نویسنده کتاب «قصه کربلا» عاشورا را استحکام بخش ادبیات ایران دانست و گفت: بسیاری از شعرای متعهد خود را ملزم به سرودن آثاری در این وادی می‌دانستند و این اشعار هیچگاه کهنه نمی‌شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی قزلی با حضور در استودیوی پخش زنده برنامه تقاطع فرهنگ رادیو گفت و گو خلاقیت و دقت ادبی را از ویژگی‌های شعرای عاشورایی دانست و گفت: در ابتدای شکل گیری شعر فارسی در هر سده آثاری را در باب واقعه عاشورا می‌یابیم که هیچگاه از تازگی آن کاسته نمی‌شود.

وی با بیان اینکه سرودن در قامت شعر عاشورایی در آثار هر یک از شعرا به گونه‌ای دیده می‌شود، افزود: این اتفاق در حوزه نثر کمتر رخ داده است و می‌توان از آثار اندکی نام برد.

قزلی معتقد است ادبیات منثور نسبت به ادبیات منظوم متأخر بوده و آنچه از ادبیات منثور یافت می‌شود، مبتنی بر ادبیات، نگارش نشده است و نویسنده قصد نگارش وقایع تاریخی را داشته که امروز در می‌یابیم این نویسنده دقت‌های ادبی بی شمار داشته است.

مشاور معاون فرهنگی وزارت ارشاد گفت: بر اساس روایات تاریخی و دینی معتقدیم هیچ عمل و حرفی از جانب معصومین (ع) بر اساس هوا و هوس نیست؛ پس وقتی یک نویسنده قصد دارد دیالوگ‌هایی را از لسان پاک ائمه بنویسد، دست و قلمش به لرزه می‌افتد.

قزلی ادامه داد: حجم زیادی از تلاش‌های نویسندگی در حوزه عاشورایی به بازنویسی مقاتل اختصاص دارد که شامل آثار درجه یک و تولیدات ادبی نیستند.

دبیر اسبق جایزه جلال با اشاره به اینکه قدیمی ترین مقتل ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال با واقعه عاشورا فاصله زمانی دارد، افزود: شاعران باید بدانند در جاهایی بدون اتفاق افتادن خدشه‌ای در اصل ماجرا قادر به ورود به داستان آفرینی هستند. از طرفی شاعر باید به یاد داشته باشد که تخیل موجب می‌شود شاعر بعنوان پروردگار واژگان تلقی شود اما اجازه ندارد هر چیز را بگوید و هر چیزی بنویسد.

قزلی با تاکید بر اینکه حضرات نور، خود خطوط قرمز نگارش در حوزه عاشورا را روشن ساخته‌اند، گفت: امام صادق (ع)، امام کاظم (ع)، امام رضا (ع) و دیگران در باب اینکه ائمه که هستند و چه حدودی در عالم دارند و نسبتشان با مردم و جهان هستی و باری تعالی چیست، توضیحاتی روشن و شفاف داده‌اند و غلو بیش از حد را لعن نموده‌اند.

دبیر اسبق جشنواره شعر فجر از علاقمندی خود به این حوزه و دامنه دار بودن مطالعات شخصی در باب عاشورا سخن گفت و افزود: گاه زیاده گویی در بیان ماجراهای تاریخیِ مربوط به حضرات نور بی شمار اتفاق افتاده است. در عالم واقع دو برگ کاغذ بیشتر درباره حضرت علی اکبر (ع) در دست نداریم اما چون یک نویسنده برای نوشتن درباره ایشان اراده کرده است، شروع به نگاشتن مطالبی از زمان پیامبر (ص) کرده و تا دوران ولادت حضرت علی اکبر (ع)، صد صفحه کتاب خود را تکمیل نموده است.

قزلی زیاده گویی و اشتباه گویی را از دیگر مشکلات آثار نویسندگان عاشورایی دانست و افزود: نویسنده باید از توضیحات مکرر و آزار دهنده دوری کرده و تلاش کند کرده‌های امام (ع) و دیگران را بازگوید و در حقیقت درباره خوبی و بدی سخن به میان آورد که نکته‌ای به معرفت مخاطب اضافه نماید.

دبیر اسبق جایزه پروین اعتصامی "معرفت‌بخشی" آثار عاشورایی را به خوانندگان ناظر بر اشاره کتاب به کنش‌ها و واکنش‌های حضرات در واقعه عاشورا دانست و گفت: یکبار برای همیشه باید از حواشی و زواید در نوشتن پرهیز کنیم و بر اساس کنش‌ها و اصل خط قصه عاشورا پیش رویم.