آنکه آیین نامه لیگ می بایست خیلی زودتر از اینها اصلاح می شد تا شاهد چنین وقایع مبهمی در فوتبال کشورمان نمی بودیم.
تماشاگران و فحاشی آنها به داوران و بازیکنان از دیگر معضلاتی بود که این بار نسبت به سایر ادوار از شدت بیشتری برخوردار بود و در این خصوص ، فدراسیون فوتبال، داوران، بازیکنان و مربیان هم نقش داشتند. چنانچه ورزشگاهی می خواهیم که عاری از هرگونه لفظ زشت باشد باید پاسخ صحیحی به مخاطب بدهیم و برای وقت شان ارزش قائل شویم. آیا براستی در رقابت های امسال ، مجموعه فوق الذکر برای زمان و علاقه تماشاگر، ارزش درخور قائل شدند؟
پرونده ششمین دوره رقابت های لیگ برتر فوتبال کشور روز دوشنبه هفتم خرداد ماه سال 1386 بسته شد. با این حال مشکلات همچنان پابرجا بود و بی تردید این مشکلات، لطمات سختی بر اندام نحیف فوتبال ما وارد خواهد آورد. در جایی که نظم در کار نباشد، نتیجه حاصل نمی شود و فدراسیون فوتبال در اولین فرصت پس از شناختن رییس خود، باید به فکر اصلاح تمام ضعف هایی باشد که از آن نام بردیم.