به گزارش خبرنگار مهر ، فرزندانی که والدینشان با آنها رابطه احساسی بهتری دارند، رفتار معقولانه تری دارند. فرزندان باید احساس کنند، حتی اگر رفتاری می کنند که مورد پسند والدین نیست، باز هم آنها به او علاقه دارند.
کارشناسان تربیتی معتقدند کودکان همواره تصویر ذهنی خود را درآینه والدین می بینند. و آنچه در مورد خود فکر می کنند به واسطه واکنشها و عکس العمل های والدین ایجاد می شود.
آنها به واسطه برداشتی که از تفکر والدین نسبت به خود دارند تصمیم می گیرند که آیا رفتارشان خوب بوده یا بد. بدین ترتیب عزت نفس کودک نیز تقویت یا تضعیف می شود.
مطالعات نشان داده که چنانچه والدین با کودکشان با مهربانی رفتار کنند، به طوری که باور کنند او بسیار دوست داشتنی و با هوش است، وی در آینده تمایل خواهد داشت که همان گونه زندگی کند و در واقع نشان دهد که واقعاً دوست داشتنی و با هوش است.
در مقابل اگر رفتار والدین توام با پرخاشگری باشد وفرزندشان را کودکی بی توجه و بی ملاحظه بدانند، رفتار آینده کودک نیز واقعاً در جهت بی توجهی و بی ملاحظگی خواهد بود.
هر چه الگوی رفتاری کودک بدتر باشد، رفتار او نیز بدتر خواهد شد. وقتی والدین رفتار بد کودک را با دعوا و رفتار بد پاسخ دهند این بدرفتاری در وی تشدید می شود.