به گزارش خبرنگار مهر، از سال ۲۰۰۲ یازدهم دسامبر (بیست و یکم آذرماه) همه ساله به نام روز کوهستان (و شاید هم تجلیل از آفریدگار کوهستان) نام گذاری شده است. و امروزه اهمیت کوهستان کرکس و حراست از این گنج نهانی و بی‌انتها و صیانت از این موهبت الهی بر کسی پوشیده نیست. اما چگونه می‌توان از کوه و کوهستان یاد کرد و از فجایع و تخریب‌های گسترده به وجود آمده توسط برخی از معدن داران متجاوز به حریم منابع‌طبیعی و تعدی آنها به حقوق عامه و ناقضین ضوابط محیط‌زیستی در منطقه حفاظت شده کرکس، سخنی به میان نیاورد؟
آیا می‌توان از ساکنین حریم کوهستان تقاضا کرد که حریم و حرمت کوهستان را حفظ کند و سخنی از سهل‌انگاری‌ها و بی‌تفاوتی‌های متولیان اصلی حفظ حریم کوهستان و مسئولین داعیه‌دار حفظ حقوق عامه و دیگر نهادهای مسئول به میان نیاورد؟ در اهمیت کوهستان همان بس که کوهستان؛ سرچشمه همه رودهای بزرگ، و منشأ نیمی از آب‌های شیرین جهان، زیستگاه گونه‌های بی‌شماری از گیاهان و جانوران، خاستگاه بخش مهمی از تنوع زیستی و.... و در طول تاریخ همواره پناهگاه و سکونتگاه بسیاری از اقوام و منشأ و خاستگاه بسیاری از تمدن‌ها و… کوه‌ها، به عنوان بهترین و سالم‌ترین گردشگاه و ورزشگاه‌های طبیعی با داشتن چشم‌اندازهای باشکوه و هوایی پاک و دل‌انگیز، امکان بهره‌مندی همگان را از محیطی سالم و مفرح، فراهم کرده‌اند.
و کرکس‌کوه با قلبی مهربان و انباشته از منابعی عظیم و دامنه‌هایی سرسبز و روح‌افزا، ما و مسئولین را به نظاره نشسته که کی و چگونه و به چه نحوی از این موهبت الهی و مادری حیات‌بخش در مقابل عوامل تخریبش همچون چرای دام بی‌رویه، ساخت و سازهای غیرمجاز، جاده سازی‌های غیراصولی، گردشگری ناسالم، چیدن گل‌ها و گیاهان، نوشتن یادگاری بر اماکن تاریخی، نادیده گرفتن حریم قلعه‌های تاریخی، انباشت زباله‌ها و … و معدن‌کاوی‌های گسترده و غیرمجاز و تخریب‌های ناشی از فعالیت معدن‌داران متخلف، محافظت و مراقبت می‌کنیم.
ستاد مردمی احیای کرکس‌کوه (سماک) ضمن گرامی‌داشت روز جهانی کوهستان (۲۱ آذر) باری دیگر مسئولیت اجتماعی همگان را در حفظ و حراست از کوهستان ها یادآور شده و سنگینی صیانت و حراست از محیط‌زیست و منابع‌طبیعی منطقه حفاظت شده کرکس را بر دوش مسئولین ذی‌ربط گوشزد و بر آن تأکید کرد.