به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری ششمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی کیش، بهمن چگنی هنرمند مجسمه‌ساز در توضیح ساخت مجسمه خود در جزیره کیش که جزو آثار برتر ششمین دوره سمپوزیوم مجسمه‌سازی این جزیره شده است، گفت: این اثر کاری از یک مجموعه است که قبلاً هم از آن ساخته شده و عموماً سوژه اصلی آن دست آدم‌هاست. من در کارهایم برخوردی با بدن انسان دارم که ترجیح می‌دهم به آن «تن» بگویم. تن داشتن فقط مربوط به انسان نیست و به گونه‌ای اشیا هم آن را دارند. شاید یک قوری هم تن را داشته باشد. برخورد من با بدن انسان از این جنس است و در این مجموعه بیشتر روی دست‌ها کار می‌کنم.
وی افزود: دست را به عنوان یک عضو ویژه از انسان می‌دانم زیرا انسان هرچه در زندگی‌اش ساخته با دست‌هایش ساخته است. شروع تمدن انسان از اولین حرکت‌ها با دست‌هایش بوده و توانایی دست‌های انسان به عنوان عضوی از بدن این قابلیت را به او داده که اشیا را بردارد، به آنها تغییر شکل دهد و با آنها ابزار یا خانه و … بسازد و باعث زنده بودن و بقای او بوده است. به عبارتی هرچه ما داریم با دست‌هایمان تولید شده است. دست‌ها ویژگی خاصی در ما انسان‌ها هستند در مقایسه با دیگر موجودات زنده.
این هنرمند مجسمه‌ساز بیان کرد: در این مجموعه زبانی فارغ از جنسیت، ملیت و فرهنگ در نظر گرفته شده که در عین حال می‌تواند ارتباط بین انسان‌ها را نشان دهد. در این مجموعه معمولاً یک دست حضور ندارد و هر ۲ دست هستند و هر کس می‌تواند با توجه به تجربه زیسته خود خوانش مخصوص به خود از آن داشته باشد. انسان‌های مختلف با عواطف و احساسات متفاوت نیز برداشت‌های خود را از آن دارند. دست عضوی آشنا برای همه است و خیلی راحت می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند به همین دلیل برای کارهای داخل شهر معمولاً این عضو را انتخاب می‌کنم. درباره این کار مشخص یک جور لمس بین دو دست مطرح است، چیزی که در این سده تفاوت‌های زیادی داشته و بخصوص در سال اخیر نیز با پیدایش کرونا این تفاوت ارتباط لمس بین آدم‌ها یک اتفاق با ویژگی‌های خاص شده است.
چگنی در ادامه درباره حضور این مجموعه در شهرهای مختلف بیان کرد و گفت: از این مجموعه در تهران و آبادان و اهواز وجود دارد و در خارج از ایران هم در کشور ترکیه و در شهر آلانیا یک کار هست. متریال تخصصی من سنگ و فلز است و بیشتر هم فلز. ولی خب خیلی متریال خیلی در کانسپت کارهای من تأثیرگذار نیست. به عبارتی در مرحله دوم به متریال می‌توان فکر کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا ساخت و نصب این مجسمه در جزیره کیش که یک مکان مسافرپذیر است تأثیری در فرم آن دارد بیان کرد: انتخاب دست و انتخاب زبان بدن بخاطر همین مساله هست. چون کارهایی که در سمپوزیوم‌ها ارائه می‌شود معمولاً کارهایی است که بازدید از آنها زیاد است و به گونه‌ای در شهرهایی است که مسافرپذیر هستند. کارهای سمپوزیوم یکی از جاذبه‌های گردشگری است و در کل دنیا هم در تمام کشورها بیشتر در شهرهایی که توریست پذیرند تعداد سمپوزیوم‌های مجسمه‌سازی بیشتر است. انتخاب این مجموعه برای سمپوزیوم‌ها هم یکی از دلایلش همین است که بتواند جدای از فرهنگ و زبان متفاوت انسان‌ها یک زبان انسانی را ارائه دهد که همه آدم‌ها از همه فرهنگ‌ها و اقشار با آن ارتباط برقرار کنند و این در تمام کارهای سمپوزیومی من هست.
وی در پایان درباره جایگاه برگزاری سمپوزیوم‌ها در کشورمان نسبت به کشورهای دیگر گفت: به نظر من ما خیلی در برگزاری سمپوزیوم‌ها جوان هستیم. نسبت به کشورهای دیگر که سال‌های زیادتری از ما سمپوزیوم داشته‌اند عقبیم. شما در نظر بگیرید قدیمی‌ترین سمپوزیوم ما سمپوزیوم تهران است که الان سال دهم آن است پس ما خیلی جوانیم. در این سال‌ها فراز و فرودهایی داشته‌ایم اما من با توجه به سمپوزیم‌های مختلفی که شرکت کرده‌ام می‌توانم بگویم سمپوزیوم کیش یک سمپوزیوم استاندارد است. قطعاً همیشه نقص هست اما چیزی که در این ۱۰ روز تجربه کردم خوشایند و طبق استانداردهای جهانی بوده است. در بعضی شهرها در سمپوزیوم‌هایی شرکت کرده‌ام که قوانین آن را گاهی تغییر داده‌اند و این اتفاق خوبی نیست.
چگنی ادامه داد: در سال در کل جهان حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ سمپوزیوم برگزار می‌شود و همه آنها استانداردهایی دارند ولی ما متأسفانه گاهی در بعضی شهرهایمان این استانداردها را تقلیل می‌دهیم و در نتیجه خروجی‌هایی که ارائه می‌شود افت می‌کنند. این موضوع برای کشور ما که تازه این کارها را شروع کرده‌ایم اتفاق خوبی نیست و خروجی بد، این هنر را زیر سوال می‌برد. این موضوع به ویژه در مجسمه‌سازی از سنگ اهمیت دارد زیرا ایران منبع خیلی خوبی از سنگ است و بخش زیادی از سنگ‌های ایران به کشورهای دیگر هم صادر می‌شود. حالا که داریم تلاش می‌کنیم بین این هنر و جامعه ارتباط برقرار کنیم بهتر است به شیوه بهتری به آن بپردازیم.
بهمن چگنی متولد ۱۳۶۱ و فارغ‌التحصیل مجسمه‌سازی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. از آثار شهری او می‌توان به «بدون عنوان» اثر نوری در تهران، بلوار کریم خان، روبروی کلیسای حضرت مریم، «سر آغاز»، مجسمه شهری از جنس آهن، بوستان نسیم، نیاوران، «طوطی شکر شکن» مجسمه شهری از جنس فولاد، باغ پرندگان، فاز دوم، تهران و «زلف یار» سرامیک و برنز، مجتمع تخصصی پوست و مو، دانشگاه تهران اشاره کرد.
ششمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی کیش با متریال سنگ و با همت شرکت عمران، آب و خدمات جزیره کیش در راستای هویت‌بخشی بصری جزیره کیش برگزار می‌شود.