کیوان ساکت نوازنده تار ضمن بیان این مطلب گفت : آشفتگی و هرج و مرج هنر محدود به دنیای موسیقی نمی شود؛ سیر تحولات چندین ساله جامعه ایرانی و رویارویی با دنیای امروز و رواج افکار گوناگون باعث شده تا دکان کسانی رونق بگیرد که اگر بزرگان و هنرمندانی چون ابوالحسن صبا، وزیری ، مرتضی محجوبی ، غلامحسین بنان، عبدالله خان دوامی و عارف قزوینی و بسیاری دیگر ازبزرگان موسیقی زنده بودند هرگز مجال جولان پیدا نمی کردند.
وی در ادامه افزود : در آن روزگار که بسیاری آن رادوران طلایی موسیقی ایرانی می نامند فقط دغدغه موسیقی و تولید موسیقی اصیل وسرزنده ایرانی را در فکر و اندیشه خود داشتند. برنامه هایی نظیر گلهای رنگارنگ، گلهای جاویدان ، برگ سبز و گلچین هفته حکایت از تلاش عاشقانه هنرمندان آن دوران در جهت اعتلای موسیقی ایرانی داشت به گونه ای که پس از گذشت پنجاه سال از آن دوران بسیاری از آهنگ ها و ترانه ها بر سر زبانها است.
این نوازنده تار خاطر نشان کرد : اما امروز اغلب آهنگها و ترانه ها یک بار مصرف شده است و این در حالی است که با وجود اینکه امروزه وسایل ارتباط جمعی روز و شب انواع و اقسام موسیقی ها ساخته می شود هیچ یک ماندگاری و مقبولیت آثار گذشتگانی چون کاروان بنان، الهه ناز و یا خزان عشق بدیع زاده یا بهار دلنشین خالقی و بوی جولیان را ندارند.
ساکت در پاسخ به این سئوال که آیا به نوع موسیقی عرفانی اعتقاد دارد یا خیر گفت : تمام این مقدمه چینی برای این بود که به همین نکته برسم که به نظرمن واژه " موسیقی عرفانی "بدون اینکه بدانیم از کجا آمده رواج پیدا کرد در واقع بدون تفکر به آنچه عرفان نامیده می شود انواع موسیقی عرفانی رواج پیدا کرد به این معنی که شما کافی است از ساز"دف" استفاده کنید تا موسیقی شما به اصطلاح عرفانی تلقی شود.
رهبر ارکستر وزیری همچنین خاطرنشان کرد:در این بین نه ریتم خاصی مهم است نه محتوی و نه شعری با پشتوانه های قوی تفکر حتم دارم اغلب این گردانندگان موسیقی عرفانی حتی مقدمه احمد شاملو بر حافظ را هم نخوانده اند که حداقل تصوری از واژه عرفان داشته باشند آنچه مهم است انتخاب واژه نو برای نوع خاصی از موسیقی با نام موسیقی عرفانی بود که بتواند برای مدت کوتاهی ذهن و وقت مردم را به خود مشغول کند و این نام شد مجوز اجرای بسیاری از موسیقی هایی که کمترین بار هنری و اجرایی را نداشتند .