محله‌های قدیمی بیانگر اصالت و فرهنگ هر شهر در زمان‌های گذشته بوده و در آن بزرگان و همه اهالی نقش اساسی در تمامی مراحل زندگی همدیگر از جمله حل کردن مشکلات و غمخواری و سهیم بودن در شادی‌ها و غم‌ها ایفا می‌کردند. شهر قزوین در گذشته ۱۱ محله قدیمی داشته که هم اکنون نیز با همان نام‌های قبلی خوانده می‌شوند و برخی محله‌ها توانسته در مسیر دگرگونی شهرها، موجودیت خود را حفظ و برخی دیگر با شهرسازی نوین همگام شده‌اند.
محله تاریخی دباغان یکی از محلات کهن قزوین است که پیش از این به محله «کهن بر» نیز شناخته می‌شد و قدمتی حدود ۱۳۰۰ ساله در تاریخ شهرسازی قزوین دارد و با توجه به موقعیت جغرافیایی و بافت جمعیتی و بودن در جوار آستان مقدس امامزاده حسین یکی از فرزندان امام رضا (ع) از محلاتی است که نقش تعیین کننده‌ای در هویت تاریخی و پیشینه فرهنگی قزوین داشته است. تصاویر به جا مانده از قزوین در اواخر قاجار و آغاز پهلوی این محله گواهی بر وجود جریان زندگی و همچنین آثار فراوان تاریخی در محدوده محله از جمله «جلوخان امامزاده حسین» و «سلامگاه» می‌دهد و درزمان‌های گذشته محلی برای رفاه زائران بوده است. اما اکنون با گذر از کوچه‌ها انگار که از محلی آباد به منطقه‌ای زلزله زده وارد شدیم، خانه‌هایی با دیوارهای ریخته شده و آوار، دیوارهای رنگی با طاقچه‌های قدیمی تزئین شده که همچنان استوارند.
طرح ساماندهی امامزاده حسین (ع) در دهه ۷۰ تهیه شده و در سال ۹۲ بدون بازنگری توسط شهرداری با همراهی اوقاف و اداره کل راه و شهرسازی با نظارت استانداری آغاز شده است؛ این طرح قرار بود در جهت ساماندهی و طرح توسعه امامزاده حسین (ع) و احداث مجموعه زیارتی- فرهنگی صورت بگیرد؛ طرحی که همچنان بلاتکلیف است و تملک آن به دلیل عدم اجرای صحیح، نبود برنامه ریزی مناسب، بی تدبیری مسئولین و عدم همراهی نهادها با کندی انجام می‌شود و باعث تخریب این محله قدیمی شده و ساکنین به دلیل بلاتکلیفی، با مشکلات شهری، امنیتی، اجتماعی و فرهنگی دست و پنجه نرم می‌کنند. دباغان محله‌ای که نامش اصالت قزوین را با خود به یدک می‌کشد با اجرای این طرح به خرابه‌ای بدل شده است. سطح بهداشتی و رفاهی و امنیتی محله پایین است و مخروبه ای به جا مانده و زیبایی شهر و آستان مقدس امامزاده را از بین برده است. خانه‌هایی که دیگر از هویت، اصالت و فرهنگ قزوین سخن نمی‌گویند و مردمی که دیگر آن طراوت گذشته را در محله زیبا و دوست داشتنی خود ندارند.