به گزارش خبرگزاری مهر، رسالت نوشت: این روزها در آستانه فرارسیدن بهار و درست هنگامی که گونه جهش یافته انگلیسی، ناجوانمردانه جان می‌گیرد، «سی سختی» ها در شرایط دشواری روزگار می‌گذرانند. این شهر با جمعیت نزدیک به ۸ هزار نفر به خاطر زلزله ۵.۶ ریشتری شامگاه چهارشنبه ۲۹ بهمن ۹۹، بر سر زبان‌ها افتاده؛ زمین لرزه‌ای که خوشبختانه تلفات جانی نداشت اما شکاف ایجاد شده در خانه‌ها و دیوارهای فروریخته و ترس از پس لرزه‌ها باعث شده است مردم به چادر پناه ببرند و در انتظار بازسازی یا ساخت مجدد خانه‌هایشان، شب‌های بی نهایت سرد زمستان کوهستان را زیر چادر و با گرمای هیتر به صبح برسانند. بازسازی‌ای که به گفته شاهدان عینی مقدمات آن فراهم شده و با تأکید رئیس جمهور تا تیرماه سال آینده به پایان می‌رسد. هرچند کاستی‌هایی نیز به چشم می‌خورد و این‌که سی سخت، فارغ از زمانی که اعلام شده، کی می‌تواند همچون گذشته در سایه دنای همیشه استوار به زندگی عادی خود بازگردد به همت و تلاش مسئولین و پیگیری مردم و رسانه‌ها بستگی دارد.
خسارت‌های سی سخت
اگر بخواهیم مروری بر میزان خسارت‌ها داشته باشیم باید به گفته‌های علیرضا تابش، رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی کشور استناد کنیم.او عنوان کرده است: «بیش از ۶۰۰ واحد در سطح شهر و بیش از ۵۸۰ واحد نیز در روستاهای شهرستان دنا به صورت ۱۰۰ درصد تخریب شده اند و ۲۹۰۰ واحد مسکونی شهری و روستایی نیاز به تعمیرات دارند که واحدهای تعمیری در شهر ۱۵۰۰و احد و در روستا ۱۴۰۰ واحد است.» افشین بهمنی، رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان دنا نیز از خسارت ۱۴ میلیارد تومانی به بخش گردشگری و تأسیسات آن خبر می‌دهد و می‌گوید: «هتل دال دنا ۴۰ درصد، هتل سیمرغ ۲۰ درصد و مجتمع بوم‌گردی شهر سی سخت ۱۰۰ درصد تخریب شده‌اند.» نجفعلی آرسته، رئیس اداره جهاد کشاورزی شهرستان دنا نیز از خسارت ۱۰۶ میلیارد تومانی به بخش کشاورزی سخن می‌گوید: «۱۴ مزرعه پرورش ماهی طی زلزله ۵/۶ ریشتری در شهرستان دنا خسارت دیده اند و همچنین به ۷۰ آغل دام آسیب جدی وارد شده است.»
زندگی در سایه تخریب و بازسازی در جریان است
این خسارت‌ها به آسانی قابل جبران نیست و حتی تصور زندگی در چادر، آن هم در سرمای سخت زمستان و زیر برف و باران، طاقت فرساست. اگر مردم کشور این روزها دغدغه کرونا دارند و از محدودیت‌ها ناراحت هستند، مردمان شهر چشمه‌های آب گوارا، دغدغه دیگری را نیز به دوش می‌کشند و آن، غم سرپناه است. ترکیب کرونا و آرامش و آشیانی که بر باد رفته است، زندگی این روزهای ساکنان سی‌سخت را سخت کرده است اما چه می‌شود کرد که زندگی را باید با همه رنج‌هایش سپری کرد و ما را یارای مقابله با قهر طبیعت و تبعات آن نیست.
پس از زلزله، مسئولین کم و بیش به این شهر سفر کرده و قول‌هایی نیز به مردم رنج دیده و محروم آن داده‌اند که باعث دلگرمی آنان شده است. از کمک بلاعوض ۲۰ میلیون تومانی اجاره بها گرفته تا ۱۰۰ میلیون تومان تسهیلات بازسازی برای خانه‌های شهری و ۸۰ میلیون تومان برای واحدهای روستایی و ۳۰ میلیون تومان تسهیلات خرید اثاثیه منزل. البته هنوز برای قضاوت زود است، چون نمی‌دانیم وعده‌ها چگونه و با چه کیفیتی محقق می‌شود. هرچند محموله کمک‌ها از شهرهای دیگر استان و کشور می‌رسد و نیروهای جهادی و امدادی تاکنون از هیچ کمکی مضایقه نکرده‌اند و به شکل نقدی نیز مبالغی پرداخت شده که در روزگار محدویت‌های کرونایی و با توجه به نیاز مالی مردم برای بازسازی خانه‌هایشان بیش از پیش مورد نیاز است. کار آواربرداری نیز از همان روزهای ابتدایی به همت مردم و نیروهای جهادی شروع شد و به اذعان مجید جودی، مدیرکل بازسازی بنیاد مسکن پیش‌بینی می‌شود واحدهای تعمیری تا پایان فروردین تکمیل شود و کار ساخت واحدهای احداثی نیز تا نیمه اول سال ۱۴۰۰ به پایان برسد.
مردم رنج کشیده لُر ساخت هر چه زودتر خانه‌هایشان را می‌خواهند
یک فعال رسانه‌ای که نخواست نامش فاش شود، وضعیت امداد رسانی حال حاضر سی سخت را خوب ارزیابی کرده و می‌گوید: «خوشبختانه زلزله سی سخت کشته‌ای نداشت. تنها ۷۰ مصدوم داشت که خیلی از آنها همان شب اول سرپایی درمان شدند و چند تایی هم بعد از یک هفته بستری در بیمارستان مرخص شدند. سرمای هوا در سی سخت بسیار زیاد است و همین ممکن است برای برخی از افراد مخصوصاً بیماران بد باشد. بدتر از همه بحث کروناست. ما امروز (یک‌شنبه ۱۰ اسفند) اولین مورد کرونای انگلیسی در استان‌مان مشخص شد. خب همین نیروهایی که از شهرهای مختلف آمدند اگر یک کدام شان ناقل این ویروس باشند شرایط خیلی بد می‌شود. البته ورودی سی سخت تست می‌گیرند اما خب برخی از افراد از زیرش در می‌روند. کار آواربرداری همچنان در حال انجام است و کلنگ ساخت خانه‌ها از چند روز پیش شروع شده است. استاندار و معاونان ایشان هر روز یک نوبت و گاهی روزی دو نوبت به سی سخت می آیند تا از نزدیک در جریان امور قرار بگیرند. متأسفانه با توجه به سرمای هوا و باران و برفی که می‌آید چادرها پاسخگو نیست. لذا مهم‌ترین مطالبه مردم ساخت خانه‌هایشان است. رئیس‌جمهور نیز در جلسه هیئت دولت قول دادند خانه‌ها تا آخر تیر ماه سال آینده ساخته شود.»
وی در خصوص اعتبار تخصیص داده شده برای ساخت خانه‌ها نیز می‌گوید: «۵۰۰ میلیارد تومان اعتبار در نظر گرفته شده است که بخشی از آن به صورت تسهیلات بلاعوض و بخشی دیگر نیز تسهیلات ارزان قیمت بلند مدت است. البته این تسهیلات برای ۸۰ متر خانه در نظر گرفته شده است که مبلغ آن برای خانه‌های شهری ۱۰۰ میلیون تومان است. سیمان نیز قرار است رایگان در اختیار مردم قرار بگیرد، اما این اعتبار کم است چرا که در اینجا خانواده‌ها پر جمعیت هستند و معمولاً متراژ خانه‌ها بالاست.»
وی با بیان این‌که به خاطر شیوع کرونا و مخصوصاً کرونای انگلیسی بنا به خواهش استاندار نیازی به نیروهای امدادی از دیگر شهرها نیست، اظهار می‌دارد: «معمولا محموله‌های مختلف از استان‌های دیگر می‌آید اما استاندار خواهش کرده است به خاطر بحث کرونای انگلیسی واقعاً نیازی به نیروهای امدادی نیست چرا که در اینجا نیروهای خود استان اعم از سپاه، بسیج، استانداری، سمن‌ها و غیره فعالیت می‌کنند. از طرفی به خاطر سبقه طایفه عشایری، مردم در اینجا به هم وابسته هستند و هوای یکدیگر را دارند. شما در سی سخت به هر خانه‌ای بروید یا عموزاده اند، یا خاله زاده و به هر حال یک بستگی فامیلی با هم دارند. به عنوان مثال در همان شب اول مردم یاسوج اجازه ندادند کسی در سی سخت بماند و علی رغم موضوع کرونا مردم را در خانه‌های خودشان جا دادند. یعنی مثلاً کسی خواهرش در یاسوج بوده، شوهرش خانم و بچه‌ها را در خانه باجناقش گذاشته و خودش به خاطر مسائل امنیتی، چادری کنار خانه‌شان زده و شب را در چادر یا در ماشین گذرانده است. برخی خانواده‌ها اظهار می‌کنند وسیله‌هایشان دزدیده شده است مثلاً خانمی می‌گفت چند تکه مهم از جهاز دخترم را دزدیده اند یا شنیدم که می‌گفتند عطرهای یک عطر فروشی را دزدیده‌اند اما عده‌ای دیگر می‌گفتند نه این‌طور نبوده. دیگر در اینجا این امکان را هم باید در نظر گرفت که برخی افراد ممکن است در گفتار خود صداقت نداشته باشند، اما نیروی انتظامی تاکنون گزارشی در این خصوص نداده است. یگان ویژه نیز به طور مرتب در محیط شهری حضور دارد. خوشبختانه محموله‌ای نیز تاکنون به سرقت نرفته است.»
خسارت به بخش گردشگری جدی است
این فعال رسانه‌ای سی سخت را شهری توریستی می‌داند که متأسفانه مکان‌های گردشگری آن در جریان این زلزله آسیب دیده است: او با تکرار سخنان تابش، رئیس بنیاد مسکن که خسارت به باغات منطقه سی سخت را بالا ندانسته، می‌گوید: «از آنجایی که باغداران دیوارهای باغات را به صورت فنی نساخته بودند عمده خسارت مربوط به فروریختن این دیوارهاست اما به خود تأسیسات باغی غیر از چند جا که لوله‌ها و جوی‌های آبشان خراب شده، خسارت آنچنانی وارد نگردیده است. نکته قابل تأمل دیگر این‌که خانه‌های خشتی با قدمت ۱۵۰ تا ۲۰۰ ساله سالم مانده‌اند اما مثلاً خانه تازه ساخت کنارش دیوارهایش ریخته است که این خود نیازمند بحث کارشناسی است. در مورد گردشگری نیز ما یک مجموعه توریستی در سی سخت داشتیم به نام دال دنا که دیوارهایش در جریان این زلزله فروریخته است. این نشان دهنده یک ناهماهنگی در ساخت و نظارت است که سازه محکم بوده اما نما بد کار شده است. در این‌گونه موارد دست آدم‌هایی که مسائل فنی را جدی نمی‌گیرند رو می‌شود، اما در قسمت گردشگری قول اختصاص سرانه را داده اند.»
این فعال رسانه‌ای در ادامه توضیح می‌دهد: «ما روستایی توریستی مثل کریک را داریم که به ماسوله جنوب ایران معروف است. در خود سی‌سخت نیز بسیاری از مکان‌های گردشگری آسیب دیده است و خب این چیزی نیست که یک شبه ساخته شود. مردم نباید انتظار داشته باشند استاندار بیست و چهار ساعته آنجا باشد. باید اجازه دهند ایشان به تهران بروند، رایزنی کرده و اعتبار جذب کنند. یک بافت گردشگری داشتیم به نام دال دنا که دچار خسارت زیادی شده است. در جلسه رسمی، نظام مهندسی گفت دال دنا اصلاً نظام مهندسی نداشته است و این مطلب را بسیاری از رسانه‌ها تیتر کردند. خب این خود یک آسیب است که چرا طرحی با این ایراد بزرگ با حضور معاون رئیس جمهور افتتاح می‌شود. ما بوم گردی در سی سخت زیاد داشتیم که همه نابود شده اند. بعد از آن زلزله ما برای بازدید دوم که رفتیم متوجه شدیم در زلزله بعدی هر چه که سالم مانده بود خراب شده است چرا که پایه‌هایشان شل شده بود. برای ساخت‌وساز جدید نیز استاندار دستور داده است خانه‌ها باید مطابق آیین ۲۸۰۰ نظام مهندسی ساخته شوند تا در زلزله‌های احتمالی بعدی شاهد این خسارت‌ها نباشیم. در مورد خانه‌ها نیز بسیاری از آنها که خراب شده اند، قدیمی بوده و خانه‌های نوسازی هم که دچار خرابی شده‌اند در بسیاری از موارد نظام مهندسی می‌گوید اصلاً از ما مجوز نگرفته‌اند. بسیاری ازمسئولینی که به سی سخت می آیند به ظاهر خانه‌ها نگاه می‌کنند و می‌گویند خانه‌ها خسارت زیادی ندیده است اما واقعیت این است که داخل خانه که می‌شوید می‌بینید خانه از وسط دو نیم شده است. زلزله درون را نابود کرده است.»
وی می‌گوید: «در حال حال حاضر کمک رسانی نیروهای امدادی نظم پیدا کرده و برای اعطای تسهیلات، بانک اطلاعاتی تشکیل شده است: «سی‌سخت شهر کوچکی است اما به خاطر توریستی بودنش جمعیت دارد. همان شب اول برنامه ریختند و از روز بعد شهر را به ۹ محله تقسیم کردند. در هر محله یک ماشین خدمات‌رسانی گذاشتند که یک نیروی هلال احمر، یک نیروی نمایندگی ولی فقیه و یک معتمد از آن محل همراهش بود. یک ماشین نیروهای یگان ویژه هم پشت سرشان بود. اینها محله به محله و خانه به خانه می‌رفتند و کمک می‌رساندند. استاندار شخصاً سپرده بودند حتماً به تعداد جمعیت خدمات ارئه دهید. البته برخی اعتراض داشتند که چرا به ما چادر نرسیده است که استاندار گفته بودند نیروی مردمی همراهشان بوده است و اگر چنین خطایی رخ داده مقصر ما نیستیم. اینجا مردم خیلی مناعت طبع دارند. من خودم برای توزیع غذا که رفته بودم اگر در خانه یک نفر بود می‌گفتند یک نفر. اگر ۵ نفر بودند می‌گفتند ۴ غذا کافی است. من در حوادث مختلف به مناطق مختلفی سفر کرده‌ام ولی این مناعت‌طبع را در هیچ کجا ندیده‌ام، اما خب ممکن است افرادی از جاهای دیگر به دنبال سوء استفاده آمده باشند یا به خاطر فشار روانی اولیه بر مردم ممکن است شاهد رفتارهای نادرستی نیز بوده باشیم. اکنون نیز وسیله می‌آید اما باید در ابتدا دپو شود تا نیازها مشخص شده و بر اساس آن به موقع توزیع صورت بگیرد. مثلاً در یک روز چندین ارگان همزمان غذا درست می‌کنند و این اسراف می‌شود. البته در حال حاضر واقعاً مدیریت بهتر شده است. در خصوص مسکن نیز تا جایی که من می‌دانم بانک اطلاعاتی درست کرده‌اند و روزانه به تعداد مشخصی پیامک می‌دهند تا سر ساعات تعیین شده برای تشکیل پرونده در محل حضور یابند. بلافاصله بعد از تشکیل پرونده نیز ۱۰ میلیون از ۲۰ میلیونی که قرار است واگذار شود را پرداخت می‌کنند. این ۲۰ میلیون به خاطر این است که افراد بتوانند تا درست شدن خانه‌هایشان، در نزدیک ترین محل به دنا که شهر یاسوج است خانه اجاره کنند.»
همدلی در قاب سی سخت
وی قدری هم از غم‌ها و حس همدلی‌ای می‌گوید که به چشم خود در قاب سی سختِ زلزله زده دیده است: «اشک های مادری را دیدم که می‌گفت بخشی از جهاز دخترش را که طی ۲۰ سال جمع کرده بود از بین رفته است. می‌گفت فر گازش به نیم شده است و یخچال و ماشین لباسشویی‌اش قابل استفاده نیست. مشارکت نیروهای جهادی از سپاه و بسیج و سمن‌ها واقعاً خوب بوده است. اینجا همه کمک می‌کنند. روزهای اول مردم از لحاظ عاطفی بیشتر صدمه دیده بودند و در شوک بودند. استاندار واقعاً با آنها همدردی خوبی کردند. البته برخی از مسئولین نیز برای گشت سیاسی به سی‌سخت سفر می‌کنند. نماینده‌های مجلس در قالب یک هیئت ۱۴ نفره آمدند و یک حاشیه درست کردند و رفتند. یا برخی کاندیداهای ریاست جمهوری می آیند یک عکس سلفی می‌گیرند و بر می‌گردند. یا هنرمندان تنها یک استوری گذاشته اند و هیچ خبری نشده است. مردم این استان نسبت به یکدیگر حس عاطفی قوی ای دارند. به عنوان مثال هنرمند مجسمه ساز داریم که خودش کارگری می‌کند و مستأجر است اما زحمات چندساله‌اش را چند شب پیش در اینستاگرام برای فروش در معرض دید عموم گذاشته بود تا به مردم دنا کمک کند. این نکته را هم باید بگویم که اینجا از یک فقر تاریخی رنج می‌برد. یعنی شاید مردم در تهران یا یک شهر صنعتی دنبال چیزهای دیگری باشند اما اینجا مردم هنوز به دنبال چیزهای اولیه هستند. ربطی به این دولت و آن دولت هم ندارد. استان ما همیشه در مشارکت‌ها رتبه اول بوده است، به نسبت جمعیت اش بیشترین شهید را تقدیم انقلاب کرده است، نزدیک به ۲۲ درصد جنگل‌های ایران را دارد، بام نفتی ایران در استان کهگیلویه و بویر احمد است و دومین روان آب ایران را دارد، اما متأسفانه آن‌طور که باید و شاید این استان پیشرفتی نداشته است. اگر این زلزله خدایی نکرده در شمال یا یک استان ترک زبان یا هر جای دیگر کشور اتفاق افتاده بود وضع‌شان این نبود و خیلی بیشتر کمک می‌کردند. لرها همیشه مظلوم اند.»
کارها بر روی روال افتاده است
اردشیر کیانی، سردبیر گروه رسانه‌ای تابش که این روزها به سی‌سخت زیاد سفر می‌کند، برداشت خود از آخرین وضعیت این شهر را این‌گونه بازگو می‌کند: «در حال حاضر کارها به نسبت اوایل که افراد سودجویی درست انجام نمی‌دادند، یک نظمی پیدا کرده و خوشبختانه روی ریل افتاده است. حتی بازسازی‌ها نیز با سرعتی که برای ما غیرقابل تصور بود شروع شده است. من در سفر روز یک‌شنبه خود اجرای فونداسیون نیز دیدم. آن اوایل، دو قطبی ای ایجاد شده بود و برخی از افراد که کار سیاسی می‌کردند می‌خواستند به شکلی اغراض سیاسی خود را پیاده کنند اما این مسئله نیز با درایت مسئولان سپاه و استانداری جمع شد. در حال حاضر تنها مشکلی که مردم دارند سرماست و چادرهایی که در اختیار آنها قرار گرفته است جلوی برودت هوا را نمی‌گیرد. مردم برای گرمایش از هیتر استفاده می‌کنند زیرا تنها وسیله‌ای است که می‌توان در چادر از آن استفاده کرد. در شرایط فعلی هر خانواده جلوی خانه خودش یک چادر زده و مخصوصاً شب‌ها در چادر می‌خوابند و پلاستیکی هم روی آن کشیده‌اند. البته قرار است دو تا اردوگاه کانکسی بسازند که افراد را به آن سمت هدایت کنند. ابتدا قرار بود کانکس‌ها را به افراد بدهند که این تصمیم لغو شد. این اردوگاه‌ها نیز با توجه به این‌که سی‌سخت یک منطقه زلزله خیز است و در ۷، ۸ سال گذشته ما هر سال زلزله داشته‌ایم، بناست جمع نشود و همیشگی باشد. خوشبختانه همه نیروهای مستقر در سی‌سخت خیلی خوب کار می‌کنند. سپاه، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و مخصوصاً استاندار که روزی چند ساعت از وقت خود را در سی‌سخت می‌گذراند. جلسات بازسازی هم شروع شده است و دیشب (یک‌شنبه ۱۰ اسفند) که من آنجا بودم چهارمین نوبت از این جلسات با حضور نماینده ولی فقیه در استان برگزار شد. خدا را شکر همه جوانب، دیده و بررسی می‌شود. من تا جایی که در جلسات اداری بودم، قرار بر این شد پوشش افراد زیر مجموعه کمیته امداد و بهزیستی که تا آن تاریخ نزدیک ۲۰۰ خانوار بودند را به قرار گاه خاتم بدهند و سپاه کارهای آنها را انجام دهد. می‌خواهم بگویم یک چنین برنامه‌ریزی‌هایی نیز صورت گرفته است. همچنین به خاطر بحث کرونا ۴ مقر در ۴ نقطه شهر درست کرده اند که با ستاد مرکزی که در فرهنگسرای شهر دایر است ۵ تا می‌شود. اینها روزانه به مردم پیامک می‌زنند و ثبت نام‌ها را انجام می‌دهند و هر کس پرونده اش تکمیل شد وارد ریل گرفتن تسهیلات و بازسازی می‌شود. سرعت کار الحمدلله خوب است.»
مستأجرها بلاتکلیف و سردرگم
وی عمده مشکلات فعلی مردم در سی‌سخت را چنین عنوان می‌کند: «یکی از مشکلات این روزها مربوط به کسانی است که در سی‌سخت مستأجر بوده اند. اینها در حال حاضر کمی سردرگم و بلاتکلیف هستند. اکثریت این افراد از قشر ضعیف و کارگرند که چون در سی‌سخت باغ زیاد است با خانواده برای کار به این شهر آمده‌اند. بر این اساس برای اعطای تسهیلات و معیشت شرطی گذاشته اند و آن این‌که علاوه بر قولنامه باید صاحبخانه نیز برود و اعلام کند که این آقا مستأجر من بوده است. در این میان شایعه‌ای درست شده است که اگر صاحبخانه ای برود و اعلام کند فلانی مستأجر من بوده، اقساط این تسهیلات را صاحبخانه باید بدهد. در صورتی که این گونه نیست و آن تسهیلات و معیشت بلاعوض است و قسط ندارد. در این مورد از آقای تابش، رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی سؤال کردم و ایشان گفتند ما اینها را در برنامه دیده‌ایم و جای نگرانی نیست. یک مشکل دیگر که متأسفانه به آن پرداخته نمی‌شود مسئله کروناست که خیلی هم جدی است. با توجه به این‌که حجم خانواده‌ها در یک چادر دو در سه زیاد است احتمال انتشار این ویروس بالا است. مشکل دیگر، در رابطه با اعطای تسهیلات ساخت خانه هاست. بنیاد مسکن طرح جامعی داده است که بر اساس آن تنها تا ۸۰ متر کمک می‌شود. اینجا سرانه جمعیت بالاست یعنی ما خانواده‌ای نداریم که زیر ۵ نفر باشد. بنایراین ۸۰ متر جواب نمی‌دهد. این مسئله را نیز من از آقای تابش جویا شدم و ایشان گفتند ما سعی می‌کنیم بر اساس خواسته صاحبخانه و نیازش متراژ را تعیین کنیم منتها اعتبار ما کم است.»
کم‌کاری در ترویج اخلاق، دامن‌مان را در این بزنگاه‌ها می‌گیرد
سردبیر گروه رسانه‌ای تابش بخشی از بی‌اخلاقی‌های مردم در جریان چنین حوادثی را متوجه کم‌کاری رسانه در ترویج فرهنگ و اخلاق می‌داند و می‌گوید: «روز اول اشکالاتی در توزیع چادر بود. به عنوان مثال فردی ۵ تا ۶ چادر گرفته بود در صورتی که همسایه اش یک دانه هم نگرفته بود. اینجا دیگر نمی‌شود یقه دولت و مسئولین را گرفت. من احساس می‌کنم ما رسانه‌ها در حیطه ترویج اخلاق خوب کار نکردیم و به مردم شرایط را توضیح نمی‌دهیم. سی‌سخت یکی از با سابقه ترین شهرهای استان ماست که در آن مردم به سواد و علم اهمیت فراوانی می‌دهند. بسیاری از افراد بزرگ استان، زادگاهشان این شهر بوده است، اما خب افرادی بودند که با گفتن این دروغ که من سی‌سختی هستم چیزی را برداشته و رفته‌اند یا چادر و امکانات گرفته اند. من خودم دیدم فردی را که جلوی نیروهای هلال احمر خود را بر زمین انداخت که من بچه مریض دارم و چادر ندارم، چادر را که گرفت اصلاً علم نکرد. متأسفانه ما دچار ضعف در حوزه فرهنگی هستیم اما کاستی‌ها را به عملکرد نامطلوب مسئولان گره می‌زنند.»
وی با بیان این‌که برخی مسئولین واقعاً خوب کار می‌کنند اما چون آدم‌های تبلیغات چی نیستند این گمان می‌رود که کاری انجام نمی‌شود، می‌گوید: «سابقا مدیریت بحران خیلی
توپ و تشر می‌زد و داد و بیداد می‌کرد، اما مسئول مدیریت بحران فعلی که چند ماهی است منصوب شده است اصلاً آدم تبلیغات‌چی نیست. این فرد ۲۴ ساعته کار می‌کند اما خودش را جلوی دوربین‌ها نمی‌گذارد. این آدم اصلاً گویی خجالت می‌کشد جلوی دوربین برود و بگوید من فلان کار را کردم. حتی یک بار که از او پرسیدم چرا گزارش نمی‌دهید گفت من اصلاً بیکار نمی‌شوم.»
گروه‌های جهادی در کنار مردم
حمید پسنده، مسئول گروه جهادی حوزه مقاومت بسیج امام حسن مجتبی علیه السلام پاتاوه از زاویه دیگری به این موضوع نگاه می‌کند. او با بیان این‌که بسیجیان روز و شب و تعطیلی و غیر تعطیلی نمی‌شناسند چرا که مشکل مردم مشکل آن‌هاست، در خصوص فعالیت‌های این گروه جهادی در سی‌سخت می‌گوید: «این روزها شاهدیم گروه‌های جهادی بسیج همچون گذشته پای کار مردم هستند. عده‌ای لوازم خانه‌های زلزله زدگان را تخلیه و به مکانی امن انتقال دادند، عده‌ای چادر برپا کردند وعده‌ای برق کشی و لوله کشی و جوشکاری و آواربرداری می‌کنند و برخی نیز کمک‌های مردمی را بین مردم توزیع می‌کنند. همین چند روز پیش یکی از برادران جهادی تولدش بود و مبلغی که به عنوان هدیه جمع شده بود را به خانواده‌های کرایه نشین هدیه کرد. یا یکی از نیروهای گروه جهادی شهدای پاتاوه، مبالغ جمع شده در جشن ازدواج خود را به مردم سی‌سخت اعطا کرد.»
در شرایط سرد فعلی، مهم‌ترین خواسته مردم کانکس است
عزیزی، یکی از خبرنگاران استان کهگیلویه و بویراحمد هم در رابطه با فعالیت نیروهای جهادی مستقر در این شهر می‌گوید: «این نیروها در بحث تخلیه خانه‌ها، بار زدن اثاثیه و انتقال آنها به مکان دیگر، تأمین امنیت، راه اندازی ایستگاه‌های صلواتی و توزیع صبحانه و ناهار و شام و غیره به معنای واقعی کمک رسان هستند. چنانچه بخواهند کمک‌هایی را از شهرهای دیگر بیاورند خودروهایی از تیپ ۴۸ فتح در اختیارشان است که در بحث امنیت و تخلیه اثاثیه خانه‌ها واقعاً مثمر ثمر هستند.»
وی در ادامه با اشاره به این‌که کمک رسانی تقریباً از روزهای هشتم به بعد هدفمند شده است می‌گوید: «در روزهای ابتدایی روند امداد و کمک‌رسانی به دلیل این‌که متولی مشخصی وجود نداشت با مشکلاتی رو به رو بود. به همین دلیل مردم خواستار این شدند که حتماً سپاه یا بسیج عملیات امداد رسانی و کمک به مردم را برعهده بگیرد، اما در عین حال در روزهای منتهی به هشتم و نهم تا به امروز کمک رسانی‌ها هدفمند شده است به این شکل که شهر سی‌سخت را به ۹ منطقه تقسیم کرده‌اند و در این تقسیم بندی‌ها برای بحث تغذیه و رساندن کمک‌ها به مردم، معتمدین هر منطقه با نیروهای کمکی بسیج و هلال احمر و سپاه همراه شده اند. در حال حاضر مشکل حاد، برف و سرما و یخبندان است به دلیل این‌که شهر سی‌سخت یک شهر کوهپایه‌ای و کاملاً کوهستانی است و گاهی سرما به منفی ۵ درجه زیر صفر نیز می‌رسد. لذا نیاز اصلی مردم در وهله اول کانکس و وسایل گرمایشی است. کمک‌ها از سراسر کشور می‌رسد و جاهایی که نیاز بوده است مسئولان نیز آمده اند. از آنجا که شهر سی سخت کانون توجهات بوده از روستاها قدری غفلت شده بود که سپاه و بسیج پای کار آمدند و خدمات رسانی در روستاها نیز در حال انجام است. روزانه تقریباً ۱۲ تا ۱۵ هزار پرس غذا طبخ و توزیع می‌شود. قرار بود سوله‌هایی برای اسکان مردم راه‌اندازی شود که به خاطر کرونا مردم استقبالی از این موضوع نکردند. چادرهایی هم که توزیع شده است از آنجایی که جمعیت هر خانواده متوسط بین ۵ تا ۶ نفر است جوابگو نیست. در حال حاضر بیشترین درخواست مردم از مسئولان کانکس و شروع هر چه سریع‌تر بازسازی خانه‌هایشان است. تاکنون آواربرداری حدود ۱۰۰ خانه شروع شده است. جمعیت این شهر حدود ۲۵۰۰ خانوار است که از این تعدادحدود ۱۸۰۰ خانه، دیگر قابل سکونت نیست. ممکن است ظاهر بسیاری از خانه‌ها سالم باشد اما از درون تخریب شده‌اند. مسئولین نیز تاکنون قول‌هایی داده اند اما تا آن قول‌های اصلی شان که بحث بازسازی است، فاصله زیادی داریم. ما حدوداً ۳ ماه دیگر تا فصل بهار داریم که تا آن موقع بارندگی است و از آنجایی که بارندگی با برف و بوران نیز همراه است چنانچه کانکس به دست مردم نرسد وضعیت بغرنج می‌شود.»
این فعال رسانه‌ای با اشاره به این‌که شغل بیشتر مردم سی سخت باغداری و کشاورزی است می‌گوید: «بسیاری از طرح‌های کشاورزی از جمله پرورش ماهی دچار خسارت شده و بخشی از کانال‌های هدایت آب باغات نیز تخریب شده است. سپاه پاسداران قول داده است با همکاری استانداری و سایر نهادهای مربوطه کمک‌هایی در این خصوص داشته باشند.»
همه ما چشم انتظاریم که این روزهای سخت بگذرد...