اصفهان - یکی از فضیلت‌های منحصر به فرد امیرمومنان (ع) ولادت ایشان در خانه کعبه است، آن ولادتی که ثبت در تاریخ شد و آن مولودی که هدیه خداوند بر زمین بود و نامی الهی و منصوب از خداوند داشت.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: اولین امام مؤمنین و خلیفة الله بلافصل بعد از رسول الله خاتم النبیین (ص)، برادر، پسرعمو، وزیر و داماد او، سید الوصیین، امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع)، در روز جمعه ۱۳ رجب، ۳۰ سال بعد از عام الفیل در بیت الله الحرام، داخل کعبه معظمه به دنیا آمد؛ که قبل از ایشان و بعد از ایشان مولودی در آنجا به دنیا نیامده و نخواهد آمد.

آنچه این فضیلت را منحصر به فرد می‌کند به نام علی بن ابی‌طالب، شکافته شدن دیوار خانه کعبه است؛ کعبه‌ای که خود افضل است بر فضیلت علی و مادر علی اقرار می‌کند. شیخ صدوق در امالی به نقل از یزید بن قعنب و در کیفیت ولادت حضرت مولی الموالی می‌نویسد: «من با عباس بن عبد المطلب و جمعی از عبد العزی برابر خانه کعبه نشسته بودیم که فاطمه بنت اسد مادر امیر المؤمنین (ع) که ۹ ماه به او آبستن بود آمد و درد زائیدن داشت، گفت خدایا من به تو ایمان دارم و بدان چه از نزد تو آمده است از رسولان و کتاب‌ها مؤمنم و به سخن جدم ابراهیم خلیل تصدیق دارم و او است که این بیت عتیق را ساخته به حق آنکه این خانه را ساخته و به حق مولودی که در شکم منست ولادت را بر من آسان کن.»

یزید بن قعنب می‌گوید: «ما به چشم خود دیدیم که خانه از پشت شکافت و فاطمه به درون آن رفت و از دیده ما نهان شد و دیوار بهم آمد و خواستیم قفل در خانه را بگشائیم، گشوده نشد و دانستیم که این امر از طرف خدای عز و جل است. پس از چهار روز بیرون آمد و امیرالمؤمنین را در دست داشت و سپس گفت من بر همه زنان گذشته فضیلت داده شدم زیرا آسیه بنت مزاحم، خدا را به نهانی پرستید در آنجا که خوب نبود پرستش خدا جز از روی ناچاری و مریم دختر عمران نخل خشک را به دست خود جنبانید تا از آن خرمای تازه چید و خورد و من در خانه محترم خدا وارد شدم و از میوه بهشت و بار و برگش خوردم و چون خواستم بیرون آیم هاتفی آواز داد: ای فاطمه نامش را «علی» بگذار که او علی است و خدای اعلی می‌فرماید من نام او را از نام خود گرفتم و به ادب خود تادیبش نمودم و غامض علم خود را به او آموختم و اوست که بت‌ها را در خانه من می‌شکند و او است که در بام خانه‌ام اذان می‌گوید و مرا تقدیس و تمجید می‌کند؛ خوشا بر کسی که او را دوست دارد و فرمان بردار و بدا بر کسی که او را دشمن دارد و نافرمانی کند.»

گواهی از کتب غیر شیعه

البته ولادت امیرالمومنین علی (ع) در کعبه آنچنان شهرتی جهانی یافت که حتی اعتراف مخالفین و اسناد اهل‌سنت نیز آن را عیان می‌کند؛ هرچند که در دهه‌های اخیر وهابیت تمام توان خود را برای انکار این فضیلت به‌کار برده است. حاکم نیشابوری، از مشهورترین علمای اهل‌سنت، در مستدرک، می‌نویسد: «روایات متواتری است که فاطمه بنت اسد، حضرت علی (ع) را در درون کعبه به دنیا آورده است." علی بن الحسین مسعودی، دیگر عالم مشهور اهل‌سنت نیز در مروج الذهب تصریح می‌کند: «محل تولد علی علیه السلام، خانه کعبه است.»

با این حال عنود برای تنقیص فضیلت بی‌نظیر مولود کعبه امیرالمومنین علی (ع) و ولادت آن حضرت در داخل کعبه، شبهه می‌کنند تولد در مکانی که ۳۶۰ بت در آن بوده فضیلت نیست. این جماعت نمی‌دانند که عظمت بیت الله الحرام تحت تأثیر بت جماد و غیر جماد واقع نمی‌شود و عظمت و رفعت این خانه در قرآن کریم مورد تاکید قرار گرفته است و در تمامی دوران‌ها طواغیت و بت‌ها و به طور خلاصه اتباع شیطان تلاش داشته‌اند که آن را بیالایند.

چنان که امروز هم وهابیتی این خانه را احاطه کرده که بویی از سنت پیامبر و قرآن کریم نبرده است. از طرف دیگر در صحیح ترین کتب اهل تسنن و تشیع ذکر شده که این ۳۶۰ بت، در داخل کعبه نبوده است.

فضیلتی بالاتر از عیسی

به دنیا آمدن در کعبه فضیلتی عظیم برای امیرمومنان است، همانگونه که ابن شهرآشوب در مناقب آل ابی طالب در قیاس آن حضرت با عیسی بن مریم (ع) می‌نویسد: عیسی هنگام ولادت از مادرش (به مکان دورافتاده ای پناه جست) اما مادر امیرالمومنین (س) در هنگام ولادت ایشان وارد کعبه شد؛ عیسی در شکم مادرش تورات و انجیل خواند به‌طوری که مادرش شنید و علی (ع) در شکم مادرش صحبت کرد که بت‌ها به سجده افتادند. این فضیلت حتی به زبان خود امام علی (ع) نیز آمده است؛ آن‌سان که مرحوم سلطان الواعظین در کتاب شبهای پیشاور می‌آورد: در لحظات آخر عمر شریف حضرت امیر هر یک از صحابه ایشان به بالین ایشان حاضر می‌شدند و سوالات خود را مطرح می‌کردند یکی از این افراد صعصعه بن صوحان از روات بزرگ شیعه بود.

صعصعه سوال از برتر بودن حضرت امیر بر انبیا می‌کرد تا آنجا که رسید و گفت: ای امیرمؤمنان، شما برترید یا آدم ابوالبشر؟ فرمود: خودستایی زشت است، [ولی بدان که] خداوند به آدم فرمود: (تو و همسرت در بهشت جای گزینید واز همه چیز بخورید جز این درخت…) [ولی آدم از آن درخت خورد] اما با آنکه خداوند بیشتر چیزها را برای من مباح کرده بود من از آنها دست کشیدم و پیرامون آنها نگشتم. او پرسید: شما برترید یا نوح؟ فرمود: نوح قوم خود را نفرین کرد و من هیچ گاه بر ظالمان و غاصبان به حق خودم نفرین نکردم و فرزند نوح کافر بود ولی دو فرزند من سرور جوانان اهل بهشتند. بازهم پرسید: شما برترید یا موسی؟ فرمود: خداوند موسی را به نزد فرعون فرستاد و موسی گفت: می‌ترسم که مرا بکشند ولی من هنگامی که رسول خدا (ص) مرا برای تبلیغ سوره برائت فرستاد که آن را در موسم حج بر قریش قرائت کنم هیچ نترسیدم با آنکه بسیاری از سران و گردان آنها را کشته بودم، رفتم و آن سوره را بر آنان قرائت کردم و از آنان نترسیدم. آنگاه پرسید: شما برترید یا عیسی بن مریم؟ فرمود: مادر عیسی در بیت المقدس بود، چون هنگام زایمان او فرا رسید شنید که کسی می‌گفت: بیرون رو که اینجا پرستش‌گاه است نه زایشگاه، اما مادر من فاطمه بنت اسد چون هنگام زایمانش فرا رسید در حرم بود، پس دیوار کعبه شکافت و شنید که کسی می‌گوید: داخل شو، واو داخل در وسط خانه شد و من در آنجا به دنیا آمدم، و این فضیلت را هیچکس پیش از من و پس از من دارا نبوده و نیست.

نامی برگرفته از نام خداوند

مولود کعبه را نامی است از خداوند که شیرین است ذکر آن در روز ولادتش؛ علی نامی است که خدای تعالی او را به این نام خوانده، چنانچه خوارزمی نقل کرده که پیامبر خدا (ص) فرموده که در شب معراج چون به مقام «قاب قوسین» رسیدم به من خطاب فرمودند: ای محمد! علی را از من سلام برسان و بگو من او را دوست می‌دارم و هر که او را دوست دارد من او را نیز دوست می‌دارم و از دوستی که مرا با او هست نام او را از نام خود برآوردم، منم علی عظیم و اوست علی و منم محمود و تو محمدی و ملائکه نیز آن حضرت را به این نام می‌خوانند…

تاریخ گویای عظمت مولایی است که ولادتگاهش خانه خداوند بود، کعبه افضیلت او و مادرش شد، نام او را خداوند برگزید، مولایی که به دست پست‌ترینِ آدمیان که مولود پست‌ترین‌ها بودند، از حق الهی خود محروم شد.