ایمان افشاریان نویسنده و کارگردان تئاتر درباره آسیبی که تعطیلی فعالیت‌های تئاتری به بدنه تئاتر کشور وارد کرده است به خبرنگار مهر گفت: معتقدم اگر دولت اعلام کند که تئاتر برای طولانی مدت تعطیل است، این مسئولیت و وظیفه را پیدا می‌کند که از اهالی تئاتر حمایت کند و چون نمی‌خواهد این کار را انجام دهد، ترجیح می‌دهد که تعطیلی تئاتر و سینما به صورت مقطعی اعلام شود.
وی ادامه داد: در حال حاضر هیچ گروه حرفه‌ای قادر به آماده سازی یک اثر نمایشی نیست و اصلاً منطقی هم نیست چون برای حداقل یکی شدن دخل و خرج تئاتر نیاز به فروش بلیت و تماشاگر داریم، پس الان که تماشاگری وجود ندارد، تئاتری هم وجود ندارد. البته بحران‌ها و معضلاتی که در تئاتر وجود دارد، زیاد ارتباطی به بحران کرونا ندارد چون آنقدر مشکلات عدیده‌ای در نچرخیدن چرخ تئاتر وجود دارد که کرونا تنها این مشکلات را عیان‌تر کرده است.
چرخه معیوبی در تئاتر ما جریان دارد که زیاد ارتباطی به کرونا ندارد. از زمانی که در تئاتر خصوصی سازی اتفاق افتاده است دولت فراموش کرده که اجرای خصوصی سازی احتیاج صددرصد به سوبسید دارد و در همه دنیا هم اتفاق می‌افتد افشاریان یادآور شد: فرض کنید قرار است نمایشی را با حضور ۲ بازیگر غیرچهره در یک سالن ۱۵۰ نفره که فروش ۸۰ درصد گیشه آن نیز تضمین شده است، به صحنه ببریم با احتساب همه هزینه‌ها در نهایت ۱۰۰ میلیون تومان هم کم می‌آوریم چون تمام هزینه‌ها از اجاره سالن گرفته تا ایاب و ذهاب و هزینه پلاتو برای تمرین برعهده خودمان است. دولت هیچ حمایتی از تئاتر نمی‌کند و اجراها هم به شیوه‌ای شده است که مجبور هستید از یک بازیگر چهره در کارتان استفاده کنید و همین مساله ماهیت اصلی تئاتر را از بین برده است چون برای تأمین مخارج باید متوسل به اسپانسر شد و اسپانسر هم بدون وجود بازیگر چهره حاضر به سرمایه‌گذاری در کار نیست. چرخه معیوبی در تئاتر ما جریان دارد که زیاد ارتباطی به کرونا ندارد. از زمانی که در تئاتر خصوصی سازی اتفاق افتاده است دولت فراموش کرده که اجرای خصوصی سازی احتیاج صددرصد به سوبسید دارد و در همه دنیا هم اتفاق می‌افتد.
کارگردان «فرانکنشتاین» متذکر شد: معتقدم در این شرایط هم تئاتر باید کلاً تعطیل شود چون تئاتر با نفس تماشاگر زنده است و اگر جادوی حضور تماشاگر در صحنه نباشد آن اجرا موفق نخواهد بود. تئاتر آنلاین و تله تئاتر هم مشتقات تئاتر هستند و عملی کردنشان در این شرایط بد نیست و شاید بتوانند به عنوان یک جایگزین معرفی شوند و با عناوین تازه‌ای مثل «کرونا تئاتر» که مناسب این دوران است، فعالیت کنند اما این به معنای روشن نگاه داشتن چراغ تئاتر نیست. چون همین اتفاقات باعث می‌شود خیال دولت راحت شود و بگوید حالا که تئاتر تعطیل نیست پس وظیفه‌ای هم در قبال حمایت از آن وجود ندارد.
وی با ابراز تأسف از اینکه چندین ماه است هنرمندان تئاتر درآمدی نداشته‌اند، بیان کرد: در چنین شرایطی تئاتر باید با اختصاص سوبسیدهای دولتی کاملاً تعطیل شود چون کرونا با کسی شوخی ندارد و شاهد هستیم روزانه بیشتر از ۴۰۰ نفر در حال مرگ هستند. این آمار به معنای یک فاجعه انسانی است و شبیه همان طاعون و وبایی است که قرن‌ها قبل جان هزاران انسان را گرفت و تنها ظاهرش مدرن شده است.
افشاریان در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: وقتی به عنوان بازیگر روی صحنه هستید و تعداد تماشاگر به اندازه مورد انتظارتان نیست، حالتان بد می‌شود چه برسد به اینکه بدانید، قرار است تنها نصف ظرفیت سالن بلیت فروشی شود که در این شرایط آن نصف ظرفیت هم پر نخواهد شد پس انگیزه مناسبی برای روی صحنه رفتن نخواهید داشت. از طرف دیگر از کجا می‌دانیم هرکدام از عوامل نمایش و یا مخاطبانی که کنار هم نشسته‌اند، ناقل بیماری نیستند؟ چون این امکان وجود دارد که هرکس با وجود اینکه نکات بهداشتی را هم رعایت می‌کند، به بیماری مبتلا یا ناقل باشد. ما برای بیرون آمدن از این معضل نیاز به قرنطینه کامل داریم تا شاید بتوانیم باز هم مثل روزهایی که خیلی از ما دور است و قبلاً تجربه کرده‌ایم دوباره کنار یکدیگر در خیابان راه برویم و فعالیتمان را از سر بگیریم.