خبرگزاری مهر؛ مجله مهر_گروه مجله _ تکتم حیدریان: صدایش زدم، جوابم داد. دردم را گفتم، درمانم شد. خستگی و پریشانی ام را بردم، نشاطم داد. آبرو خواستم، آبرویم شد و...
این بار دلم خواست میهمان سفره اش باشم، نمکش را روانه سفره ام کرد.
رسم زیبایی شده است. شهر به شهر با نام آقا حرکت کردن. پرچمش را در بلندای شهرها آویختن. نغمه رضا رضا سردادن. شربت و شیرینی ولادتش را نوش جان کردن. بگذریم از کرونا و مشقت‌هایی که بر ما زمینیان تحمیل کرده است. آقایمان حج فقراست و این سال‌ها مردمان شهر به شهر، روستا به روستا در دورافتاده‌ترین نقاط کشور هم فهمیده اند که این آقا حج همگان است.
دل‌های بزرگی او را طلب کرده اند ولی پای رفتنشان نبوده است. اما آقا خود به واسطه اعزام سفیرانش راهی شده است. راهی دل‌های شیفته و مشتاقی که با اندک نسیمی از مشهدالرضا (ع) هوایی می‌شوند.
سال هاست که پرچم و نمک و نبات متبرکش نقل محافل شادمانه اش در دهه کرامت شده است. اما امسال تفاوتی دیگر دارد. نمک بارگاه علی بن موسی الرضا (ع) در ذره ذره برکت سفره‌هایمان نفوذ کرده است. ۲۰ هزار نانوایی در نقاط مختلف کشور خمیرهای خود را با نمک متبرک حضرت رضا (ع) ورز داده اند تا میلیون‌ها قرص نان را متبرک کنند به نام و یاد علی بن موسی الرضا (ع).
حالا دیگر یک ایران نمک پرورده آقایند.
نامش که می‌آید دل‌ها هوایی می‌شود، قلب‌ها به تپش می‌افتد و سیمای شیفتگان سیلاب عشق و ارادت می‌شود. صلوات خاصه اش را که می‌خوانند سراپا ارادت می‌شوی از هر جای این کره خاکی که باشی.
حالا نوبت نانوایان است. نانوایانی که به برکت نمک متبرک آقا، نان شأن را به رایگان هدیه دادند تا هر آن که دارد و هر آن که ندارد میهمان آقا باشد.
چه خالصانه یک ایران زیر سایه خورشید گرد هم آمده اند. یکی با اهدای جهیزیه‌ای، یکی با اهدای سقفی، یکی با یتیم نوازی و آن یکی با وقف مال و کار خود در را راه دستگیری از نیازمندی.
این است سیره بزرگان ما. همه یکدل و یک صدا در بحبوحه‌ی بیماری، گرانی، تحریم و هزاران مشکل اقتصادی و معیشتی باز گرد هم می آیند تا به تبعیت از ولی نعمت شأن حضرت رضا (ع) دستگیر مؤمنی باشند.
و چه نیکو تعبیری است، تعبیر نمک پرورده آقا شدن...