به گزارش خبرنگار مهر، مراسم جشن عید غدیر و نشست هم‌اندیشی محمود کریمی با مداحان و مسئولان هیات‌های مذهبی محله تسلیحات تهران، برای برگزاری برنامه‌های محرم امسال در شرایط شیوع بیماری کرونا، در مسجد فاطمیه این محله برگزار شد.
در ابتدای این نشست کریمی به بیان سخنانی درباره معرفت و شناخت امام حسین (ع)، جایگاه خادمان دستگاه اهل بیت و پیشنهادهای خود درباره برگزاری مراسم عزاداری محرم امسال پرداخت و سپس مسئولین هیات‌های محله تسلیحات به گفتگو و طرح پیشنهادات خود پرداختند. این مراسم با مدح امام علی (ع) توسط کریمی به پایان رسید.
* جایگاه امام حسین (ع) و ذره‌بودن ما مقابل آن
کریمی در ابتدای سخنرانی خود گفت: در این جمع، همه یا مداح هستند یا مسئول هیات. بنابراین حرف‌زدن سخت است. در شرایطی که بیماری کرونا آمده و صحبت از عدم برگزاری یا چگونه برگزار کردن هیات است، من روضه‌خوان در مقابل امام حسین (ع) چه جایگاهی دارم که بخواهم خودم را جدی بگیرم؟ بعضی‌ها می‌گویند ما به برنامه‌های محرم نمی‌آییم تا کار لَنگ بماند! اصلاً مگر کسی مثل من، در دستگاه امام حسین (ع) عددی است که بخواهد از این حرف‌ها بزند؟ بدانید اگر همه‌مان بخواهیم به‌طور عمدی برنامه عزاداری امام حسین (ع) را خراب کنیم؛ همه عالم دسته بشوند و من هم سردسته بشوم که کار را خراب کنیم، چیزی بهتر از سال گذشته می‌شود.
در آن لحظه‌ای که واقعاً خودمان را در پیشگاه امام حسین (ع) صاحب وزن ندانیم، وزن پیدا می‌کنیم. خودت را صاحب وزن ندان! وقتی ذره شدی، بلندت می‌کنند و بالا می‌برند وی افزود: به زیارت عاشورا توجه کنید! قتله کربلا چه گروه‌هایی هستند؟ آل زیاد، آل مروان، آل ابوسفیان و …. خیلی گروه‌ها در زیارت عاشورا به‌عنوان قاتلان سیدالشهدا (ع) معرفی شده‌اند اما یک گروه مهم بین‌شان هست که ما به آن‌ها توجه نمی‌کنیم؛ همان‌کسانی که ماجرا را شنیدند و در دل به آن راضی بودند. یعنی آن‌هایی که مقابل این‌رخ‌داد بزرگ، سکوت کردند. پس ما وظیفه‌ای داریم و حتی در چنین‌شرایطی باید برای امام حسین (ع) کار کنیم. ببینید، فکر نکنید گریه و عزاداری ما، قیمتی دارد! گریه همه عوالم و همه کائنات برای امام حسین (ع)، مقابل گریه مادرش حضرت زهرا (س)، یک‌سکوتِ محض است. در آن لحظه‌ای که واقعاً خودمان را در پیشگاه امام حسین (ع) صاحب وزن ندانیم، وزن پیدا می‌کنیم. خودت را صاحب وزن ندان! وقتی ذره شدی، بلندت می‌کنند و بالا می‌برند. به قول همان شعر: «به ذره گر نظر لطف بوتراب کند / به آسمان رود و کار آفتاب کند» پس اگر می‌خواهی بزرگ شوی، باید در دستگاه امام حسین (ع) کوچک شوی.
این مداح اهل‌بیت در ادامه گفت: کار برای امام حسین (ع) باید درست باشد نه بزرگ. به بزرگی کار نگاه نمی‌کنند بلکه به خالص‌بودنش نگاه می‌کنند. طی سال‌های گذشته در امام‌زاده علی‌اکبر محله چیذر، جمعیت زیادی می‌آمد. خب، اما تعداد و کمیت این افرادی که پای روضه می‌آمدند در اولویت نیست. بلکه تمیز بودن کار مهم است. کار برای امام حسین (ع) باید تمیز باشد. من هم تازه فهمیده‌ام وقتی دور و برم خلوت باشد، چه‌قدر خوب است! حالا می‌خواهم به خانه مادرم بروم و برایش روضه خانگی بخوانم. وقتی جاهایی در هیات خالی است، فرشته‌ها آن جاهای خالی را پر می‌کنند. پس تعداد افراد مهم نیست. مهم خلوص و تمیزی کار است.
* خسارت‌دادن در دستگاه امام حسین (ع)
کریمی در بخشی از سخنان خود گفت: وقتی در دستگاه امام حسین (ع) هستی، باید خسارت بدهی! به‌قول خودمان باید تاوان بدهی! نمی‌شود دوست امام حسین (ع) باشی و بلا نبینی! نمی‌شود نوکری‌ات را به او نسبت بدهی و هیچ کاری برایش نکنی! نمی‌شود ادعا کنی با امام حسین (ع) هستی و امربه‌معروف و نهی از منکر نکنی و ناسزا نشوی! باید در دستگاه امام حسین (ع) خسارت بدهی! یکی از خسارت هم ناسزا شنیدن است. بگذارید یک‌مثال بزنم! شما چند رفیق نزدیک دارید که به واسطه وجود شما رشد کرده و بالا آمده‌اند. چندنفرشان از مردم، خوب شنیده‌اند اما یک‌نفرشان به‌خاطر دوستی شما ناسزا شنیده و هنوز هم دوست شماست. خب، شما کدام یکی از این رفقا را بیشتر دوست دارید؟ پس در راه امام حسین (ع) نباید از حرف دیگران ناراحت بشوید. خوش به حال کسی که به‌خاطر امام حسین (ع) خسارت بدهد و ناسزا بشنود.
سقف حسینیه امام‌زاده علی‌اکبر کوتاه و بافت خانه‌های اطراف هم فشرده است. به‌این‌خاطر همسایه‌ها اذیت می‌شوند. بنابراین شرایط رایت‌العباس، مطابق استانداردهای ستاد مبارزه با کرونا نیست. رهبری هم فرمودند که موارد ستاد کرونا را رعایت کنید. ما هم می‌گوییم چشم این مرثیه‌خوان گفت: رفاقت با امام حسین (ع) شیرین است و هزینه هم دارد. این مساله خیلی لطیف است. باید با امام حسین (ع) صاف و صادق باشیم. در کل، با امام حسین (ع) نمی‌توان بیشتر از دو گونه رفتار کرد؛ یا روبرویش هستی که نابود می‌شوی یا کنارش ایستاده‌ای! نمی‌شود وقت کباب باشی ولی وقت کباب‌شدن نباشی! نمی‌شود وقتی سفره شام هیات پهن می‌شود باشی ولی وقت ناسزا شنیدن و خسارت‌دادن نباشی!
* محرم امسال در چیذر برنامه نداریم
وی در ادامه گفت: پس ما باید تاوان بدهیم؛ در محضر امام حسین (ع) بی‌وزن باشیم و به‌خاطر خسارت‌دادنمان هم سر کسی منت نگذاریم. خب حالا به محرم امسال و آن وظیفه‌ای که اشاره کردم، رسیده‌ایم. ما امسال نمی‌توانیم در هیات رایت‌العباس محله چیذر برنامه بگیریم. می‌دانم که به‌خاطرش ناسزا می‌شنوم. اما علت این است که سقف حسینیه امام‌زاده علی‌اکبر کوتاه و بافت خانه‌های اطراف هم فشرده است. به‌این‌خاطر همسایه‌ها اذیت می‌شوند. بنابراین شرایط رایت‌العباس، مطابق استانداردهای ستاد مبارزه با کرونا نیست. رهبری هم فرمودند که موارد ستاد کرونا را رعایت کنید. ما هم می‌گوییم چشم. اما در این وضعیت، وظیفه‌ای هم داریم که به آن خواهیم رسید.
* پیشنهاد پویش پرچم و احیای روضه‌های کوچه‌ای
کریمی در بخش پایانی سخنانش خود گفت: ما از وقتی روضه‌های کوچه‌ها قطع شد، گرفتار شدیم. یکی از اساتید تعریف می‌کرد که قدیم‌ها، منزل خالی یکی از کسبه محل بوده که چندنفری می‌رفته‌اند در آن روضه می‌خوانده‌اند و می‌دیده‌اند صاحب‌خانه چندتومانی را روی طاقچه برای‌شان گذاشته است. این استاد ما به استاد و بزرگش گفته بود آقا یعنی ما می‌آییم برای در و دیوار روضه می‌خوانیم؟ پاسخ این است که بله. در و دیوار هم روضه می‌خواهند. حالا گرفتاری ما هم از آن جایی شروع شد که روضه‌های کوچه‌ها قطع شدند؛ همان روضه‌های موسی‌بن‌جعفری که برای پیرمردها و پیرزن‌های کوچه و بازار خوانده می‌شدند. گرفتاری از آن‌جا شروع شد که هیات‌ها از خانه‌های کوچک و باصفا بیرون آمدند. روضه‌های کوتاه بعد از نماز صبح هم صفای خودشان را داشتند. اما خب، حالا با این شرایط کرونا به این‌جا رسیده‌ایم که همه باید به میدان بیایند. به‌همین‌خاطر من درباره محله خودمان چند پیشنهاد دارم.
ما در بسیاری از مسائل، مفهوم تبیین شعایر را داریم اما در دستگاه امام حسین (ع) تعظیم شعایر را داریم. به قول امام خمینی (ره)، این کار و این دستگاه هیاهو می‌خواهد؛ سروصدا می‌خواهد که یکی از این سروصداها پرچم است. پس پیشنهاد من، پویش پرچم است وی گفت: پیشنهاد اول این است که از فضای مجازی برای تبلیغ پویش «هر خانه یک‌حسینیه» استفاده کنید و تمام کوچه و محله را پر از پرچم کنید. به همسایه‌هایتان هم پیشنهاد بدهید آیا می‌خواهی یک‌پرچم هم به در خانه‌ات بزنیم؟ یعنی کاری کنیم که وقتی وارد محله می‌شوی، بفهمی که وارد حسینیه شده‌ای! ما در بسیاری از مسائل، مفهوم تبیین شعایر را داریم اما در دستگاه امام حسین (ع) تعظیم شعایر را داریم. به قول امام خمینی (ره)، این کار و این دستگاه هیاهو می‌خواهد؛ سروصدا می‌خواهد که یکی از این سروصداها پرچم است. پس پیشنهاد من، پویش پرچم است.
این مداح گفت: پیشنهاد دوم، یک فعالیت همگانی و هماهنگ در شب‌های دهه اول محرم است. هر هیات حداقل ۱۰ طبل دارد. این طبل‌ها را بین بچه‌های هیات تقسیم کنیم که هرشب از ساعت ۲۱ تا ۲۱ و ۱۵ دقیقه روی پشت‌بام‌ها با صدای طبل، حسین‌حسین کنند. یعنی با طبل و سنج، روی پشت‌بام‌ها حاضر شویم و یک‌ربع ساعت حسین‌حسین کنیم. این‌طور به‌مرور همه شهر به تکاپو و شور می‌افتند.
کریمی گفت: سومین پیشنهادم هم ماشین روضه یا حسینیه سیار است. افراد هیات‌دار یا وانت‌دار که می‌توانند یک سیستم صوتی، یک اتومبیل و یک طبل و سنج مهیا کنند، پیش‌قدم شوند. این پیشنهاد هم همین‌موارد را می‌خواهد به‌علاوه یک‌نفر مداح که با ماشین بیاید و از کوچه‌ها عبور کنند و روضه بخوانند. یکی هم باشد که اعلام کند همسایه‌ها اگر کسی می‌خواهد از روضه استفاده کند، با رعایت پروتکل بهداشتی کرونا، بیاید دم در خانه‌اش. این‌طور یکی پشت پنجره، یکی جلوی در خانه و یکی در کوچه، به روضه گوش خواهد داد. نتیجه چه می‌شود؟ اینکه یک مادربزرگ پیر به ما می‌گوید خدا خیرت بدهد! که این، کم‌چیزی نیست!