خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ؛ عبدالله علی شریف با گذشت زمان موزه خود را در زادگاهش در شهر هرار کشور اتیوپی افتتاح کرد تا نسخ خطی باستانی، زیور آلات، شمشیر و سایر اشیای قدیمی و تاریخی و همچنین اسنادی که توسط مردم به موزه اهدا می‌شود را جمع آوری و حفظ کند. او همچنین در حال جمع آوری آهنگ‌های سنتی نیز هست. وی نمایشگاه‌هایی را در شمال آفریقا و خاورمیانه به نمایش گذاشته و تحت پوشش رسانه‌های بین المللی قرار نیز قرار گرفته است.
چه چیزی شما را برای ایجاد موزه تشویق کرد؟ موزه شما چه شکلی است؟
در ابتدا برنامه مشارکت و ایجاد موزه، چیز دوری در ذهن من بود. اما علاقه به حفظ تاریخ، فرهنگ و زبان پدرانم دلیلی برای حضور در این فعالیت شد. هنگامی که در دبیرستان بودم، همکلاسی‌هایم با رنگهای روشن قهرمانان محلی خود را نقاشی می‌کردند. بعد از خودم پرسیدم که من چه کاری انجام دهم؟ شروع کردم به سوال از سالمندان درباره تاریخ و فرهنگ. بزرگان به من گفتند که ما تاریخچه گسسته‌ای داریم و هنوز مستند نشده است که به نسل بعد منتقل شود. سال ۱۹۸۹، یک گروه موسیقی سنتی به نام هاوان وجود داشت. وقتی آنها پس از مدتها می‌خواستند آهنگ‌های خود را جمع‌آوری کنند دچار مشکل شده بودند. من حاضر بودم آهنگ‌های قدیمی و اسناد تاریخی مردم خود را جمع کنم. تاکنون بیش از ۶۰ نوار حلقه و بیش از ۳۰۰ نوار کاست جمع کرده‌ام. اینها شامل آداب و رسوم آئینی مردم هرار نیز هست.
تاکنون چه نوع اسناد تاریخی را جمع آوری کرده اید؟
برخی از آهنگ‌ها را از رادیو دریافت کردم که چندین سال در هرار در حال پخش بود. اسناد و ترانه‌های مردم هراری را که چندین سال پیش توسط افراد و گروه‌های مسئول نوشته و اجرا شده بود، جمع کردم. گذشته از ترانه‌های سنتی، مقالات تحقیقاتی در مورد جنبه‌های تاریخی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی هراری را جمع‌آوری کرده‌ام. کتاب‌ها، عکس‌ها، نقاشی‌ها، آثار باستانی مذهبی، سلاح‌های گرم و سایر میراث را گردآوری کردم. در مورد کتاب‌ها، کتاب‌های مقدس و کتب درباره نجوم، تاریخ، ریاضیات، در میان آنها وجود دارد. این روزها، چالش‌ها به سطح بالایی رسیده است. می‌دانستم که روزی ممکن است با چنین چالش‌هایی روبرو شوم. من میراث را در خانه ام جمع می‌کردم. اما برای قرار دادن تمام آثار باستانی خیلی کوچک بود. ۱۷ سال است که در خانه ام آثار هنری را جمع می‌کردم. با این حال، نحوه قرارگیری میراث فرهنگی مناسب نبود. به همین دلیل برخی از آنها آسیب دیده‌اند.
برنامه بعدی شما چیست؟
میراث جمع آوری شده عمدتاً مربوط به دین، تاریخ و فرهنگ اسلامی است. هفتاد درصد آن از دست مردم و ۳۰ درصد را خود ما جمع آوری کرده ایم. همچنین برنامه ریزی کرده ایم که اسناد مذهبی، فرهنگی و تاریخی دیگری را نیز جمع آوری کنیم. ما علاقه زیادی به مدرن سازی و گسترش موزه داریم. از این رو، از دولت و سایر ذینفعان می‌خواهیم حمایت خود را افزایش دهند. دولت سودان ۲۰،۰۰۰ دلار برای موزه ما اهدا کرده است. ما از وزارت فرهنگ و گردشگری تقاضا داریم تا به ما کمک کند و منتظر پاسخ آنها هستیم.
اثری درباره ایران در موزه هرار
در این موزه اسنادی وجود دارد که متعلق به تمدن اسلامی در ایران است. یکی از این اسناد، سندی است که طبق آن یک دایره به ۱۲ قسمت تقسیم شده و نام شهرهای ایران در آن آمده است و در واقع ابزاری برای یافتن قبله بوده و توسط ایرانیان طراحی شده است.
این سند از داخل و خارج در حلقه‌های موجود در عکس تجزیه و تحلیل می شده و کعبه در مرکز این دایره قرار داشت.
این حلقه با حلقه‌ای احاطه شده است و بیرون آن نیز با حلقه دیگری احاطه شده است. دایره بزرگ نیز به ۱۲ مکان تقسیم شده است. هر یک از آنها نام شهرها قرار گرفته است. مثلاً در پایین سمت راست که شامل اصفهان و کرمان است.
شهرهای بالای این شهر شامل شهرهای زیر است: خوارزم، خراسان. همچنین در قسمت پایین جزایر هند قرار دارد. حلقه بیرونی به ۱۲ قسمت تقسیم شده است که هر یک دارای نام‌های کعبه و اطراف آن است: آل یمانی، حجر الاسود (سنگ سیاه).
این گزارش توسط رایزنی فرهنگی ایران در اتیوپی تهیه و در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده شد.