خبرگزاری مهر، گروه بین الملل رامین حسین آبادیان: انتخابات کنیست (پارلمان رژیم صهیونیستی) در سرزمین‌های اشغالی برای چهارمین بار در دو سال گذشته، روز گذشته بار دیگر برگزار شد. «بنیامین نتانیاهو» که خود و خانواده اش با پرونده‌های سنگین فساد روبرو هستند به اصلی ترین عامل بن‌بست سیاسی در این رژیم تبدیل شده است. باقی ماندن در قدرت برای نتانیاهو که در صورت کناره گیری از قدرت و لغو مصونیت سیاسی به طور قطع در محاکم قضائی به زندان محکوم خواهد شد، حکم مرگ و زندگی را دارد.
چهارمین انتخابات کنیست در سرزمین‌های اشغالی در حالی برگزار می‌شود که علیرغم همه تلاش‌های سیاسی و تبلیغاتی نتانیاهو در سطح داخلی و بین المللی، نفرت موجود نسبت به وی نه تنها تغییر نکرده بلکه به اعتراضات گسترده و روزانه در سرزمین‌های اشغالی منجر شده است. این انتخابات در شرایطی برگزار می‌شود که نظر سنجی‌های انجام شده نشان می‌دهد که باز هم بن بست سیاسی موجود در سرزمین‌های اشغالی پایان نخواهد یافت و شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نابسامان همچنان ادامه خواهد داشت.
نتایج انتخابات کنیست رژیم صهیونیستی نشان از آن دارد که تا این لحظه حزب «لیکود» به رهبری بنیامین نتانیاهو توانسته است ۳۱ کرسی را به دست آورد. در حال حاضر، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که حزب لیکود پیشتاز است اما برای تشکیل کابینه چاره‌ای جز ائتلاف با احزاب دیگر و کسب ۶۱ کرسی ندارد نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که حزب لیکود پیشتاز است اما برای تشکیل کابینه چاره‌ای جز ائتلاف با احزاب دیگر و کسب ۶۱ کرسی ندارد.
تجربه‌های گذشته حاکی از آن هستند که تحقق چنین مسأله ای بسیار سخت خواهد بود. به همین دلیل پیش بینی می‌شود که بحران سیاسی در اراضی اشغالی با انتخابات کنونی پایان نخواهد یافت.
برگزاری چهارمین دور از انتخابات کنیست رژیم صهیونیستی آن هم در طول یک بازه زمانی کمتر از دو سال فراتر از یک بحران سیاسی، وقوع یک فاجعه سیاسی در اراضی اشغالی را نشان می‌دهد. روزنامه لبنانی «الأخبار» در همین ارتباط تأکید می‌کند: «حتی در جریان چهارمین انتخابات کنیست نیز هیچ خبری از برنامه‌های سیاسی منسجم و ائتلاف‌های واقعی میان احزاب شرکت کننده در انتخابات نیست».
نکته‌ای که در بحران سیاسی در اراضی اشغالی توجهات را به سمت خود جلب می‌کند، این است که از سال ۲۰۰۰ تا کنون در هیچ دوره‌ای کنیست رژیم صهیونیستی نتوانسته است تا پایان دوره به کار خود ادامه دهد؛ این بدان معناست که کنیست هر بار پیش از پایان دوره‌اش منحل شده است. به تبع آن، هیچیک از کابینه‌های رژیم صهیونیستی نیز از سال ۲۰۰۰ تاکنون به سرانجام نرسیده‌اند و در تمامی دوره‌ها انتخابات زودهنگام برگزار شده است.
بر اساس آنچه که گفته شد، پر واضح است که بحران سیاسی در اراضی اشغالی به اوج خود رسیده است و مقامات این رژیم از یافتن هرگونه راه حل جهت برون رفت از بحران مذکور عاجز مانده‌اند بحران سیاسی در اراضی اشغالی به اوج خود رسیده است و مقامات این رژیم از یافتن هرگونه راه حل جهت برون رفت از بحران مذکور عاجز مانده‌اند. جنگ بر سَر قدرت میان مقامات رژیم صهیونیستی در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است و تمامی شخصیت‌های این رژیم تلاش می‌کنند تا منافع شخصی و حزبی خود را محقق سازند.
نکته دیگری که در خصوص بحران در اراضی اشغالی به چشم می‌آید، تعمیق اختلافات داخلی در حزب لیکود و متزلزل شدنِ بیشتر جایگاه نتانیاهو است. چندی پیش بود که «یاکوف لیتزمان» وزیر بهداشت کابینه نتانیاهو به دلیل اختلافاتش با وی از کابینه استعفا کرد تا شکاف‌ها میان اعضای لیکود با نخست وزیر رژیم صهیونیستی بیش از پیش آشکار گردد.
اکنون نیز همانطور که گفته شد، بر اساس نظرسنجی‌ها لیکود باز هم برای تشکیل کابینه به ائتلاف با دیگر احزاب نیاز دارد و این همان چیزی است که خودِ رهبران لیکود از آن فرار می‌کنند.
سلسله بحران‌های دیگر در اراضی اشغالی نیز موجب شده است تا بحران در این اراضی بیش از هر زمان دیگری تشدید شود. از جمله می‌توان به سلسله اعتراضات در سراسر اراضی اشغالی و به ویژه تل آویو اشاره کرد که برای چندمین هفته متوالی برگزار می‌شود. تظاهرات کنندگان به ناکارآمدی سیاسی بنیامین نتانیاهو از یک سو و عجز و ناتوانی سران رژیم صهیونیستی در حل و فصل مشکلات و معضلات از سوی دیگر، معترض هستند.
ناکارآمدی در زمینه مهار ویروس کرونا و نیز اوضاع اقتصادی وخیم نیز موجب شده است تا کارشناسان سیاسی پایان بحران در سرزمین‌های اشغالی را بسیار بعید بدانند ناکارآمدی داخلی در اراضی اشغالی در عرصه‌های مختلف اقتصادی، بهداشتی و… بروز پیدا کرده است. به عنوان نمونه، سران رژیم صهیونیستی تاکنون در مهار شیوع ویروس کرونا شکست سنگینی را متحمل شده‌اند. این رژیم تاکنون هیچ تمهیدی برای کنترل شیوع کرونا در اراضی اشغالی به کار نبسته است.
در همین حال، ناکارآمدی داخلی سران رژیم صهیونیستی در عرصه اقتصادی نیز مشهود است. بحران اقتصادی در اراضی اشغالی به اوج خود رسیده است. همین مسأله باعث شده است تا معترضان با برگزاری تظاهرات گسترده در نقاط مختلف اراضی اشغالی، به وضعیت وخیم اقتصادی و معیشتی خود واکنش نشان دهند.
مجموع آنچه که گفته شد، نشان از آن دارد که علیرغم برگزاری چهارمین دور از انتخابات کنیست در اراضی اشغالی، بحران سیاسی نه تنها در این اراضی پایان نخواهد یافت، بلکه وارد فاز جدیدتری خواهد شد. تداوم اعتراضات شهرک نشینان صهیونیست علیه سران این رژیم خود به تنهایی گواه بر این مدعاست.