ارومیه – سپاه شهدای آذربایجان غربی در بیانیه ای اعلام کرد: هفته افشای حقوق بشر آمریکایی فرصت مغتنمی برای بازنمایی جنایات دولت تروریست‌پرور آمریکا علیه انقلاب اسلامی و ملت ایران است.

به گزارش خبرگزاری مهر، در بیانیه سپاه شهدای آذربایجان غربی به مناسبت هفتم تیر سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت توسط رژیم بعث عراق آمده است، فاجعه بزرگ انسانی بمباران شیمیایی شهر سردشت توسط رژیم منفور بعثی سند توحش غرب، نماد حقوق بشر آمریکایی و بمباران شیمیایی سردشت صحنه رسوایی حامیان دروغین حقوق بشر و انفعال نهادهای بین‌المللی مدعی این عرصه به شمار رفته و گویاترین سند مظلومیت جمهوری اسلامی و ملت سربلند ایران است.

این بیانیه می‌افزاید، سپاه شهدای آذربایجان غربی ضمن اعلام انزجار از گسترش سلاح‌های کشتار جمعی و عرض تسلیت به پیشگاه حضرت ولی عصر (عج)، رهبر معظم انقلاب و بازماندگان این عزیزان بر لزوم تداوم راه شهدا بویژه شهدای انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم تاکید می‌کند.

اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان نیز به مناسبت هفته افشای حقوق بشر آمریکایی و سالروز بمباران شیمیایی شهر سردشت در بیانیه‌ای تاکید کرده: هفته افشای حقوق بشر آمریکایی فرصت مغتنمی برای بازنمایی جنایات دولت تروریست‌پرور آمریکا علیه انقلاب اسلامی و ملت ایران است.

در این بیانیه از همه نخبگان، فرهیختگان و اصحاب رسانه خواسته شده تا با تنویر افکار عمومی دست‌های پنهان و کثیف استکبار جهانی و صهیونیست بین‌الملل و جیره خواران منطقه در برپایی آشوب و فتنه در کشورهای مستقل اسلامی، را به نمایش بگذارند.

سردشت در جنوبی‌ترین منطقه از آذربایجان غربی در کنار مرزهای عراق، هفتم تیرماه سال ۶۶ توسط رژیم بعث صدام و با کمک کشورهای غربی حامی این رژیم، بمباران شیمیایی شد.

بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات بسیاری به وجود آورد و این شهر اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نامیده شد.

در این حادثه از شهر ۱۲ هزار نفری سردشت طبق آمار رسمی هشت هزار و ۲۵ نفر مصدوم شدند که این آمار شامل مصدومان خفیف هم می‌شد، کل آمار شهدا در فاجعه غیرانسانی سردشت ۱۳۰ نفر بود که ۲۰ نفر آنان در سردشت همان دقایق نخستین شهید شدند و بقیه نیز ظرف مدت هفت تا ۳۰ روز به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

هر چند بیش از سه دهه از این فاجعه انسانی می‌گذرد اما هنوز شهر سردشت بوی تاول و سرفه‌های خردل می‌دهد و بی توجهی و کمبود برخی امکانات به خصوص در بخش درمانی درد مضاعفی است بر زخم‌های مردم غیور و مرزی این دیار که نیازمند نگاه ویژه مسئولان است.