رئیس انجمن علمی انتقال خون ایران، بر مصرف بهینه خون و فرآورده‌های خونی و نظام مراقبت از انتقال خون، تاکید کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، علی اکبر پورفتح اله، اظهار کرد: نهم مرداد در تقویم رسمی ملی ایران به نام روز اهدای خون ثبت شده است. ۴۶ سال قبل در چنین روزی و در کمتر از یک سال پس از توصیه سازمان جهانی بهداشت مبنی بر ضرورت تشکیل انتقال خون ملی در کشورهای جهان برای دسترسی به خون و فرآورده‌های خونی سازمان ملی انتقال خون در ایران تشکیل می‌گردد.

وی افزود: هوشیاری و همت بنیانگذاران سازمان انتقال خون سبب می‌شود از روزگار «دایره مینایی» و دوران سیاه خون فروشی و حراج کرامت انسانی سازمان انتقال خون ایران شکل و مسئولیت خطیر فرهنگ سازی اهدای خون و تأمین خون و فرآورده‌های خونی را بر اساس آخرین دستاوردهای علمی روز جهان به عهده می‌گیرد.

پورفتح اله ادامه داد: حاصل این اقدام هوشمندانه را امروزه در رقابت پذیری بسیاری از شاخص‌های کیفی و کمی انتقال خون با کشورهای توسعه یافته و سرآمدی در کشورهای منطقه می‌توان ملاحظه کرد. دسترسی به شاخص ۱۰۰ درصد اهدای داوطلبانه بدون چشم داشت و اهدای ۲۶ واحد اهدای خون به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت و شاخص نزدیک به ۷۰ درصدی اهدای مستمر خون در اهدا کنندگان خون و دسترسی به خون و فرآورده‌های خونی با کیفیت و سالم در همه نقاط کشور بخشی از دستاوردهای اقدام ملی تأسیس سازمان انتقال خون در ایران است.

وی افزود: در روز اهدای خون ضمن تجلیل از اهداکنندگان خون به عنوان سرمایه‌های اجتماعی کشورمان و ضمن حفظ و ارتقای دستاوردهای بی نظیر در حیطه انتقال خون ملی باید هوشیارانه افق‌های نو و در مرز دانش را برای ارائه خدمات سلامت در این حوزه را مطالبه و پیگیری نمود.

رئیس انجمن علمی انتقال خون ایران، گفت: واقعیت این است که دستاوردهای بزرگ این حوزه در حیطه تولید محصول و تأمین خون سالم و با کیفیت باقی مانده است و در حیطه مصرف خون و فرآورده‌های خونی و بخش بیمارستانی با چالش‌های جدی مواجه هستیم.

وی افزود: مصرف بهینه و منطقی خون و فرآورده‌های آن و راهبردهای گوناگون مدیریت خون بیمار با هدف کاهش بکارگیری خون دیگران برای بیمار با هدف کاستن عارضه و اقدام نظارتی بر خون و فرآورده‌های خونی با استقرار نظام مراقبت از خون «هموویژلانس» و کمیته‌های بیمارستانی انتقال خون و آموزش و تربیت نیروی انسانی در حوزه بیمارستانی انتقال خون از جمله چالش‌هایی است که با رفع آن می‌توان زنجیره خون و فرآورده‌های خونی را از «رگ دهنده» تا «رگ گیرنده» و در مرز دانش برای اطمینان از بهترین و والاترین خدمت برای بیماران نیازمند به حیات و تداوم آن فراهم نمود.