به گزارش خبرنگار مهر، عبدالهادی فقهی زاده معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اختتامیه پانزدهمین دوره جشنواره تلاوت‌های مجلسی که دیشب سوم بهمن ماه در برج میلاد برگزار شد، ضمن ابراز خرسندی از حضور میان خادمان و حاملان قرآن گفت: خداوند چیستی قرآن را در آیات این کتاب بیان می‌کند. اگر این آیات را در کنار آیات دیگری که خطاب به مردم بیان می‌شود قرار دهیم می‌توانیم شناسنامه کلام الله را دریابیم.
وی با بیان آیه ۱۰ سوره یوسف «یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ» گفت: با کنار هم قرار دادن دو آیه از قرآن کریم می توانیم به چهار وصف قرآن را دست یابیم. برهان و موعظه، شفا بودن قرآن برای درد و دل و جان، هادی بودن، راهنمایی و رهنما شدن آن و رحمت بودن قرآن از اوصاف قرآن در این آیه است. اگر مومنانه به آیات شریفه بنگریم بسیار درس‌آموز است. قرآن برهان و موعظه و عامل بیداری از غفلت و معنای حقیقت است. قرآن شفا و از بین بردن سنگ‌ها و موانع از پیش پای دل و جان است. هدایت قرآن با رفق و مدارا است و نسبتی با زور ندارد. آیا می‌توان عشق را با زور و اجبار ورزید؟ دین داری خالصانه بر پایه عشق و علاقه و دوست داشتن است.
معاون قرآن و عترت وزارت ارشاد با تاکید بر اینکه قرآن بزرگترین رحمت خداست، گفت: قرآن راه زندگی است در آیات شریفه این کتاب آمده است که اگر امکان فراگیری دانش‌های تخصصی قرآن و آئین اسلام برای همگان نیست، عده‌ای از هر نژاد می‌توانند در راه خدا مهاجرت کرده و اسباب هدایت را پیدا کنند و برای دیگر افراد نیز بازگو نمایند.
وی ادامه داد: هدف نزول قرآن، معارفی بود تا عمل به قرآن را فراهم کند. همچنین تفقه در قرآن، فهم کامل دین را بیان می‌کند. هر زمان تعقل کامل دین تحقق پیدا کند، تفقه به تجلی می‌نشیند. آنچه ما نسبت به آن ماموریم، تفقه در دین و شناخت کامل آموزه‌های دینی قرآن به مثابه پازلی است که فنون قرآنی آن را شکل می‌دهد.
فقهی زاده ادامه داد: علوم قرآن به دو بخش علوم آلی و علوم اصالی تقسیم می‌شود. قرائت و کتابت و حفظ و علوم مصطلح که شامل اسباب نزول و محکم و متشابه هستند و در علوم آلی قرار می‌گیرند. علوم آلی ابزار و وسیله هستند و ما را برای تفقه در قرآن آماده می‌کنند. تفسیر قرآن به عنوان یک اصل اصالی مدنظر قرار می‌گیرد. ما بیش از آن که موظف به ادای خدمت به قرآنی که برآمده از علوم الهی است، هستیم باید بدانیم ساماندهی همه پریشانی‌ها و دشواری‌ها از سمت قرآن انجام می‌گیرد.
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرد: ما در قبال لفظ قرآن مسئول در مقابل معنای قرآن هم مقصودیم به همین دلیل نباید ابزار را نادیده بگیریم چرا که وسیله‌ای برای فهم بیشتر قرآن هستند. چه خوب است که علوم آلی و اصالی را در خدمت یکدیگر به کار ببندیم و هر دو را باهم استفاده کنیم و در شریان فرهنگ دینی برای مخاطب نسل جوان و نوجوانان از هر دو آنها بهره مند شویم.
وی با تاکید بر فلسفه قرائت، کتابت، حفظ قرآن گفت: هر سه از علوم عالی به شمار می‌روند اگر چه خداوند وعده کرده «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» یعنی ما قرآن را بر تو نازل کردیم و ما هم آن را محققا محفوظ خواهیم داشت. محفوظ ماندن قرآن از تحریف اسباب می‌خواهد. در روایتی شریف حضرت امام صادق (ع) أبَی اللّه ُ أن یُجرِیَ الأشیاءَ إلاّ بِأسبابٍ یعنی خداوند ابا دارد از این که اموری را جز از طریق اسباب فراهم آورد. همراه شدن با کاروان قرائت و حفظ می‌تواند از این مسیر قرار گیرد.
فقهی زاده اضافه کرد: در اسباب تحریف ناپذیری، برای حفظ کردن قرآن، باید تحقق لفظ قرآن را مورد توجه قرار دهیم و تلاش برای قرائت قرآن، همان تلاش برای تحقق وجود صوتی و لفظی است و ما را با اسباب طبیعی که به تحریف نشدن قرآن هدایت می‌کند، نشان می‌دهد.
وی در پایان گفت: استماع و دریافت بی واسطه پیام‌های الهی، نشانه‌ای برای کسانی که توفیقات بزرگی داشته‌اند است. این سه زمینه شرایطی را فراهم می‌کند تا پیام‌های عالی و ارزشمند را شنیده و بازیابیم.