عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: گرچه مرتب غربی‌ها در کامل وقاحت و با کمال پرویی حرف از حقوق بشر می‌زنند ولی نگاه غرب به حقوق بشر یک نگاه کاملاً ابزاری و شعاری و ریاکارانه و غیر حقیقی است.

آیت الله علی اکبر کلانتری به مناسبت ۱۲ تیر که روز حقوق بشر امریکایی نامگذاری شده است، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: مقوله حقوق بشر مفهومی بسیار قابل تأمل و قابل بررسی است و باید روی آن کار بشود. در این باره یک نکته عرض می‌کنم و آن اینکه به طور کلی در این چند قرن اخیر و به خصوص در این قرن حاضر و در این ایام و دوران معاصر، نگاه غرب به حقوق بشر یک نگاه کاملاً ابزاری و شعاری و ریاکارانه و غیر حقیقی و انصافاً قابل تأمل است. گرچه مرتب غربی‌ها در کامل وقاحت و با کمال پرویی حرف از حقوق بشر می‌زنند و مشکلات و برخوردها را در جای جای عالم محکوم می‌کنند ولی واقعاً اعتقادی به حقوق بشر ندارند.

عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: اینها به طور مبنایی و به طور اساسی اعتقاد و باوری به حقوق بشر ندارند. اگر داشتند این طور برخورد نمی‌کردند. آنانی که آشنایی دارند با فقه و حقوق اسلامی اذعان می‌کنند که برخلاف دیدگاه غرب، با کمال افتخار و با کمال مباهات از همان ابتدای فقه اسلامی که بیش از هزار سال پیشینه می‌شود برای آن در نظر گرفت، در جای جای فقه ما حتی به حقوق حیوانات بر می‌خوریم. بشر که جای خود محفوظ، بالاتر از حقوق بشر حقوق حیوانات نیز مطرح شده است که انصافاً خیلی لطیف و ظریف است.

وی ادامه داد: حقوق همسر، حقوق فرزند، حقوق همکار، حقوق همنوع و … همه و همه به طور دقیق در اسلام مطرح شده است. حتی حقوق گیاهان و درختان هم دیده شده است. در کتاب جواهر که در فقه خیلی معروف است در جاهای مختلف این کتاب به حقوق‌های قابل توجه حیوانات بر می‌خوریم. مثلاً حق بهداشت، حق تولید مثل و حتی حق مکان زندگی برای حیوانات عنوان شده است. خیلی عجیب است. مثلاً اگر کسی در منزل حیوان حلال گوشت دارد این حیوان بر مالک حق مکانی برای زندگی دارد. حتی حق بهداشت و دارو و درمان دارد و باید در فکر دارو و درمانش باشد.

آیت الله کلانتری اضافه کرد: انسان خیلی تعجب می‌کند وقتی اینها را ملاحظه می‌کند، ولی متأسفانه در سایه هجمه تبلیغاتی فراوان و فشارهای تبلیغاتی کاری کردند که قضیه بر عکس جلوه کرده است که مثلاً گویا اسلام حقوق بشر ندارد، ولی آنها دارند. در همین قضایای اخیر در آمریکا کاملاً می‌بینیم که چقدر ظالمانه و چقدر دردمندانه سیاه پوستی را می کشند، زانو بر گردنش می‌گذارند و کاری می‌کنند که واقعاً همه عواطف و احساسات در کل عالم جریحه دار بشود، ولی این مقامات آمریکایی اصلاً عین خیال شان هم نیست.

وی سپس گفت: این مسائل نشان می‌دهد واقعاً حقوق بشر در آنجا به صورت اساسی و نهادینه و بر اساس مبانی برایشان جداً حل نشده است. اگر چیزی می‌گویند تبلیغات و شعار و ظاهرسازی است. نه تنها اعتقادی به حقوق بشر ندارند بلکه به طور علمی و تئوری این مطلب را تئوریزه می‌کنند و سعی می‌کنند عقایدشان را علمی جلوه دهند. ما در مبانی خودمان به طبیعت به چشم خلقت و مخلوق نگاه می‌کنیم. همه عالم را مخلوق الهی در نظر می‌گیریم و موجودات عالم و انسان و حتی حیوانات را به عنوان عیال الله در نظر می‌گیریم و یک نگاه الهی به جهان داریم.

آیت الله کلانتری اظهار داشت: آنها چنین دیدی ندارند. تحلیل طبیعی و مادی از جهان ارائه می‌کنند. خیلی هنر کنند تحلیل اومانیستی و بر اساس انسان محوری می‌کنند. اینها به همین جهان بینی شان بر می‌گردد و مشکل اینها مبنایی است. برخی از رسانه‌های ما متأسفانه دنباله روی رسانه‌های خارجی و تبلیغات بیگانه هستند و از آموزه‌های مترقی اسلام آگاهی ندارند و با حقوق بشر پیشرفته‌ای که ما داریم معمولاً آشنایی ندارند. برخی احیاناً اگر هم آشنایی داشته باشند بر اساس عناد و مخالفتی که با نظام و ارزش‌های ما دارند گاهی طوری برخورد می‌کنند که حق را به آنها می‌دهند و مواضع کاملاً غیرصحیح می‌گیرند.

وی در ادامه عنوان کرد: حتی اگر هم دولت‌ها در آمریکا تغییر کنند در کوتاه مدت خیلی بعید است تحول اساسی انجام شود. بعید است نهضتی، انقلابی یا تحول عمیقی انجام شود. مشکلات شان مدام ذره ذره بیشتر می‌شود و به نظر می‌رسد اینها زمینه همان تحول اساسی خواهد بود. همان طوری که رهبری معظم انقلاب فروپاشی و افول آمریکا فرمودند واقعاً مطلب صحیح و دقیق است. منتها این فروپاشی یک سری مراحل دارد که باید انجام شود.

آیت الله کلانتری در پایان گفت: خیلی امید دور از واقعیتی به نظر می‌آید که تصور کنیم اگر دولت بعدی آمریکا بیاید می‌شود با آنها کنار آمد. بنده که به ساختار سیاسی، حکومتی، اقتصادی و فرهنگی آمریکا نگاه می‌کنم این مطلب را خیلی بعید می‌بینیم. حالا ممکن است در ظاهر یک کاری انجام شود شبیه برنامه‌هایی که در دوران مذاکرات برجام انجام شد، اما حتی همان‌ها هم نمی‌تواند مورد اطمینان باشد. همه دولت‌های شان هدف شان یکی است، منتها گاهی با لبخند و مهربانی و تظاهر به محبت، گاهی هم با اخم و چهره عبوس این کار را می‌کنند. فرق اساسی وجود ندارد و تنها ابزار و شیوه‌های کار مختلف است.