خبرگزاری مهر؛ گروه استانها- آیت الله سید احمد میرعمادی*: جایگاه امام علی (ع) در عالم هستی در سه بخش تشریح می‌شود.
خداوند متعال عالم هستی را برای انسان کامل آفرید و عالم هستی در وجود و برپایی خود به انسان کامل نیازمند است روایات فراوانی از شیعه و سنی نقل شده است که بر پایی عالم هستی متوقف بر وجود انسان‌های کامل است
در حدیثی از امام صادق (ع) سوال شد آیا می‌شود زمین بدون امام باشد فرمود: اگر زمین بدون امام و حجت الهی باشد از بین می‌رود (کافی جلد ۱ صفحه ۱۷۹)
در حدیثی دیگر فرمود: اگر امام و حجت الهی لحظه‌ای در زمین نباشد زمین اهلش را می بلعد همانطور که دریا اهلش را غرق می‌کند.
امام علی (ع) محور عالم هستی است، همچنانکه در حدیث قدسی خداوند متعال خطاب به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است «لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما»، اگر تو نبودی عالم هستی را نمی‌آفریدم و اگر علی نبود تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود شما دو نفر را خلق نمی‌کردم (جنت العاصمه صفحه ۱۴۸) از این رو عامل حدوث و بقای عالم هستی معصوم -علیه السلام- است.
امام علی (ع) واسطه فیض الهی در عالم هستی: یکی از اوصاف خداوند متعال در عالم هستی فیاضیت و دائم الخیر بودن است به عبارت دیگر خداوند موجودی است که علی الدوام خیر از او افاضه می‌شود آفرینش این عالم هستی نشأت گرفته از همین فیاضیت خداوند است، فیاضیت خداوند گاهی مستقیم و بلا واسطه و گاهی با واسطه است، به این معنا گاهی خداوند برای اعطای فیض خود به موجودات پایین‌تر، از طریق واسطه‌ها افاضه می‌کند، انسان‌های کامل واسطه فیض خدا به موجودات هستی هستند.
امام علی (ع) یکی از انسان‌های کاملی است که واسطه فیض الهی می‌باشد، او حجت خدا و ولی خدا در روی زمین و واسطه فیض الهی در عالم هستی است.
امام علی (ع) در اوج قله کمال هستی: بر اساس روایتی از پیامبر اکرم (ص) که فرمود «کل مولود یولدعلی الفطره» (بحار جلد ۳ صفحه ۲۸۱)، هر مولودی به دنیا نمی‌آید مگر بر فطرت، یعنی همه انسان‌ها به فطرت الهی و توحیدی به دنیا می آیند، منتهی در سایه تربیت، عده‌ای به سوی کمال هدایت می‌شوند و عده‌ای به خاطر سو تربیت به پایین‌ترین درجه انسانیت و حیوانیت می‌رسند، (اسفل السافلین)، لیکن مسیر همه انسان‌ها به سوی خداست (الیه المصیر مائده آیه ۱۸) به این معنا که منشأ و اصل خلقت انسان از خداست و بعد از مرگ هم به سوی خدا باز می‌گردد در این میان عده‌ای با اراده، اختیار و هدایت صحیح به سوی کمال حرکت می‌کنند، در این راه تلاش دارند تا به نقطه اوج کمال دست یابند.
«یا ایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا فملاا قیه» (انشقاق آیه ۶) ای انسان به تحقیق تو با سختی و رنج به سوی پروردگارت حرکت می‌کنی و سپس او را ملاقات می‌کنی،
انسان‌ها در مسیر کمال هر یک به میزان تلاش و مجاهدت خود به مرتبه‌ای از مراتب کمال دست می‌یابد اگر مسیر کمال را به رسیدن به قله کوه تشبیه کنیم هریک از انسان‌ها برای رسیدن به قله تلاش می‌کنند لیکن عده معدودی به اوج قله می‌رسند.
امام علی (ع) شخصیتی است که به اوج قله کمال هستی رسیده است او انسان کامل است که برترین صفات الهی و انسانی را دارا است.
امام علی (ع) از بالاترین درجه ایمان صداقت و پاکی و طهارت برخوردار است او در شجاعت، شهامت و جهاد در راه خدا بی نظیر است در عدالت و عبادت سرآمد روزگار می‌باشد، کسی که در زهد و تقوا و قناعت به او نمی‌رسد، در علم و دانش او باب مدینه العلم و همه تربیت یافته مکتب او هستند آن حضرت در سخاوت و بخشش ایثار و گذشت حد و اندازه ندارد و …
و در یک کلمه امام علی (ع) در قله کمالات عالم هستی قرار دارد و الگوی همگان است، یکی از کمالات آن حضرت ولادت در مقدس‌ترین مکان یعنی خانه کعبه است.
* استاد حوزه و دانشگاه