به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از فدراسیون کشتی، استاد کیومرث ابوالملوکی به عنوان یکی از بنیانگذاران کشتی نوین ایران در سن ۹۷ سالگی دار فانی را وداع گفت.
مرحوم ابوالملوکی که هیچگاه نتوانست به عنوان کشتی‌گیر در رقابت‌های بین‌المللی حضور یابد تنها یکبار در سال ۱۳۲۳ قهرمان کشور در وزن دوم در هر دو رشته آزاد و فرنگی شد. وی همچنین به مربیگری در کشتی پرداخت و شاگردانی نظیر مرحوم علی غفاری را پرورش داد و در سال ۱۹۵۴ میلادی نیز در رقابت‌های جهانی یوکوهاما کمک مربی استاد فیلی بود که تیم ایران در این رقابت‌ها توسط توفیق جهانبخت و محمدعلی فردین صاحب یک مدال طلا و یک مدال نقره شد و در مجموع با ۲۲ امتیاز پس از شوروی بر سکوی دوم ایستاد.
ابوالملوکی علاوه بر کشتی و مربیگری سال‌ها دبیر ورزش دبیرستان‌های تهران بود و همچنین در دانشگاه ملی و دانش سرای عالی تربیت بدنی طی سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۴۷ به تدریس کشتی پرداخت و در چند رقابت بین‌المللی همچون بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران سرپرست تیم‌های ورزشی بود. وی همچنین عضو هیات رئیسه اولین فدراسیون کشتی ایران در فروردین ماه سال ۱۳۲۸ بود و علاوه بر آن دو کتاب رموز کشتی در سال ۱۳۲۴ و فنون کشتی به صورت مصور در سال ۱۳۲۶ را تالیف کرد که این کتاب ۵ بار تجدید چاپ شد.
اما آنچه نام استاد کیومرث ابوالملوکی را در کشتی ایران زنده و جاوید کرده، قضاوت و داوری بوده است. ابوالملوکی بنا به نقل قول بزرگان کشتی در سال ۱۹۴۹ میلادی اولین داور بین‌المللی کشتی ایران بوده است.
ابوالملوکی در رقابت‌های جهانی ۱۹۵۱ هلسینکی فنلاند و رقابت‌های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به همراه مهدی نیکخو و در رقابت‌های المپیک ۱۹۶۰ رم به همراه حمیدی و نیکخو قضاوت کرد و در چند رویداد داخلی حساس نیز همانند دیدار تیم‌های کشتی باشگاه نیرو راستی با تیم ایتالیا در سال ۱۳۲۹ در تهران، انتخابی المپیک ۱۹۵۶ ملبورن و در رقابت‌های انتخابی تیم ملی کشتی آزاد در سال ۱۳۳۷ در سالن پارک شهر سابق به همراه استاد بلور داوری کرد.
ابوالملوکی طی سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸ نیز شهردار دهکده المپیک بود و پس از آن تنها به سر زدن به سالن‌های کشتی و تدریس قضاوت اکتفا کرد.