خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ: رایزنی فرهنگی ایران در قرقیزستان
مراسم ازدواج در قرقیزستان با رعایت آداب و رسوم اجدادی و بجای آوردن سنت‌های خاص برگزار می‌شود. در قرقیزستان و در برخی خانواده‌ها دخترها در خانه پدری مشغول آموزش خانه‌داری از مادر خانواده برای اداره یک زندگی راحت و بدون دغدغه برای شوهرانشان هستند و همچنین در برخی مواقع ادامه تحصیل یکی از سرگرمی‌های آن‌ها در خانه است. در میان قرقیزها نیز خانواده پسرها به خواستگاری دخترها می‌روند و مراسم آن‌ها با قبول پیشنهاد از طرف عروس آغاز می‌شود.
در سنت قرقیزها، خانواده داماد با بردن هدایایی برای عروس، درخواست خود را بیان می‌کنند و با قبول کردن شرایط از طرف خانواده عروس و همچنین نظر خود عروس، گوشواره‌ای را برای نشان کردن در گوش عروس می‌کنند. دختر قرقیزی با انجام این مراسم رسماً به نامزدی داماد درمی‌آید ضمن اینکه جشن بله‌بران قرقیزها معمولاً در خانه انجام می‌شود. همچنین در قرقیزستان هنگامی‌که داماد عروس را از خانه می‌برد، باید مبلغی را به خانواده عروس پرداخت کند که قرقیزها به آن «کالیم (مهریه)» می‌گویند. این مسئله در حالی است که میزان کالیم (مهریه) به نوع منطقه بستگی دارد، مثلاً در شهرستان «تالاس» گران‌ترین کالیم (مهریه) پرداخت می‌شود.
عروس و داماد برای ثبت ازدواج رسمی باید یک یا ۲ ماه قبل به محضر مراجعه کرده و در نوبت ثبت رسمی باشند و موقع ثبت رسمی یک روحانی نیز حضور دارد تا خطبه نکاح را برای عروس و داماد جاری کند. بعد از ثبت رسمی ازدواج، مراسم عروسی با حضور میهمانان دو طرف برگزار می‌شود و اقوام طرفین با دادن هدیه و آرزوی خوشبختی برای عروس و داماد، آن‌ها را همراهی می‌کنند. این مراسم با بردن عروس به سمت خانه داماد ادامه پیدا می‌کند و هزینه این مراسم بر عهده داماد است.
در مراسم ازدواج قرقیزها، رسم گوش کشان به‌منظور درخواست پول از عروس و داماد نیز اجرا می‌شود که در این مراسم اقوام نزدیک عروس و داماد مثل خواهر و برادر گوش عروس و داماد را می‌کشند و از آن‌ها پول طلب می‌کنند. همچنین ریختن آرد و شیرینی بر سر عروس و داماد از سنت‌های قدیمی قرقیزها است و با آمدن عروس به خانه داماد، مادر داماد یک روسری سفید را بر سر عروس خود می‌گذارد که نماد خلوص و اطاعت است. این در حالی است که عروس در یک‌گوشه از اتاق بر روی یک پارچه زیبا می‌نشیند و میهمانان می‌توانند برای گفتن تبریک به داخل اتاق بیایند.
سپس پدر و مادر عروس از خانه داماد می‌روند و هنگام خداحافظی بستگان داماد در دامن عروس یک سنگ یا یک جسم سنگین می‌گذارند که این نماد صبور و قوی ماندن عروس در خانه شوهر است و این به‌منزله این است که عروس از این لحظه به بعد به خانه شوهر تعلق دارد و در خانه پدری تنها یک میهمان محسوب می‌شود.
در ضمن، پدر و مادر عروس مقداری وسایل و جهیزیه عروس را به‌عنوان هدیه به خانه داماد روانه می‌کنند که قرقیزها به آن «سپ» می‌گویند. در انتها اینکه اگر داماد کوچک‌ترین فرد یا تنها پسر خانواده باشد، باید زن و شوهر جوان در کنار پدر و مادر داماد زندگی مشترک خود را شروع کنند. علاوه بر این، احترام به بزرگ‌ترها و پذیرایی با غذاهای سنتی از دیگر آداب و رسوم قرقیزها به‌ویژه در هنگام جشن عروسی است.