به گزارش خبرنگار مهر، سی‌امین یادداشت از سلسله یادداشت‌های غیراداری پرویز قاسمی، رایزن فرهنگی ایران در قرقیزستان هم کرونایی است. او از شرایط وخیم قرقیزستان و بیشکک می‌گوید و خبر درگذشت یکی از شخصیت‌های دینی ذی‌نفوذ در این کشور را بر اثر کرونا و به تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۹۹ می‌دهد.
این یادداشت را در ادامه بخوانید:
رکورد آمار روزانه مبتلایان به کرونا در قرقیزستان از آغازش در اسفند ۹۸ تا به امروزش یعنی ۲۲ تیر ۹۹ شکسته شد. رکورد بی‌سابقه؛ عجیب و نگران کننده ۷۱۹ نفر. از این تعداد ۵۰۰ نفر مربوط به بیشکک است. عدد بزرگی است برای قرقیزستان ۶ میلیون نفری. در چند روز گذشته علاوه بر مردم عادی؛ از مقامات و مسئولان و دست اندرکاران هم تعدادی کرونایی شده‌اند با علائم و نوسانات مختلف. این ابتلاء در بین کادر درمانی و پزشکی نیز قابل ملاحظه است.
رئیس جمهور قرقیزستان که برای شرکت در رژه نظامی و جشن هفتادوپنجمین سالگرد پیروزی در جنگ جهانی دوم به مسکو رفته بود؛ بخاطر مثبت بودن تست کرونای دوتن از اعضای تیمش نتوانست در مراسم شرکت کند و به بیشکک بازگشت. بسیاری از مبتلایان و بخصوص آمار فوتی‌ها که این روزها بیشتر شده است ذات الریه‌ای هستند.
دیروز هم چوباک حاجی جلیل‌اف مفتی سابق قرقیزستان که از شخصیت‌های پرنفوذ دینی این کشور بشمار می‌رفت؛ بر اثر ذات الریه درگذشت. او ۴۶ سال بیشتر سن نداشت. تصاویری که از وداع مردم و طرفدارانش با او و خاکسپاری‌اش در استان جلال آباد در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد؛ نشان می‌داد جمعیت زیادی داغدارش هستند و شیوع و گسترش کرونا هم نتوانسته بود آنها را از شرکت دراین مراسم بازدارد. افزودنی اینکه این شخصیت دینی قرقیز در ارتباط با ایران و مکتب اهل بیت (ع) مواضع و دیدگاه‌های چالشی داشته است.
به هرحال شرایط سخت و پیش‌بینی نشده‌ای را در قرقیزستان می‌گذرانیم. شرایطی استثنایی که فعلاً راه پس و پیشی جز ماندن و میخکوب شدن در خانه؛ رعایت شدید پروتکل‌های بهداشتی و خودایزولگی همراه با سیاست صبر و شکیبایی نیست. امکانات درمانی و پزشکی و رسیدگی در این کشور آسیای مرکزی در مقایسه با کشورمان بسیار ضعیف و بلکه نزدیک به صفر است.
کادر درمان از این وضعیت خسته و مستاصل مانده و بسیاری از آنان خود مبتلا شده‌اند. دولت هم بسیار مستاصل است و در هزار توی مشکلات گیر افتاده. مشکلاتی که از قبل کرونا هم وجود داشته و حالا هم که کرونا دامنگیر این کشور شده؛ مدیریت مشکلات و مقابله با تبعات ناشی از کرونا بیش از پیش بر گرفتاری‌ها و معضلات دولت افزوده است.
ما نیز همچون دیگران فعلاً در حجره‌ها را بسته‌ایم و کارها و فعالیت‌ها را به صورت دورکاری و غالباً در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کنیم. تداوم چنین وضعیتی طبعاً تأثیر منفی زیادی بر همه حوزه‌ها؛ ابعاد و عرصه‌ها خواهد گذاشت. مناسبت‌ها و فعالیت‌ها و ارتباطات در این مدت کم و بیش لطمه دیده و احیا و تجدید آنها طبیعتاً زمانبر خواهد بود. کسبه و بازار هم بیشتر از بخش دولتی متضرر از این وضعیت هستند. دوران طولانی و فرسایشی کرونا و محدودیت‌های ناگزیرش بر روحیات و اعصاب و روان همه، چه بزرگترها و چه کودکان تأثیر خود را گذاشته است.
واقعاً روزگار عجیب و غریبی شده است؛ روزگاری که هیچکدام هرگز به عمر خود ندیده بودیم. واقعاً این چه روزگاریست که در هوای سالم و پاکش محبوریم ماسک بزنیم؛ به پارک ارکیندیک‌اش نرویم؛ در جاده‌های خلوتش نتوانیم برانیم و از طبیعت زیبای توکموک و آلارچا و مسیر زیبای اوش و یورت‌های بین راهی‌اش نتوانیم لذت ببریم. این چه رسم و زمانه ایست که نمی‌توانیم با عزیزانمان و دوستمانمان به رسم معمول دست بدهیم و یا در بدرقه و فقدانشان حضور داشته باشیم:
واقعاً
روزگار عجیبی است؛
هرگز زندگی را اینگونه ندیده بودیم!
هوا سالم وپاک است، اما مجبوریم ماسک بزنیم.
جاده‌ها خلوت هستند، اما نمی‌توانیم سفر کنیم.
دستهای‌مان تمیزتر از قبل است، اما نمی‌توانیم دست بدهیم.
وقت بیشتری داریم، اما نمی‌توانیم دورهم جمع شویم.
وقت برای آشپزی داریم، اما نمی‌توانیم میهمانی بدهیم.
پولدارها مشکل خرج پول را دارند و فقرا به دنبال درآمد هستند.
وقت و زمان کافی داریم، اما نمی‌توانیم به رویاهایمان بپردازیم.
نزدیکانمان را ازدست می‌دهیم، اما نمی‌توانیم آنها را بدرقه کنیم.
روزگار غریبی است...
خدایا به تو پناه می‌بریم
و از تو می‌خواهیم که به حق خون سیدالشهدا
این ویروس منحوس و خطرناک را از کشور ما و منطقه و جهان ریشه کن بگردان. الهی آمین
قاسمی- بیشکک
۲۲/۴/۱۳۹۹