خبرگزاری مهر – گروه استانها: روز گذشته وزیر آموزش و پرورش به کرمان سفر کرد و محور سوالات خبرنگاران اکثراً روی نحوه ادامه فعالیت مدارس، آموزش مجازی و شبکه شاد متمرکز بود اما در این سفر کمتر به مشکلات آموزش مجازی در مناطق محروم استان سخن به میان آمده است. در بسیاری از این مناطق به دلیل عدم وجود زیر ساختهای مخابراتی و محرومیت امکان استفاده از آموزش‌های مجازی مهیا نیست.
نبود اینترنت و موبایل در مناطق محروم
هر چند آموزش و پرورش در بسیاری از مناطق دور دست و کم جمعیت برگزاری کلاس‌ها را حضوری کرده است اما عدم وجود زیر ساختهای ارتباطی عدالت آموزشی برای برخی از دانش آموزان که به دلیل شیوع کرونا تمایل به حضور در کلاس‌های حضوری ندارند را با چالش مواجه کرده است.
به وضوح می‌توان مشکلات ناشی از عدم تناسب زیر ساختهای مخابراتی با وضعیت موجود را در روستاها و مناطق کم برخوردار دور و نزدیک استان مشاهده کرد.
به وضوح می‌توان مشکلات ناشی از عدم تناسب زیر ساختهای مخابراتی با وضعیت موجود را در روستاها و مناطق کم برخوردار دور و نزدیک استان مشاهده کرد
در حالی در مناطق دور و نزدیک استان کرمان برخی از مردم دسترسی به اینترنت و یا موبایل ندارند و دانش آموزان با مشکل مواجه شده‌اند که به نظر می‌رسد توسعه شبکه شاد مهمترین گزینه برای جایگزین کردن آموزش فیزیکی است اما این گزینه نمی‌تواند با توجه به شرایط اقتصادی مردم و محرومیت‌های موجود جوابگوی بسیاری از اقشار مستضعف و محروم باشد.
نکته جالب توجه اینکه حتی برخی از مردم در چند کیلومتری شهر کرمان و یا در شهرستان متمولی مانند رفسنجان هم به دلیل ضعف ساختارهای شبکه اینترنت نمی‌توانند از برنامه‌های شاد استفاده کنند و به روش‌های جالبی برای دسترسی به اینترنت روی آورده‌اند.
دانش آموزان برخی روستاهای ده بالا برای دسترسی به اینترنت از کوه بالا می‌روند
در اولین مورد کافیست چند کیلومتر از شهر کرمان به سمت روستایی در نزدیکی کرمان سفر کنید. با توجه به عدم آنتن دهی مناسب در دهستان ده بالا اهالی برخی از روستاهای این مناطق برای استفاده روزانه از اینترنت مجبورند به تپه‌ها و کوه‌های اطراف بروند و بعد از آنتن دهی درس روز را دانلود و از برنامه‌های آموزشی استفاده کنند و بعد از چند ساعت به خانه‌های خود مراجعه کنند.
در حال حاضر هنوز باران و برف و سرما شروع نشده اما از مسئولان سوال داریم که بعد از سرد شدن هوا و یخبندان چگونه این روند را ادامه دهیم
محمد حسن از اهالی این منطقه است که به خبرنگار مهر می‌گوید: بارها در خصوص عدم آنتن دهی تلفن همراه به مسئولان گلایه کرده‌ایم اما بعد از گذشته تابستان و آغاز سال تحصیلی مشخص شد مسئولان سه ماه فرصت سوزی کردند و حالا فرزندان ما برای دسترسی به اینترنت باید روزها بالای کوه بروند تا موبایل‌ها آنتن دهد و درس روزانه را در یافت کنند یا در کلاس‌ها شرکت کنند.
وی افزود: در حال حاضر هنوز باران و برف و سرما شروع نشده اما از مسئولان سوال داریم که بعد از سرد شدن هوا و یخبندان چگونه این روند را ادامه دهیم.
شمس آبادی‌ها برای حضور در کلاس‌های درس به پشت بام می‌روند
حالا سری به رفسنجان و منطقه شمس آباد می زنیم، احمد ایلاقی از جمله ساکنان این منطقه است که از قطعی ۴۰ روزه اینترنت با خبرنگار مهر سخن می‌گوید.
وی ضمن گلایه از مسئولان می‌افزاید: فرزندانم طی این روزها و با آغاز مدارس برای آنتن دهی اینترنت مجبورند ساعت‌های زیادی را در پشت بام خانه سپری کنند تا بتوانند از آموزش‌های مجازی استفاده کنند.
وی می‌افزاید: این مساله فقط مختص شمس آباد که در نزدیکی شهر رفسنجان قرار گرفته نیست و روستاهای اطراف هم این مشکل را دارند و برخی از مناطق حتی رفتن به مناطق مرتفع هم چاره ساز نیست و یکی از اعضای خانواده مجبور می‌شود به یکی از مکان‌هایی برود که آنتی دهی وجود دارد و دروس را دانلود کند!
اکثراً بچه‌های ما از درس روزانه عقب می‌مانند و نمی‌توانند از آموزش‌های آنلاین استفاده کنند این مساله در روستای نعمت آباد شدید تر است
وی گفت: اکثراً بچه‌های ما از درس روزانه عقب می‌مانند و نمی‌توانند از آموزش‌های آنلاین استفاده کنند این مساله در روستای نعمت آباد شدید تر است و به صورت کلی در دهستان سیدجلال‌الدین‌اشرف همه با این معضل دست به گریبان هستند.
وی با اشاره به اینکه حداقل ۸ هزار نفر در روستاهای این منطقه زندگی می‌کنند، ادامه داد: هیچکدام از اپراتورها در این منطقه آنتن دهی مناسب ندارد و روزها بچه‌ها روی پشت بام‌ها تلاش می‌کنند به اینترنت متصل شوند.
اسلام آباد خط تلفن ثابت هم نیست
چند کیلومتر آن سوتر در روستای اسلام آباد رفسنجان نیز وضعیت جالب دیگری وجود دارد، اینجا مردم از نداشتن خط تلفن ثابت شکایت دارند و می‌گویند چند سال است درخواست داده‌ایم اما خط تلفن ثابت نداریم.
زهرا می‌گوید: نه تلفن ثابت داریم و نه تلفن همراه آنتن می‌دهد بچه‌های ما برای استفاده از تلفن همراه با مشکل جدی مواجه هستند وقتی هم به شبکه شاد وصل می‌شوند دائم قطع می‌شود.
وی می‌گوید: کمی آن سوتر مشکلی وجود ندارد اما به علت اینکه بخشی از شبکه سیم کشی تلفن به سرقت رفته کسی حاضر به رفع مشکل در این بخش روستا نیست.
در حسین آباد کسی نمی‌داند تلفن هوشمند و شبکه شاد چیست!
حالا سری به روستای حسین آباد در ریگان می زنیم تقریباً آخرین منطقه جمعیتی به سمت مرزهای سیستان و بلوچستان، اینجا اوضاع بدتر است خط تلفن بی سیم است و امکان استفاده از اینترنت نیست.
حسین آباد از نظر محرومیت ظریف ۹ دارد و این یعنی یکی از محروم‌ترین مناطق کشور محسوب می‌شود.
محمد یکی از اهالی روستا می‌گوید: در مناطق محروم این منطقه مدارس حالت عشایری دارد و اگر هم مدرسه‌ای تشکیل شود به صورت تجمیع چند روستا است.
وی می‌گوید: برخی از خانواده‌ها حتی تلویزیون برای تماشای برنامه‌های عادی هم ندارند چه برسد به شبکه آموزش و برنامه‌های مجازی.
وی می‌افزاید: مردم در روستاهای محروم این منطقه از ابتدایی‌ترین امکانات هم محروم هستند و اصلاً موبایل هوشمند ندارند که از شبکه شاد استفاده کنند و دانش آموزان اصلاً چنین امکانی ندارند. اگر خانواده‌ها تمکن مالی داشته باشند بچه‌ها تا یکی از مقاطع که امکان حضور داشته باشند درس می‌خوانند.
با پول یارانه چطور موبایل و بسته اینترنتی بخریم؟
وضعیت در جنوب کرمان در روستای رمشک در قلعه گنج عجیب‌تر است. تلفنی با یکی از اهالی روستا صحبت می‌کنم، می‌گوید: روستای‌های بن‌گرو و چهلدر و اکثر روستاهای دهستان سولان و رمشک مردم به شدت فقیر هستند، مقطع ابتدایی در این روستاها وجود دارد و برخی از مردم برای جلوگیری از شیوع کرونا بچه‌ها شأن را مدرسه نمی‌فرستند.
اینجا اگر کسی موبایل داشته باشد هوشمند نیست که بخواهد از اینترنت استفاده کند اینها مخصوص شهرها و پولدارهاست
عباس می‌گوید: ما سالهاست آب برای خوردن هم نداریم چه برسد به کشاورزی و به همین دلیل منبع درآمد ما یارانه ماهانه‌ای است که به حسابمان واریز می‌شود با این پول‌ها می‌شود تلفن هوشمند خرید؟ اینجا اگر کسی موبایل داشته باشد هوشمند نیست که بخواهد از اینترنت استفاده کند اینها مخصوص شهرها و پولدارهاست.
وی می‌افزاید: برخی از خانواده‌ها تلویزیون دارند اما آنتن نمی‌دهد و شبکه‌های اول و دوم را هم به زور می‌گیرد چه برسد به شبکه آموزش! ما اینجا بچه‌ها را تا مقطع دبستان مدرسه می‌فرستیم و بعد از آن چون باید به شهر بروند یا روستاهای مجاور رفت و آمد کنند کمتر مدرسه می‌روند.
برخی از بچه‌ها هنوز موبایل هوشمند ندیده‌اند
وی گفت: کار اصلی مردم روستا حصیر بافی است که بعد از کرونا دیگر حصیر هم مشتری ندارد چون مسافری وجود ندارد که بخواهد صنایع دستی بخرد ما اگر سه چهار روز حصیر ببافیم ۲۰ تا ۳۰ تومان درآمد داریم و به نظر شما با این وضع می‌توانیم بسته اینترنت بخریم و دنبال گوشی هوشمند باشیم بسیاری از بچه‌های ما هنوز موبایل را در دست خودشان لمس نکرده‌اند.
از این دست مشکلات در استان کرمان وجود دارد و باید دید سفر وزیر آموزش و پرورش به استان کرمان چه دستاوردی برای حل این مشکلات برای آموزش دانش آموزان در مناطق محروم و کم برخوردار دارد.
نیاز نیست زیاد از مرکز شهر کرمان فاصله بگیریم به رمشک و ریگان، رودبار و فهرج و نرماشیر برویم، کافیست مسئولان سوار بر خودرو سری به شهرک‌های اطراف کرمان بزنند و خانواده‌هایی را ببینید که برای تأمین ماحیتاج روزانه هم مشکل دارند چه برسد به اینکه بخواهند از اینترنت و موبایل استفاده کنند و یا کتاب‌های کمک آموزشی خریداری کنند.