به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا دلاوری، افزود: تاریخ روانپزشکی حاکی از بیمهری آدمیان به بیماران مبتلابه اختلالات روانپزشکی است و با رنج، تبعیض و انگ گره خورده است.
وی ادامه داد: سالهاست که انگ ابتلاء به روانپریشی بسیاری از بیماران را از بدیهیترین حقوق اجتماعی خویش ازدواج، اشتغال، فعالیت اجتماعی و…، محروم کرده است.
دلاوری گفت: باورهای اشتباه همچون علاج ناپذیر بودن اختلالات روانپزشکی، خطرناک بودن مبتلایان به این اختلالات، اعتیادآور بودن داروهای اعصاب و روان، همچنان در اذهان وجود دارد و همین تلقی و پنداشت های نادرست و غیرعلمی، انزوای بیماران را تشدید کرده است.
وی افزود: در پی گسترش فعالیتها و حوزههای سازمان جهانی بهداشت، تلاشهای دستاندرکاران سلامت روان رو به افزایش گذاشته و دهه به دهه این تلاشها پررنگتر شده است، دستکاری هدفمند و سلامت محور فرهنگها و خرده فرهنگها، زدودن خرافهها، حذف مطلق و بیچون و چرای باورهای انحرافی، انگ زدایی از بیماری روانی و بها بخشیدن به سلامت روان در دستور کار سیاستگذاران امور بهداشتی قرارگرفته است.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، تاکید کرد: جمعیت قابلتوجهی از ساکنان کره زمین به خدمات سلامت روان دسترسی یافتهاند و بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی رنج فردی، خانوادگی و اجتماعی کمتری را متحمل میشوند، مردم دریافتهاند که برای کسب آرامش و رهایی از استرس، میتوانند به کارکنان ارائه دهنده خدمات سلامت روان تکیه کنند.
وی ادامه داد: اکنون روانپزشکی و روانشناسی به علومی قدرتمند تبدیل شدهاند که میتوانند میلیونها نفر را از افسردگی، اضطراب، خشونت و خودکشی و آسیبهای اجتماعی برهانند، صدها نفر کارشناس سلامت روان در جایگاههای ارائه خدمات بهداشتی با استفاده از نظام ارجاع از سطح پایه تا تخصصی حداکثر توان خود را به کار گرفتهاند تا مردم از خدمات سلامت روان بهرهمند شوند.
دلاوری گفت: اینک دیگر خدمات سلامت روان فقط متمرکز بر بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی نیست بلکه بر آحاد مردم چه بیمار چه سالم و تمام اقشار جامعه متمرکز است.
وی افزود: سیاست گذاران امور بهداشتی بر این باورند که حتی افراد غیر بیمار نیز برای حفظ سلامت روان خویش و داشتن زندگی با نشاط و پویا نیازمند دریافت خدمات سلامت روان، آشنایی با مهارتهای زندگی و فرزند پروری، پیشگیری از اعتیاد، برخورداری از حمایت اجتماعی و حقوق شهروندی هستند. مردم باید بکوشند بیش از پیش برای سلامت روان خود اهمیت قائل شده، از مراجعه به روانپزشک و روانشناس ترسی نداشته باشند، بیماران را نیز به مراجعه تشویق کنند و با جلب مشارکتهای اجتماعی بر پویایی جامعه بیفزایند.