زنجان-هرگاه جنبش دانشجویی به جناح‌های سیاسی بپیوندد، از هویت واقعی و تاریخی خود که حمایت از مردم بوده است فاصله می‌گیرد.

خبرگزاری مهر-گروه استان‌ها-نسرین احمدی*: جنبش اصیل دانشجویی پس از فروریختن نظام دیکتاتوری پهلوی و برقراری نظام مقدس جمهوری اسلامی، به تعقیب آرمان‌های خویش در مبارزه با استکبار و عدالت طلبی پرداخت و در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ کانون فتنه استکبار را نشانه رفت و با تسخیر لانه جاسوسی و پایین آوردن پرچم آمریکا، شمارش معکوس مرگ یک ابرقدرت را در سطح جهان فریاد کشید.

در شرایط پیش آمده پس از انقلاب، پاسداری از نظام نوپای اسلامی، تلاش برای آبادانی و پیشرفت بخش‌های مختلف کشور و مقابله با توطئه‌های گوناگون استکبار جهانی و ایادی داخلی آن، از افتخارات ارزشمند جنبش دانشجویی محسوب می‌شود.

بسیاری از دانشجویان به دورترین نقاط کشور برای سازندگی و رفع محرومیت رفتند و فدا شدند. در کردستان چقدر جوان‌های ما آب کشیدند، راه کشیدند، محرومیت‌زدایی کردند و در راه بسط عدالت تلاش کردند و بعد هم شهید شدند.

در حقیقت جنبش دانشجویی که تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل اینکه بیشترین عمر خود را صرف «تقابل» و مبارزه با نظام سیاسی و ایجاد انقلاب نموده بود، بعد از پیروزی انقلاب خود را برخوردار از نظامی اسلامی، مستقل، مردمی، عدالت خواه و استکبار ستیز و خادم مردم می بیند؛ از این رو با تغییر شرایط وارد عرصه «تعامل» با نظام و مشارکت سیاسی می‌شود. هرچند متأسفانه برخی جریانات وابسته یا گروه‌هایی که تأمین منافع خود را با استقلال کشور و جنبش دانشجویی و تحقق عدالت در تضاد می‌بینند؛ با ایجاد فضایی مسموم تلاش می‌کنند تا جنبش دانشجویی را به تقابل با نظام اسلامی بکشانند.

جنبش دانشجویی ایران بر خلاف سایر جنبش‌های دانشجویی سه آرمان مهم دارد؛ استقلال طلبی، استکبار ستیزی و عدالت خواهی و تحقق این آرمان‌های مقدس جز با «آگاهی از راه و آگاهی از دشمن» امکان پذیر نیست. در غیر این صورت همان گونه که تجربه‌های مکرر تاریخی نشان داده، جنش از اهداف و آرمان‌های خویش منحرف و به ابزاری برای استکبار جهانی و جریانات سیاسی قدرت طلب مبدل می‌شود.

هرگاه جنبش دانشجویی به جناح‌های سیاسی بپیوندد، از هویت واقعی و تاریخی خود، که حمایت از مردم بوده است، فاصله می‌گیرد. از این رو دانشجو لازم است «سیاسی‏» بوده و از بینش و تحلیل سیاسی قوی و مشارکت سیاسی سازنده برخوردار باشد؛ ولی از «سیاست‏ بازی‌» و افتادن در دام جنجال‌های سیاسی و جناحی بپرهیزد.

چنانکه یکی از شاخصه‌های بارز ۱۶ آذر ۱۳۳۲، تشخیص و تحلیل درست و ایفای نقش صحیح جریان دانشجویی در راستای مصالح ملی در آن برهه از زمان بود. در شرایط کنونی نیز دانشجو با سرلوحه قرار دادن آرمان‌های اسلامی و ملی خویش، وظیفه دانش پژوهی، تعمق، نو آوری علمی و تلاش در جهت اعتلای اقتصادی و فرهنگی کشور را هرگز از منظر خویش دور نخواهد ساخت.

همان گونه که مقام معظم رهبری در دیدار دانشجویان دانشگاه فردوسی فرموده‌اند: در محیط دانشگاه، محیط دانشجویی، نقد منصفانه و متقابلاً نقدپذیری‏ متواضعانه هر دو لازم است. جوان، آن هم دانشجو، در محیط علمی باید ذهنش و زبانش باز باشد؛ نقد کند؛ البته منصفانه باشد. نقد را با عیب جوئی و با عصبانیت و با بهانه‌ گیری نباید اشتباه کرد؛ اما نقادی باید کرد.

* عضو بسیج دانشجویی استان زنجان