کرج- نماینده ولی فقیه در استان البرز گفت: آقایانی که در مسند اجرا قرار می‌گیرند به‌جای نظریه‌پردازی به کار برای مردم بپردازند.

به گزارش خبرگزاری مهر، سید محمدمهدی حسینی‌همدانی ظهر جمعه در سی و سومین خطبه مکتوب جمعه کرج اظهار کرد: روزهای پایانی اندوه‌بار ماه صفرالمظفر را در حالی سپری می‌کنیم که سی‌وچهار هفته است که در هجران عزیزان در صفوف جماعت جمعه و اجتماعات دینی بسر می‌بریم و از خداوند متعال درخواست می‌کنیم به‌حق اولیائش عافیت و سلامت را روزی همه ما بگرداند. خیلی کوتاه راجع به سه واقعه مهم روزهای پایانی و بعضی مسائل روز و استان مواردی را قلمی می‌کنم.

امت پیامبر نباید در مقابل هیچ مستکبری خود را ذلیل و کوچک کند

امروز جمعه ۲۸ صفرالمظفر سالروز شهادتِ صادر اول، اسوه عالم، خُلق عظیم، شاهدِ بشیرِ نذیرِ سراجِ منیر، اشرف و افضل مخلوقات عالم، حبیب خدا، سید الانبیا، محمد مصطفی صلی‌الله علیه و آله است. وجود مقدسی که تمام عمر خود را به‌زحمت و سختی انداخت تا مردم را از جهل آزاد و آنان را به مکارم اخلاق مزین کند.

قرآن کریم رسول خدا را به‌عنوان اسوه و الگو معرفی می‌کند که با بهره‌گیری از سیره زندگی آن حضرت بتوانیم در دنیا و آخرت سعادتمند شویم. در زندگی فردی و اجتماعی، چقدر از این الگو استفاده کرده‌ایم و چه قدر زندگی ما رنگ نبوی دارد؟ این را وظیفه خود کنیم که ضمن آشنایی با سیره حضرت آن را به کار ببندیم.

پیامبر ما خلق عظیم داشت و برای تکمیل و تتمیم فضائل اخلاقی مبعوث به رسالت شد و با همین اخلاق الهی که داشت دل‌ها را به سمت خود جذب کرد و محبوب‌القلوب شد آیا ما متخلق به اخلاق کریمه و حسنه هستیم؟

شما فقط به نوع رفتار رسول خدا و ارتباطی که با مردم داشت توجه کنید. از امام حسین علیه‌السلام نقل است که فرمودند از پدرم امیرالمؤمنین درباره ویژگی زندگی پیامبر و اخلاق او سوال کردم، پدرم مفصل جواب من را دادند در قسمتی از آن چنین آمده: حضرت با هم‌نشینان دائماً خوش‌رو، آسان‏گیر و ملایم بود. هرگز خشن، سنگدل، پرخاشگر، بدزبان، عیب‌جو و متملق نبود. هیچ‌کس از او مأیوس نمی‌شد و هر کس به در خانه او می‌آمد، ناامید بازنمی‌گشت.

سه چیز را از خود دور کرده بود: بگومگوهای بی‌ثمر، پرگویی و دخالت در کاری که به او مربوط نبود. و سه چیز را هم در مورد مردم از خود دور کرده بود: از کسی بدگویی نمی‌کرد، کسی را سرزنش نمی‌کرد و لغزش‌ها و عیوب پنهانی مردم را جست‌وجو نمی‌کرد. به همه سلام می‌کرد و آغازگر آن بود. عنایتی خاص به سلام بر کودکان داشت تا به امّت بیاموزد که شخصیت کودکان نیز پاس‏داشتنی است، کارهای شخصی درون خانه را خودش انجام می‌داد، شتر را تغذیه می‌کرد، خانه را جارو می‌زد، شیر گوسفند را می‌دوشید، کفشش را تعمیر می‌کرد، لباسش را وصله می‌زد و… همین چند مورد را اگر به کار ببندیم ببینید چه تغییرات مهمی در زندگی فردی و اجتماعی ما به وجود می‌آید.

درباره تواضع رسول خدا هم مطالب فراوانی گفته‌شده اما باید بدانیم که تواضع پیامبر از روی عزت بوده است نه ذلت. رسول خدا که دستور به تواضع داده‌اند درعین‌حال اجازه تواضع درجایی که بوی ذلت بدهد را نداده‌اند. تواضع در مقابل ثروتمندان به خاطر ثروتشان و یا در برابر متکبران و اهل کفر را هرگز اجازه ندادند. امت پیامبر هم نباید در مقابل هیچ مستکبری خود را ذلیل و کوچک کند. تعامل سازنده و روابط بین‌الملل باید در همان چهارچوب تعریف‌شده باشد. یعنی دیپلماسی عزت. همین رفتارهای رسول خدا او را که حبیب‌الله بود محبوب مردم کرد.

جهان اسلام برای از بین بردن توطئه‌ها در شناساندن رسول خدا و اسلام تدبیر کند

در جریان صلح حدیبیّه عروةبن مسعود که نماینده قریش برای مذاکره با پیامبر بود، موقع گزارش به سران قریش گفت: من شاهان بزرگ را دیده‌ام، قدرت‌های بزرگی مانند قدرت کسری، قیصر روم و سلطان حبشه را مشاهده کرده‌ام اما موقعیت هیچ‌کدام در میان قومشان را مانند محمد ندیده‌ام. من با دیدگان خود دیدم که یاران او نگذاشتند قطره آبی از وضوی او به زمین بریزد و برای تبرک آن را تقسیم نمودند. اگر مویی از محمد بیفتد فوراً آن را برمی‌دارند، بنابراین سران قریش باید در این موقعیت فکر و تأمّل کنند. این محبوبیت در زمان حیات، و بعد از شهادت هم هرروز بر محبوبیت پیامبر اضافه شد و امروز نزدیک دو میلیارد مسلمان روزی چند بار به رسالت او شهادت می‌دهند و افتخار می‌کنند که پیرو او هستند.

آن چیزی که امروز خیلی لازم است انجام شود شناساندن بیشتر رسول خدا به عالم است. می‌بینید که چه دسیسه‌ها و خباثت‌هایی می‌کنند تا محبوبیت رسول خدا را کم کنند. همه توهین‌هایی که در سال‌های اخیر می‌شود و با شکل‌های مختلف اسلام هراسی و شیعه هراسی را گسترش می‌دهند در همین راستاست. دیده‌اید هم فیلم می‌سازند و هم کاریکاتور موهن، هم در بعد سیاسی‌کار می‌کنند هم فرهنگی، در جهان اسلام مستقیم و غیرمستقیم جنگ راه می‌اندازند و کشتار می‌کنند قتل‌عام و نسل‌کشی مردم کشمیر و میانمار و یمن و … را دیده‌اید و هم سعی می‌کنند تفرقه بیندازند. هم بین فرق مسلمین تفرقه ایجاد می‌کنند، هم بین اسلام و ادیان دیگر. گاهی با وضع قوانین ضد اسلامی در کشورشان و گاهی با حمایت از رژیم صهیونیستی اقدام به اسلام‌ستیزی می‌کنند. پس لازم است جهان اسلام برای از بین بردن همه توطئه‌ها و خنثی کردن همه نقشه‌های خبیثانه، با وحدت و انسجام، با بصیرت کامل، در شناساندن رسول خدا و اسلام تدبیر کند.

علمای جهان اسلام با کمک مسلمین عالم و با وحدت و یکپارچگی، با استفاده منابع مهم اقتصادی مثل نفت که در اختیاردارند باید بتوانند فشارها را کم کنند و اجازه زور گفتن و هتاکی کردن را از آنان بگیرند. چرا جهان اسلام رسانه‌ای واحد ندارد که در موقع لزوم یک‌صدا به عالم مخابره شود؟ امروز دشمنان تلاش می‌کنند تا حتی وحدتی بر سر مسئله اصلی جهان اسلام یعنی فلسطین محقق نشود. و اگر ریشه همه مفاسد عالم و دشمن اصلی جهان اسلام یعنی رژیم منحوسِ پلیدِ جنایتکارِ کودک کش خشک نشود، این مشکلات ادامه دارد. اما به فضل پروردگار به‌روزهای اضمحلال این جرثومه فساد نزدیک می‌شویم. بگذرم نمی‌شود در زمان کوتاه حتی مطلب کوچکی راجع به رسول خدا را کامل بررسی کرد.

در روزهای قبل از شهادت به علی علیه‌السلام وصیت کردند که او را غسل و کفن کند و بر او نماز بگزارد. علی علیه‌السلام عرض کرد: ای رسول خدا، می‌ترسم طاقت این کار را نداشته باشم. پیامبر امیرالمؤمنین را به خود نزدیک کرد و انگشتر، شمشیر، زره و سایر وسایل جنگی خود را به علی علیه‌السلام سپرد. روز بعد بیماری پیامبر شدت گرفت، اما او در همین حال نیز اطرافیان خود را درباره حقوق مردم و توجه به مردم سفارش می‌کرد. سپس به حاضران فرمود: برادر و دوستم را بخواهید به اینجا بیاید. ام سلمه گفت: علی را بگویید بیاید زیرا منظور پیامبر جز او کس دیگری نیست. هنگامی‌که علی علیه‌السلام آمد، پیامبر به او اشاره کرد که نزدیک شود. آنگاه حضرت را در آغوش گرفت و مدتی طولانی با او راز گفت تا آن‌که از حال رفت و بی‌هوش شد. با مشاهده این وضع، حسنین علیهماالسلام به‌شدت گریستند و خود را روی بدن رسول خدا انداختند… سرانجام پیامبر هنگامی‌که سرش بر دامان علی علیه‌السلام بود، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.

آقایانی که در مسند اجرا قرار می‌گیرند به‌جای نظریه‌پردازی به کار برای مردم بپردازند

امروز بنا بر قولی شهادت سبط اکبر رسول خدا، کریم اهل‌بیت امام مجتبی علیه‌السلام هم هست. زمانی که امام حسن علیه‌السلام بعد از شهادت پدر بزرگوارش مسئولیت هدایت و امامت جامعه را به عهده گرفتند، جهان اسلام موقعیت خاصی داشت که در جریانات بعدی نقش داشت و تأثیرگذار بود و باید تحلیل دقیق داشت که کتب مفصلی دراین‌باره نوشته‌شده است.

بررسی مبارزه و مجاهده امام مجتبی برای برقراری نظام اسلامی، حفظ و هدایت شیعه، با همه مصائبی که تحمل کرد و در این راه به شهادت رسید بحث مفصل و عبرت‌آموزی است. مسئله صلح امام از مسائلی است که از اهمیت بالایی برخوردار است و فقط یک صلح‌نامه در شرایط جنگی که عده‌ای فکر می‌کنند نیست. یک انقلاب است. دقت در مفاد آن پر از درس است برای حکمرانان. متأسفانه با این موضوع گاهی خیلی سطحی و عوامانه برخورد می‌شود و بعضی برای توجیه عمل غلط خود تاریخ را تحریف می‌کنند. چند سال قبل رئیس‌جمهور به همین مسئله اشاره کردند و ما هم نکاتی را توضیح دادیم. اخیراً هم باز مطلبی گفتند که باعث تأسف است.

مکرر عرض شد آقایانی که در مسند اجرا قرار می‌گیرند به‌جای نظریه‌پردازی به کار برای مردم بپردازند. اگر فکری دارند و اهل تفکرند به فکر راه چاره برای رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم باشند نه اینکه با تحریم هراسی و اینکه به فلان قرارداد بپیوندیم یا نپیوندیم کذا و کذا می‌شود، منفعلانه مقدمات سازش جدیدی را فراهم کنند. آقایانی که از تاریخ برای عملکرد خود شاهد می‌آورند باید زوایای مختلف را خوب بررسی کنند.

امام حسن (ع) با روم و کشور خارجی در آن زمان جنگ نداشت که آن‌ها مثلاً محاصره اقتصادی و تحریم کرده باشند و وضعیت جوری شده باشد که چاره‌ای جز مذاکره با بیگانگان و درنهایت تنظیم صلح‌نامه شده باشد و بعد بیاید بگوید برای نجات امت از کشتار و قتل‌عام مثلاً صلح کردیم. جنگ امام حسن با معاویه جنگ داخلی بود. حضرت با یک شروری که قسمتی از کشور اسلامی را در اختیار گرفته بود و با عده و عده‌ای که داشت قصد براندازی و ضربه زدن به اصل اسلام را داشت و منافع مسلمین را هدر می‌داد و برای سرکوب آن‌ها هم احتیاج به نیروی مسلحی داشت که تحت فرمان نبودند و سران خائن و وابسته داشت اقدام به صلح کرد.

وضعیت امروز ما مثل زمان امام حسن است؟ اقتدار و صلابت نیروی نظامی و فرماندهان غیور و شجاع ما آن گونه‌اند؟ حمایت مردم از انقلاب اسلامی طوری است که نظام را وادار به صلح با خائنین به خودش بکنند؟ این را همه بدانند که به فضل و مدد الهی و حمایت مردمی و اقتدار و عزتمندی نیروهای مسلح و رهبری‌های امام المسلمین از طرف هیچ بیگانه‌ای صلحی به ما تحمیل نخواهد شد. از امام جامعه یاد بگیریم که چگونه محکم و استوار باوجود همه سختی‌ها و کمبودهایی که بیگانگان برای ما درست کرده‌اند، روح حماسه و عزتمندی را در افراد بیدار می‌کنند و تشویق می‌کنند که نباید در مقابل دشمن کوتاه آمد.

پیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» یعنی عزت سوزی

اگر یادتان باشد یک‌وقتی عده‌ای در مقام مقایسه می‌گفتند ما در شعب ابیطالب قرارگرفته‌ایم و ایشان فرمودند ما در وضعیت خیبر هستیم و یا در وضعیت جنگ احزابیم یعنی همان‌طور که مشکلات داریم اما غلبه با ماست. این مطلب کاملاً روشن است عده‌ای از روی ترس و عده‌ای از روی خوش‌باوری اصرار دارند که ایران به اف ای تی اف بپیوندد، و این پیوستن یعنی جزئیات همه تراکنش‌های مالی مردم اعم از سرمایه‌گذاران و کارآفرینان را در داخل و خارج ایران را اختیار دشمن قرار داده‌ایم که هر وقت خواست ما را گرفتار کند. بعلاوه راه دور زدن تحریم‌ها را، فعالیت‌های علمی و فنی دانشمندان را و کمک به جبهه مقاومت را بسته‌ایم.

پیوستن به اف ای تی اف، یعنی عزت سوزی یعنی تسلیم زیاده‌خواهی استکبار شدن. دشمنی که سعی می‌کند با جنگ روانی و استفاده از رسانه‌های گسترده‌ای که دارد ارزش پول ملی را کم کند و در بازار التهاب به وجود بیاورد با فشار بر مردم در این وضعیت سخت کرونائی در تهیه دارو و بعضی امکانات تاب‌آوری مردم را کم کند. اما مردم انقلابی و هوشیار ایران فرق بین عقلانیت و وادادگی و ترس را به‌خوبی می‌دانند و علی‌رغم نشانی‌های غلطی که عده‌ای می‌دهند، هرگز زیر بار چنین پیمانی نخواهند رفت.

امام رضا (ع) با روش خود جلوی انحرافات را گرفتند

در آخر ماه صفر سالروز شهادت ثامن‌الحجج حضرت امام رئوف علی بن موسی‌الرضا (ع) است. در دوره حاضر لازم است که نسبت به زندگی سیاسی و اجتماعی اهل‌بیت علیهم‌السلام، موضع‌گیری‌ها و اقدامات آنان در حوادث مختلف آشنایی کاملی داشته باشیم تا بتوانیم با توجه به شرایط، الگوگیری کرده اقدام مؤثری انجام دهیم. بعد از امیرالمؤمنین تنها امامی که بر مسند حکومت نشست حضرت رضا علیه‌السلام است با درس‌های فراوان برای سیاست‌مداران.

حضرت بعد از شهادت پدر بزرگوارشان، برخلاف آبای گرامشان که مخفیانه تبلیغ می‌کردند، سفرهایی را جهت شناسایی پایگاه‌های مردمی در بلاد اسلامی انجام دادند و با مردم مستقیماً گفتگو کردند؛ زیرا نفوذ مکتب اهل‌بیت فراوان و گسترده شده بود، وسعت جغرافیایی و هم کمیت انسانی، اما هنوز به‌خوبی جایگاه امامت و نقش او در پیشبرد اهداف اسلام کاملاً روشن نبود. اولین سفر از مدینه به بصره بود. روش امام هم این‌طور بود که از قبل افرادی را به‌عنوان نماینده خود می‌فرستادند تا اعلام کنند و مردم برای استقبال و جلسات پرسش و پاسخ حاضر شوند. بعد از ملاقات مردمی، جلساتی را با دانشمندان و اهل علم برگزار می‌کردند.

امام رضا علیه‌السلام با روش خود جلوی انحرافات را گرفتند و نگذاشتند دین دچار تزلزل بشود و درعین‌حال چهره حکّام جور را آشکار کردند و مردم را نسبت به ظلم بنی‌عباس آگاه کرده راه‌های دفاع از اسلام ناب و مقاومت را به مردم آموزش دادند و سرانجام در این مسیر توسط مأمون عباسی به شهادت رسیدند. خدای تعالی همه ما را از شیعیان و موالیان اهل‌بیت علیهم‌السلام و ره پویان راه پیامبر اکرم (ص) قرار دهد.

وقایع آغاز ماه ربیع از مطالب عبرت‌آموز تاریخ است

پیشاپیش حلول ماه ربیع را تبریک عرض می‌کنم شروع ماه با هجرت پیامبر و فداکاری و ایثار علی بن ابیطالب از مطالب عبرت‌آموز تاریخ است. جریان لیله المبیت که در شأن امیرالمؤمنین آیه نازل شد و آغاز هجرت پیامبر، احتیاج به بحث دارد که در فرصت دیگر ان‌شاءالله به آن می‌پردازم.

مراسم استقبال و بدرقه شهید باید باشکوه‌تر برگزار می‌شد

فضای منطقه و استان با بازگشت شهید مدافع حرم عطرآگین شد و رایحه ایثار و شهادت بار دیگر در خطه دلاور مردان و سرداران شهید پیچید و به همه پیامی دوباره داد که برای رسیدن به اهداف بلند نظام اسلامی، مسیر را گم نکنیم و با استقامت، خط مقاومت را تا پیروزی نهایی با قیام و اقدام به‌موقع طی کنیم ان‌شاءالله. البته جا داشت که مراسم استقبال و بدرقه شهید باشکوه‌تر برگزار شود. متأسفانه به بهانه کرونا عده‌ای شیطنت می‌کنند و دستگاه‌های متولی اجرای این امور هم مثل همیشه کم‌کاری.

روز ملی البرز در شورای فرهنگ عمومی به تصویب نرسیده است

نکته دیگر اینکه بعضی از دوستان و مسئولین راجع به روز ملی البرز سوال کردند. لازم است عرض کنم که هنوز در شورای فرهنگ عمومی تاریخ این روز به تصویب نرسیده است و ۲۰ مهر که اعلام کردند و بعضی از آقایان هم مصاحبه کردند ازنظر این شورا وجاهت ندارد.

چند جلسه مفصل بحث شد راجع به نماد جانوری و گیاهی و باستانی مصوبه داشتیم و ابلاغ هم شد اما درباره روز ملی هنوز به نتیجه نرسیده‌ایم بعضی از آقایان ۲۰ مهر را پیشنهاد دادند و اصرار هم کردند و خودشان رایزنی‌هایی هم کرده بودند اما در شورای فرهنگ به تصویب نرسید و بنا شد تا بیشتر بررسی شود و بنده در اینجا اعلام می‌کنم اگر مردم و فرهیختگان و مسئولین و دلسوزان پیشنهادی دارند حتماً به دفتر ما ارسال کنند تا با بررسی روزی که از جمیع جهات موردقبول باشد به تصویب برسد.