به گزارش خبرنگار مهر، یکی از بخش‌های تحریم‌های اقتصادی، تحریم خرید نفت ایران است که صادرات و فروش نفت کشور را با چالش رو به رو کرده است، هر چند این روند صادرات متوقف نشده، اما به هر حال می‌توان برای بخشی از نفت که فروش آن چالشی شده برنامه ریزی داخلی کرد تا به این ترتیب علاوه بر فاصله گرفتن از خام فروشی و ایجاد ارزش افزوده، میزان کاهش تکلیفی تولید کشور نیز کاهش یابد.
یکی از راهکارهایی که با هدف استفاده از خوراک نفتی طراحی شد، احداث پتروپالایشگاه ها است. طرحی ضدتورمی که می‌تواند تأثیر به سزایی در جذب نقدینگی داشته باشد. با هدف جلوگیری از خام فروشی که یکی از اهداف بلند مدت اقتصاد ایران و مورد تاکید رهبر انقلاب است، طرح احداث پتروپالایشگاه ها با استفاده از سرمایه مردمی در دستور کار مجلس قرار گرفت. طرحی که تلاش دارد بخشی از نقدینگی موجود در کشور را به سوی بخش مولد اقتصاد هدایت کرده و ضعف سرمایه گذاری خارجی را تا حدی مدیریت کند.
علاوه بر این، بازار فروش فرآورده برخلاف نفت خام، در کشورهای همسایه ایران بسیار گسترده است.
به گفته متخصصین یکی از نکاتی که باید مجریان ساخت این واحدهای پتروپالایشگاهی به آن توجه داشته باشند، طراحی واحدهای مذکور متناسب با نیازهای روز دنیا است. زیرا روند رشد تقاضای محصولات نفتی در آینده می‌تواند نقش مهمی در فروش محصولات پتروپالایشگاه داشته باشد. برای این کار ضروری است به جای طراحی الگوهای قدیمی پالایشی با درجه پیچیدگی پایین، به طراحی واحدهای پتروپالایشگاهی جدید که حاوی فرآورده‌های پتروشیمیایی نیز هستند اقدام شود تا بتواند با کمترین مانع در آینده، محصولات خود را به فروش برساند و به وسیله آن ارزش افزوده بیشتری کسب کند.
تبدیل سوخت جت به الفین
به گزارش خبرنگار مهر، یکی از روش‌های مطرح برای طراحی پتروپالایشگاه، تبدیل کروسین (سوخت جت) به محصولات الفینی است. اما با توجه به اینکه کروسین بیشترین قیمت را در میان سوخت‌ها و فرآورده‌های پالایشی دارد و همچنین با توجه به افزایش مصرف تقاضای سوخت هوایی به نظر می‌رسد این گزینه برای آینده مناسب نباشد. به همین دلیل بهتر است سوخت جت تولیدی در پالایشگاه باقی مانده و به محصولات پتروشیمیایی تبدیل نشود.
روش دوم برای طراحی یک پتروپالایشگاه، تبدیل نفتای خروجی از برج اتمسفریک به محصولات الفینی به جای تبدیل نفتا به بنزین است. در واحدهای پالایشی ایران، نفتای خروجی از برج اتمسفریک عمدتاً وارد واحد ریفورمینگ شده و پس از آن به بنزین تبدیل می‌شود. این امر در حالی است که در بسیاری از پالایشگاه‌های دنیا به جای تبدیل نفتا به بنزین، از شکست حرارتی نفتا در پالایشگاه استفاده شده و در نتیجه به جای تولید بنزین، محصولات پتروشیمیایی با ارزشی مانند پروپیلین و اتیلن تولید می‌شود. در واحدهای مورد اشاره در سطح دنیا، تولید بنزین از روش‌های جایگزین و به کمک واحدهای شکست حرارتی یا شکست کاتالیستی نفت کوره از طریق واحدهای کک سازی تأخیری یا واحدهای کراکینگ کاتالیستی بستر سیال (RFCC) انجام می‌شود.
بازدهی ۲ برابری پتروپالایشگاه ها
مطالعات اقتصادی نشان می‌دهد که برای ساخت یک پالایشگاه ۲۵۰ هزار بشکه‌ای، میزان IRR ( نرخ بازدهی داخلی) طرح در حدود ۱۲.۵ درصد است. در حالی که اگر از واحد شکست بخار در این پالایشگاه استفاده شود، میزان IRR طرح به ۳۰.۷ درصد می‌رسد. در نتیجه می‌توان گفت نرخ بازده داخلی ساخت یک پتروپالایشگاه با واحد شکست بخار بیش از ۲ برابر پالایشگاه است.
به گزارش خبرنگار مهر، این طرح توانست علاوه بر حمایت مجلس شورای اسلامی، رضایت و حمایت دولت را نیز کسب کند. آئین نامه اجرایی آن تدوین و ابلاغ شد و طبق آخرین اطلاعات گپ‌های موجود درباره نحوه تخصیص تنفس خوراک در حال بررسی و حل و فصل است. نکته‌ای که درباره این طرح باید مورد توجه ویژه قرار گیرد یک آغاز دقیق، محکم و منسجم است تا در آینده بتواند گام بزرگی در صنعت نفت کشور و کاهش وابستگی به خام فروشی و همچنین کاهش نقدینگی بر دارد.