به گزارش خبرگزاری مهر، نصیر عابدینی صبح چهارشنبه در اولین جلسه نشست برخط «کودک و رفتار سالم» که به همت مرکز آموزش‌های کاربردی معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد، به بیان مطالبی در خصوص راه و روش درست تربیت و مواجهه صحیح در قبال رفتارهای کودکان پرداخت.
روانشناس بالینی مسائل کودک و نوجوان با تاکید بر ضرورت توجه به تربیت فرزند از زمان کودکی افزود: اگر والدین دوست دارند در آینده فرزندانشان رفتارهای سالمی نشان دهند، باید از زمان کودکی به تربیت فرزندانشان اهمیت دهند؛ تربیت در سنین کودکی نیازمند تمهیداتی می‌باشد که والدین با مطالعه مطالب مربوط در این زمینه می‌توانند فعالیت‌های تربیتی موفق تری را داشته باشند.
وی در ادامه با بیان اینکه بر فرض عمر طبیعی انسان‌ها را میانگین ۸۰ سال بدانیم، ۳ سال اول زندگی بهترین زمان و طلایی‌ترین زمان برای تربیت یک انسان است؛ تمام روانشناسان به این مطلب اذعان دارند؛ والدین گرامی باید در این ۳ سال، تمام تلاش خود را برای تربیت فرزندانشان داشته باشند.
عابدینی افزود: در سه سال اول زندگی یک انسان، نرون‌های عصبی مغز یا به عبارت دیگر سیستم‌های عصبی، در مغز تشکیل می‌شود؛ وقتی یک کودک به دنیا می‌آید، ذهن او کاملاً خالی و پاک است لذا بر اساس دریافت‌های او از سوی والدین خود، مطالب مورد نیاز مغز خود را تغذیه می‌کند.
این روانشناس در ادامه با اشاره به اینکه منشأ تمام آسیب‌های روانی و اختلالات رفتاری و ذهنی هر فرد مانند اضطراب، سو ظن، افسردگی، وسواس و… به مطالب دریافتی او در سه سال اول زندگی او بر می‌گردد، گفت: به همین دلیل، باید توجه داشت که در این زمان چه مطالبی از طرق مختلف مورد تغذیه کودکان ما قرار می‌گیرد.
وی تربیت فوری کودکان را امری مهم برشمرد و افزود: کودکانی که در سه سال اول زندگی خود مورد تربیت درست و صحیح از سوی والدین قرار نمی‌گیرند، دیگر نمی‌توانند تصویر درست از خود و جهان پیرامونشان داشته باشند و به اصطلاح به چنین افرادی می‌گویند که در «هپروت» (فضای غیر عقلانی) سیر می‌کنند.
عابدینی در پایان از نقش مهم و انکار ناپذیر مادران در تربیت فرزندان یادکرد و گفت: برای تربیت صحیح فرزند، اولین گام متوجه مادر است که باید یک «دلبستگی ایمَن» برای کودک خویش فراهم سازد و این مؤلفه زمانی رخ خواهد داد که مادر در سه سال مذکور کنار فرزندش باشد؛ لذا والدینی که سرکار یا دانشگاه و… می‌باشند، نباید انتظار رفتار سالم در سنین نوجوانی و جوانی، از کودکانشان داشته باشند.