حسینعلی سمیعی در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن اشاره به مؤلفه‌های مخرب معدن بوکسیت تاش در قله شاهوار، بیان کرد: شاهوار با سه هزار و ۹۴۵ متر بلندترین قله شرق البرز است اما تا ارتفاع سه هزار و ۵۰۰ متری آثار معدنکاوی در آن دیده می‌شود.
وی افزود: این آثار متأسفانه ملموس و غیر ملموس هستند که آثار ملموس آن تخریب محیط زیست، پوشش گیاهی، ایجاد جاده‌ای که حتی نمونه آن برای مردم در راه‌های اصلی کشور نیز ساخته نشده و … همه از آثار ملموس و قابل روئیت این معدن هستند.
عضو شورای شهر شاهرود گفت: طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، شاهوار ۲۳۵ میلیون متر مکعب ذخیره آبی دارد یعنی برابر با سد کرج؛ در نتیجه این آمار نشان می‌دهد که تخریب یک ذخیره گاه آبی به راحتی انجام شده و با هیچ قیمتی قابل جبران نیست.
سمیعی با طرح این سوال که معدن راحت‌ترین شیوه برداشت یعنی انفجار را انتخاب کرده و عوارض انفجار برای جایی که میلیون‌ها متر مکعب ذخیره آبی دارد چه می‌تواند باشد؟ گفت: در تحقیق مرکز پژوهش‌های نیز به این مخاطرات آبی اشاره شده است از سوی دیگر انفجارها می‌تواند جهت منابع آبی را از شاهرود به سمت علی آباد در استان گلستان تغییر دهد.
وی با بیان اینکه پروانه بهره برداری معدن بوکسیت یک هزار و ۳۱۳ هکتار بوده است و این میزان چه پهنه عظیمی را شامل می‌شود؟ اگر قرار باشد معدن کاری ادامه داشته باشد در چند سال آتی از شاهوار چیزی باقی نخواهد ماند، گفت: متأسفانه در این بحث معدن کاوی اصول قانونی هم حتی رعایت نشده است، برنامه ششم توسعه می‌گوید بهره بردار قبل از بهره برداری باید ارزیابی زیست محیطی داشته باشد که متأسفانه در شاهوار شاهد آن نیستیم.
عضو شورای شهر شاهرود بیان کرد: ایجاد جاده‌ای به طول هفت هزار و ۵۰۰ متر و عرضی که در برخی نقاط به بیش از ۱۲ متر می‌رسد نشان از حجم عظیمی از تخریب محیط زیست دارد، تعداد قابل توجهی درخت ممنوع القطع اورس در شاهوار قطع شده که این موضوع از دیگر مسائلی است که در کنار نخاله‌ها و دپوی باطله‌ها می‌توان با چشم دید.
سمیعی با بیان اینکه برخی عوارض معدن قابل روئیت نیست و ممکن است برای ده تا ۲۰ سال دیگر برای مردم شاهرود نمایان شود، تاکید کرد: منابع آبی شاهوار که امروز معدنکاران بدون هیچ بهایی در حال تخریب آن هستند، یکی از این دسته آثار مخرب معدن محسوب می‌شود که در آینده نمایان خواهد شد.