به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری جشنواره، نشست‌های روز یازدهم سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به «انتقال تجربه» اختصاص دارد.
داریوش خنجی در نشست اول از این روز از ساعت ۲۰ به گفتگو با فیلمسازان و علاقه مندان به سینما می‌پردازد و به سوالاتشان پاسخ می‌دهد. این فیلمبردار بین‌المللی از طریق نرم افزار زوم مهمان جشنواره فیلم کوتاه تهران خواهد بود و علاقه مندان می‌توانند نشست وی را در صفحه اینستاگرام انجمن سینمای جوانان ایران با شناسه کاربری iycs.ir به طور همزمان دنبال کنند.
داریوش خنجی ۱۹ مهر ۱۳۳۴ در تهران متولد شد، پدر وی از اهالی خُنج در استان فارس و مادرش اهل کشور فرانسه بود. پدر خنجی یک تاجر موفق بود و در صنعت پنبه فعالیت گسترده‌ای داشت، او صاحب ۲ سینما در مرکز تهران هم بود، سینماهایی که فیلم‌های ایتالیایی و فرانسوی را به نمایش می‌گذاشتند.
او سه سال و نیم داشت که به همراه خانواده اش از تهران به رم مهاجرت کرد. در ۱۲ سالگی تصمیم گرفت که آینده خود را در سینما و به طور ویژه فیلمسازی دنبال کند و پس از ارزیابی دانشگاه‌هایی که می‌توانست برای رسیدن به هدف در آنها تحصیل کند، در نهایت در سال ۱۹۷۷، در یوسی‌ال‌ای ثبت‌نام کرد. بعدها، او این دانشگاه را ترک کرد و تحصیلاتش را در دانشگاه نیویورک پی گرفت. او که علاقه فراوانی به عکاسی داشت در «مرکز بین‌المللی عکاسی نیویورک» ثبت‌نام کرد و درواقع کار با دوربین وی از اینجا آغاز شد.
Embrasse-moi به کارگردانی مایکل روسیر فرانسوی اولین فیلم بلندی بود که این سینماگر ایرانی در مقام فیلمبردار در سال ۱۹۸۹ در آن حضور داشت.
دومین فیلمی که وی فیلمبرداری کرد، Le Trésor Des îles Chiennes به‌کارگردانی اف. جی. اوسانگ بود. فیلمی از سینمای فرانسه که هنر و استعداد خنجی در آن مورد توجه افراد شاخصِ سینمای فرانسه قرار گرفت.
فیلمبرداری او در این فیلم به حدی چشمگیر بود که مجله Cahiers du cinéma یکی از معدود مصاحبه‌هایش با یک فیلمبردار را با وی ترتیب داد. در سال ۱۹۹۱ بود که با فیلمبرداری فیلم Delicatessen (اغذیه فروشی) به‌کارگردانی ژان پیر ژونه و مارک کارو توانست نامزدی جایزه سزار فرانسه را به دست آورد.
نخستین حضور رسمی خنجی در جشنواره فیلم کن یک سال بعد با فیلم Prague (پراگ) ساخته یان سلار رخ داد. این سینماگر در سال ۱۹۹۵ «شهر کودکان گمشده» (The City of LosChildren) را فیلمبرداری کرد و برای این فیلم بار دیگر نامزد جایزه بهترین فیلمبرداری از جشنواره سزار فرانسه شد.
خنجی در همان سال در حوزه پیام‌های بازرگانی یک همکاری با دیوید فینچر انجام داد که همین پیام بازرگانی نقطه عطفی را در زندگی او رقم زد، چرا که به واسطه آن در فیلم ماندگار و معروف «هفت» ساخته دیوید فینچر یکی از بهترین فیلمبرداری‌های کارنامه‌اش را تا به امروز انجام داد و توانست نام خود را به عنوان یک فیلمبردار خلاق، توانمند و صاحب سبک بر سر زبان‌ها بیندازد.
بعد از فیلم «هفت»، خنجی با برناردو برتولوچی، کارگردان و فیلمنامه‌نویس معروف ایتالیایی در فیلم Stealing Beauty (زیبایی ربوده‌شده) همکاری کرد.
داریوش خنجی در سال ۱۹۹۶ با آلن پارکر کارگردان انگلیسی در فیلم درام و موزیکال Evita (اویتا) همکاری داشت فیلمی که برای او نامزدی بهترین فیلمبرداری را از سوی آکادمی اسکار به همراه داشت. «اویتا» در جشنواره معتبر بفتا نیز نامزد دریافت جایزه بهترین فیلمبرداری شد؛ هرچند از دستیابی به‌آن بازماند.
سال ۱۹۹۹ وی فیلم دروازه نهم (The Ninth Gate) به کارگردانی رومن پولانسکی و سال ۲۰۰۰ فیلم ساحل (The Beach) به کارگردانی دنی بویل را فیلمبرداری کرد. خنجی به کار خود ادامه داد و در سال ۲۰۱۱ فیلم «نیمه شب در پاریس» (Midnighi- Paris) به کارگردانی وودی آلن را در پاریس فیلمبرداری کرد. بعد از آن در سال ۲۰۱۲ فیلم «عشق» (Amour) را برای میشاییل هانکه فیلمبرداری کرد. عشق موفق به کسب نخل طلای جشنواره کن، اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان و نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم شد و خنجی نامزدی بهترین فیلمبرداری از جشنواره فیلم اروپا را برای این فیلم کسب کرد.
احمد الستی نیز در نشستی با موضوع «اولین ظهور شخصیت‌ها در فیلم کوتاه» روز شنبه ۱۷ آبان از ساعت ۲۲ در لایو اینستاگرام انجمن سینمای جوانان ایران با علاقه‌مندان به گفتگو خواهد نشست.
این نشست‌ها با اجرای رامتین شهبازی، منتقد و نویسنده سینما پخش می‌شود.
نشست‌های تخصصی «۳۷-۲۰» در سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران در حال برگزاری است.