به گزارش خبرگزاری مهر، محسن اسماعیلی استاد دانشگاه تهران و عضو مجلس خبرگان رهبری در یادداشت کوتاهی به مناسبت سالگرد رحلت آیت الله العظمی مجتبی تهرانی به یاد خاطراتی از وی پرداخته است.
مشروح متن این یادداشت در ادامه می آید؛
هشت سال پیش در چنین روزی، یعنی اربعین سالار شهیدان (ع)، بود که فقیه عارف و سالک واصل حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ مجتبی تهرانی از میان ما پر کشید و پس از تشییعی پر شکوه، برای همیشه در قبله تهران، حرم حضرت عبدالعظیم (ع) آرام گرفت. چقدر جای او خالی است!
عشق به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) چنان همه زندگی اش را به خود اختصاص داده بود که ارتحال و سفر آخرتش نیز با اربعین مولایش همزمان شد. بارها شنیدم که شیخناالاستاد می‌فرمود: همه کارهای مهم و نقاط عطف زندگی من با حسین (ع) پیوند خورده است و خدا خواست که این پیوند جاودانه گردد.
از دستورات ایشان این بود که هر روز خود را با زیارت محبوب آغاز باید کرد. یک بار فرمودند: «آنچه را که خود بیش از پنجاه سال است انجام می‌دهم، به شما نیز یاد می‌دهم تا در تشخیص وظیفه و عمل به آن دچار اشتباه و خطا نشوید. اول صبح که می‌خواهید از خانه خارج شوید، رو به قبله بایستید و بگویید: السلام علیک یا اباعبدالله! السلام علیک و رحمه‌الله و برکاته.
این زیارت امام حسین علیه‌السلام از راه دور است که در روایات وارد شده است. من سپس چنین می‌گویم: «السلام علیک یا مولای، یا حسین ابن علی، یا ثارالله و رحمه‌الله و برکاته». این سلام را هم از طرف خودم نمی‌کنم، بلکه به نیابت از چهارده معصوم علیهم السلام انجام می‌دهم؛ چرا که وقتی سلام از طرف پدر، مادر و فرزندانش باشد، آن حضرت حتماً رو برنمی‌گرداند و عنایت می‌کند.
بعد از سلام نیز استغفار کنید، سپس صلوات بفرستید و بگویید: خدایا من خودم را به تو می‌سپارم. آنچه خیر است بر زبان و قلم و فکر من جاری کن و بعد دوباره صلوات بفرستید و به سوی کارتان بروید و البته مراقب هم باشید.
اینک ۲۸۳۶ روز از آن وداع سخت می‌گذرد و هنوز چیزی از داغ هجرانش کاسته نشده و نخواهد شد؛ «سلامٌ علیه یومَ وُلِدَ و یومَ ارتَحَلَ و یومَ یُبعثُ حیّاً».