به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام حسینعلی رحمتی استاد فلسفه اخلاق در یادداشتی با عنوان کربلا و بازنگاری معیارِ پیروزی و شکست به معیار پیروزی یا شکست در عاشورا پرداخته است:
اگر نهضت امام حسین (ع) و سرنوشت آن با معیارهای ظاهری مورد ارزیابی قرار گیرد باید گفت امام در معرکه‌ای که واقع شد شکست خورد. ولی امروز با بررسی آنچه حادث شد و با توجه به سرنوشتی که دشمنان آن حضرت پیدا کردند و با لحاظ کردن جایگاهی که امروزه امام و یارانش نه تنها در بین شیعیان بلکه در بین گروهی از دیگر فرقه‌های اسلامی یا حتی پیروان برخی ادیان دیگر دارند می‌توان قضاوت کرد که کدامیک از دو گروهی که در روز عاشورا به مصاف هم رفتند پیروز شدند.
امام در واقع با کار خود معیارهای قضاوت در مورد پیروزی و شکست در یک حرکت اجتماعی یا نهضت سیاسی و دینی را تغییر داد. او با پوشاندن لباس پیروزی بر قامت شکست، نشان داد که پیروزمندان واقعی در عرصه زندگی و در عرصه حیات اجتماعی کسانی هستند که دارای اهداف والای الاهی و انسانی هستند و علاوه بر آنکه خود تا حد امکان به این ارزش‌ها آراسته اند، برای وصول به مقاصد خود از شیوه‌های صحیح نیز استفاده می‌کنند. کار امام در واقع پیروزی گفتمان اقتدار بود بر گفتمان قدرت، پیروزی دین گرایی بود بر دین ستیزی، پیروزی ارزش‌ها و خوهای انسانی بود بر رذائل حیوانی. امام نشان داد هر فرد یا گروه و جامعه‌ای که در مسیری درست حرکت کند پیروز است حتی اگر به ظاهر و در کوتاه مدت شکست بخورد. این درسی است ارزشمند برای کنشگران عرصه‌های سیاسی و اجتماعی جامعه ما در عصر حاضر.
سیدالشهدا با قیام خود کار ارزشمند دیگری نیز انجام داد و آن این بود که مشخص کرد دینداری فقط سرگرم شدن به ظواهر دینی نیست؛ بلکه مهم آن است که شخص در عین توجه به جنبه‌های فردی مناسک دینی، به دیگر دستورات و آموزه‌های اسلامی، که از آن جمله است مبارزه با تحریف دین، مقابله با ظلم و ستم، و یاری مظلومان و کمک به حضور یافتن دین در عرصه جامعه نیز توجه داشته باشد. می‌توان گفت آنچه در کربلا واقع شد صحنه‌ای بود که هر کسی در چهره آن می‌تواند جایگاه خود را از جهت دین و دینداری ببیند و درباره خویشتن قضاوت نماید.