به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام والمسلمین محسن الویری فارغ التحصیل دانشگاه امام صادق (ع) و استاد دانشگاه باقرالعلوم (ع) یادداشتی به مناسبت ششمین سالگرد رحلت آیت الله مهدوی کنی نوشته است:
امروز ۲۹ مهر ۱۳۹۹ ششمین سال رحلت جانگداز مرحوم آیت الله مهدوی کنی اعلی الله مقامه است. اندوه رحلت این عالم فرزانه نه تنها با گذشت زمان التیام نیافته، بلکه هر چه زمان میگذرد خلأ نبود ایشان بیشتر احساس میشود.
زنده نگاه داشتن نام و خاطره بندگان برگزیده خدا، زنده نگاه داشتن راه و رسم بندگی است و چه بسیارند چشمهای عطشناک که در تفتیده خاک بین سراب و کویر معنویت، خود را با این خاطرات سیراب میکنند. به استناد روایات مربوط به صفه العلماء کتاب فضل العلم در الکافی (صفحه ۳۶ و ۳۷، چاپ مرحوم غفاری) زندگی آیتالله مهدوی کنی به عنوان یک نمونه معیار عالم دینی، آکنده از نمونههایی برای ویژگیها و وظایف عالمان دینی در متون دینی ماست.
ایشان یک نظام اخلاقی ویژه خود داشتند که شایسته است برای تبدیل شدن آن به یک مکتب اخلاقی کوشید. ما یک نظام اخلاقی سلبی داریم که فقط مردم را از عذاب و جهنم میترساند و یک نظام اخلاقی ایجابی که مردم را به رحمت خدا امیدوار میکند البته به گونهای که راه گناه را به روی مردم نگشاید و مرحوم آیتالله مهدوی کنی مصداق و معیار نظام دوم بودند.
درباره پایهها، ویژگیها و پیامدهای روش ویژه اخلاقی ایشان بسیار میتوان نوشت و ان شاء الله چنین است که دوستان دستاندرکار دفتر نشر آثار معظمله به این موضوع نیز اندیشیدهاند و آن را در دستور کار خود قرار دادهاند. یکی از ویژگیهای سلوک اخلاقی ایشان، توجه ویژه به حضرات معصومان علیهم السلام و توسل به اهل بیت علیهم السلام بود. در دستخطی از مرحوم آیتالله مهدوی کنی که صدیق شفیق و رفیق طریق حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقای سیدمصطفی میرلوحی از سر لطف در اختیار نهادند، نمونهای از این ارادت به ساحت قدسی اهل بیت علیهم السلام و نقش محوری معصومان علیهم السلام و به صورت مشخص صدیقه کبری فاطمه زهراء سلام الله علیها در دور ماندن از گزندها و کژیها از یک سو و پیراستگی درون و زدوده شدن گناهان را میتوان دید.
متن این دستخط چنین است: بسم الله الرحمن الرحیم اللهم إنی اسئلک بحق فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها و السر المُستودَع فیها أن تصلّی علی محمد و آل محمد و أن تَحفَظنا من الشرور کلِّها آمین یا رب العالمین پروردگارا تقاضا داریم که این بندگان گنهکار را مورد شفاعت صدیقه اطهر قرار دهی، آمین. ۹۳/۱/۳۰ مهدوی کنی.
در این یادداشت که تنها یک ماه و نیم پیش از رفتن به حالت اغما (پس از تجدید بیعت با امام و رهبر معظم انقلاب در مراسم ۱۴ خرداد ۱۳۹۳) و پر کشیدن به جوار حضرت حق تعالی در ۲۹ مهر همان سال نگاشته شده است، محورهای زیر شایسته توجه است: توجه به جایگاه معصومان علیهم السلام در توسل و مسألت و استعانت از خداوند متعال (اللهم انی أسألک بحق …)، مقام و منزلت ویژه فاطمه سلام الله علیها (صاحب حق بودن آن حضرت: بحق فاطمه؛ راز به ودیعه نهاده شد در ایشان: السر المستودع فیها)، صاحب حق بودن نزدیکان درجه یک فاطمه سلام الله علیها یعنی پدر و همسر و فرزندان ایشان (… و أبیها و بعلها و بنیها)، جایگاه صلوات بر پیامبر در خواستهها و دعاها و مقدم داشتن آن بر دیگر دعاها و به ویژه دعاهای مربوط به زیست اینجهانی (أن تصلّی علی محمد و آل محمد و أن تَحفَظنا من الشرور)، رعایت ادب دعا (آمین یا رب العالمین)، ارزش و جایگاه شفاعت حضرت زهرا سلام الله علیها برای آمرزش گناهان، از یاد نبردن توحید در طلب شفاعت (تقاضای از خداوند متعال برای بهره بردن از شفاعت صدیقه اطهر)
شرح و بسط این محورها را باید از آنان که اهلیت دارند انتظار داشت. خداوند روح متعالی ایشان را متنعم از رضوان خویش و همنشین انبیا و اولیاءش قرار دهاد و توفیق زنده و پرفروغ نگاه داشتن میراث علمی و اخلاقیشان را به ما ارزانی کناد، آمین یا رب العالمین.