"علي رويين تن" كارگردان نمايش " وصيت نامه خانم سارا" در گفت وگو با خبرنگار هنري " مهر " درباره سبك اجرايي اين نمايش با بيان مطلب فوق افزود: نمايش هاي امروز ايران بيشتربه سمت پرحرفي هاي بيهوده مي رود اما كار من يك نمايش تصويري است و شكل اجرايي تر ي دارد.
وي با بيان اين كه من در اين نمايش به سمت يك كار گروتسك وانتزاعي رفته ام متذكر شد: به نظر من هنر، نشان دادن واقعيت نيست و رئاليسم و ناتوراليسم براي تماشاگر جالب نمي باشد بلكه هنر ، خلق كردن است بنابراين تلاش من نيزنمايش دادن براي تماشاگر است نه گفتن واقعيت . در واقع نمي خواهم تماشاگر را با اثر همراه كنم .
اين كارگردان با اشاره به اين كه من عاشق تئاتر "اپيك" هستم گفت : دراين نمايش نيزتلاش كرده ام با دانش اندكي دارم براي تماشاگرم نمايش اجرا كنم.
وي علت انتخاب اين اثر از آثار "نغمه ثميني" را جذابيت موضوعش دانست و افزود : سردرگمي و بي هويتي انسان در اين عصر آهن و تكنولوژي برايم جالب بود همچنين تضاد اجرايي موجود درمتن قابل توجه است.
كارگردان "وصينت نامه خانم سارا" در باره علت تغييرمتن اين نمايش در حين اجرا تصريح كرد: من احساس مي كنم اين متن به خاطر اين كه جزء اولين آثار خانم ثميني مي باشد پختگي و كيفيت آثار امروزي اين نمايشنامه نويس را ندارد بنابراين براي حفظ كردن هويت و ساختار خود نياز به يك بازسازي داشت تا اجرايي تر شود .
وي همچنين درتوضيح چترهاي رنگي صحنه مرگ خانم سارا اظهار داشت : اين چترهاي باز رنگي ايده خودم در ضمن كارگرداني بود و براي اين كه تماشاگرم احساس يأس نكند اين صحنه را اجرا كردم زيرا طبق قانون كتاب مقدس و مذهب شيعه مرگ پايان زندگي نيست بنابراين بايداين موضوع به شكل تصويري به تماشاگر القا مي شد.
تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۸۲ - ۱۳:۴۰
در شكل اجرايي نمايش " وصيت نامه خانم سارا " سعي كردم به نوعي كاركنم كه اگر تماشاگر حرف مرا نمي فهمدحداقل تصوير ي از نمايش را ببيند.