معاون آموزشی دانشگاه تهران از کاهش واحدهای حق التدریسی به ۷ واحد در سال جدید تحصیلی خبر داد و گفت: براساس پایه های جدید ممتاز، ویژه و عادی حقوق حق التدریسی ها به طور نسبی افزایش می یابد.

حسین حسینی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره طرح این دانشگاه برای ساماندهی حق التدریسی ها در دانشگاه تهران گفت: در این ارتباط، براساس مصوبه هیات امنای دانشگاه تهران، حق التدریس کاهش پیدا کرده است؛ به این ترتیب که مثلا اگر در سال ۹۵ یک عضو هیات علمی، علاوه بر تدریس موظفش، می توانست تا ۲۶ واحد نیز حق التدریس بگیرد، این میزان در سال قبل به ۱۰ واحد و برای سال تحصیلی جدید به ۷ واحد رسیده است. 

وی ادامه داد: در ظاهر چنین به نظر می رسد که دریافتی اعضای هیات علمی به واسطه کاهش سقف واحد حق التدریس، کم شده است، واقعیت اما این است که اعضای هیات علمی با توجه به ترفیعی که در سال دریافت می کنند، می توانند به مرور این کاهش رقم را جبران کرده و حتی با افزایش نسبی حقوق نیز مواجه شوند.

معاون آموزشی دانشگاه تهران توضیح داد: ارزشیابی و ترفیع اعضای هیات علمی، بر مبنای برآیند مجموع فعالیت های آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و اجرایی هر فرد صورت می گیرد که اگر امتیاز حاصله بالاتر از ۵۰ باشد، پایه ممتاز (ضریب ۳ برابر پایه عادی) و در صورتی که پایین تر از این میزان باشد، پایه ویژه (ضریب ۲ برابر پایه عادی) به وی داده خواهد شد.

وی ادامه داد: هر یک از این پایه های ۳ گانه (ممتاز، ویژه و عادی)، در قالب مبالغ تعریف شده، وزنی به میزان حقوق دریافتی اعضا اضافه می کند و بالطبع هر ساله نیز شامل ضریب افزایش حقوق او نیز خواهد شد.

حسینی در ادامه خاطرنشان کرد: بدین ترتیب به جای یک بار پرداخت حق التدریس که معمولا با تاخیر نیز همراه بود، با اصلاح تدریجی حقوق ها از طریق کسب این پایه ها؛ خصوصا پایه ممتاز و ویژه که متاثر از شاخص های بهره وری است، شاهد افزایش نسبی حقوق و پرداخت بموقع و ماهیانه حق التدریسها خواهیم بود.

معاون آموزشی دانشگاه تهران در تشریح طرح اجرایی این دانشگاه در خصوص ترفیع اعضای هیات علمی نیز گفت: در گذشته در بررسی عملکرد اعضای هیات علمی، رویکردهای کمّی مورد تشویق و توجه بود در حالی که در شیوه کنونی رویکرد به گونه ای است که در ترفیع اعضای هیات علمی، ملاحظات دیگری همچون؛ کیفیت تدریس، نظم و انضباط حضور، سابقه خوب در فعالیت آموزشی، داشتن ارزشیابی مناسب در کیفیت تدریس، فعالیت های پژوهشی و فناورانه، ارتباط با صنعت، فعالیت های بین المللی و فعالیت های اجرایی، به عنوان شاخص های موثرتر، مورد توجه و تاکید قرار می گیرد.