به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان تهران، نشست فرهنگی زن تراز انقلاب اسلامی با عنوان «بانوی انقلاب» با حضور محمدهادی ناصری طاهری، مدیر کل کتابخانه های عمومی استان تهران، سکینه خاتون مهدیان پور معاون اداره کل، حکیمه دباغ (فرزند مرحومه طاهره دباغ)، سعیده حسینجانی (رئیس مرکز ترجمه حوزه هنری)، فریبا یوسفی (شاعر)، در فضای مجازی برگزار شد.
همیشه در کنار مردان بزرگ، زنان بزرگی حضور داشتند
سعیده حسینجانی رئیس مرکز ترجمه حوزه هنری با اشاره به شخصیت وجودی و الهی حضرت فاطمه (س) و جایگاه زنان ایران اسلامی گفت: جایگاه زنان در تاریخ، همواره جایگاه مشخص و ویژه ای بوده است و در جایی خوانده ام که همیشه در کنار مردان بزرگ، زنان بزرگی هم حضور داشتند و باید همگان بپذیرند که نیمی از جامعه بشری را زنان تشکیل می‌دهند و به همین لحاظ نیمی از تاریخ جامعه نیز متعلق به زنان است و مصداق عینی آن در روزگار امروز ما، سخنان حضرت امام (ره) است که انقلاب اسلامی را وامدار زنان می‌دانند. چرا که زنان علاوه بر اینکه در خانواده واجتماع نقش آفرینی می‌کردند در تقویت بخشی روحیه مردان نیز مؤثر بودند.
به گفته وی، نقش محوری که خداوند به زنان اهدا کرده است نقش مادری و همسری است و همین رسالت است که نقش‌های دیگر زنان را تحت تأثیر قرار داده است.
وی ادامه داد: بسیاری از روانشناسان بر این عقیده هستند که پژواک صدای مادران و تأثیری که این صدا در فرزندان دارد هفت برابر قوی‌تر از صدای پدران است این درحالی است که جایگاه زن و اهمیت زنان در رشد و شکوفایی استعدادها و هویت فردی در اجتماع رساتر است.
نباید از بحث ارائه الگو زن تراز انقلاب اسلامی به جهان غافل شد
رئیس مرکز ترجمه حوزه هنری با اشاره به زن تراز انقلاب اسلامی خاطر نشان کرد: زنی تراز انقلاب و جامعه ایران اسلامی است که در کنار توجه به تعالی شخصیت خود، توجهی هم به نقش مادری و همسری خویش داشته باشد و حتماً این زنان در استقلال کشورشان تاثیرگذارتر خواهند بود و باید ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی این زنان به گونه‌ای باشند که بتوان از این زنان به عنوان الگوهای زن تراز اول انقلاب اسلامی یاد کرد.
حسینجانی خاطر نشان کرد: نباید از بحث ارائه الگو زن تراز انقلاب اسلامی به جهان غافل شد و درحالی که ما این الگوها را در جامعه خودمان داریم اما این الگوها هنوز به طور صحیح در جهان تبلیغ نشده است لذا ما باید در معرفی زنان تأثیرگذار جامعه خودمان به گونه‌ای عمل کنیم تا بتوانیم این افراد را به درستی به جهانیان معرفی کنیم.
او ادامه داد: برای بسیاری از جوامع این سوال مطرح است که چگونه زنان ایرانی هم می‌توانند همزمان با عصر خویش پیشرفت کنند و آزادی حضور در اجتماع داشته باشند و البته این وظیفه همه ماست که جهان را نسبت به زنان ایران آشنا سازیم.
وی در پایان به ضرورت‌های حضور زنان در اجتماع و سرنوشت کشور با رعایت هویت زن ایرانی و اسلامی و با توجه به نقش مادری و همسری پرداخت و به سخنان حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری در خصوص توجه به جایگاه ویژه زنان اشاره کرد.
ساده زیستی و اعتقاد به حضرت امام (ره) از ویژگی‌های مرضیه دباغ
در بخش دیگری از این نشست، حکیمه دباغ دختر مرضیه حدیدچی معروف به طاهره دباغ با بیان خاطراتی از مادرش به برخی از ویژگی‌های اخلاقی این مرحومه اشاره کرد و گفت: با وجودی که نام اصلی مادر من مرضیه حدیدچی بود اما همیشه به نام پدر من یعنی دباغ خودش را معرفی می‌کرد و آن هم به این دلیل بود که ایشان معتقد بود هر آنچه که در ثواب کارهایش نصیبش می‌شود باید همسرش هم در آن سهیم باشد و به همین دلیل از فامیل پدرم استفاده می‌کرد. جالب است که بدانید که نام طاهره را حضرت امام بر روی ایشان می‌گذارند و ایشان را خواهر طاهره صدا می‌کردند.
وی اعتقاد به کار و پیروی از حضرت امام (ره) را یکی دیگر از ویژگی‌های مادرش نام برد و تصریح کرد: هنگامی که ایشان به زندان رفتند کوچک‌ترین فرزند ایشان کمتر از ۵ سال داشتند اما همچنان به کار خویش معتقد بودند و وقتی از دست ساواک فرار می‌کنند و به خارج از کشور و به دیدار امام می‌روند از امام می‌پرسند من هم اکنون حکم اعدام دارم و فراری هستم، تکلیف من چیست و امام به ایشان می‌فرمایند «بمانید چون پیروز می شوید» و مادر من با توجه به اعتقادی که به امام داشتند دیگر سوالی بابت این موضوع نمی‌کنند و می‌دانستند که بنا به گفته امام، این انقلاب پیروز خواهد شد.
حکیمه دباغ، ساده زیستی مادرش را یکی دیگر از ویژگی‌های او ذکر کرد و گفت: ساده زیستی ایشان واقعاً زبانزد همه بود و شاید کسی باورش نمی‌شد که چگونه یک زنی که چندین دوره نماینده مجلس بوده یا کسی که فرمانده سپاه و نماینده امام در شوروی بوده اینقدر ساده زیست باشد.
به گفته وی، خدمت به مردم و خدمت گزاری یکی دیگر از ویژگی‌های مادرش بوده است به طوری که هر کسی از او درخواستی داشته و برای حل مشکلی به وی مراجعه می کرده محال بوده که دست خالی برگردد.