به گزارش خبرنگار مهر، اردوهای تیم ملی والیبال از ۱۱ فروردین ماه سال جاری با دعوت از ۲۷ بازیکن با هدف حضور پر قدرت در دو رویداد مهم لیگ ملت‌ها و المپیک توکیو آغاز شده است. «ولادیمیر الکنو» مربی نامدار روسی هدایت تیم ملی والیبال ایران در این دو رویداد مهمِ سال ۱۴۰۰ را بر عهده دارد.
این در حالی است که معرفی دستیاران ایرانی «الکنو» و در ادامه انصراف دو مربی ایرانی در اردوهای ملی حواشی ساز شد. علاوه بر این، «الکنو» اصرار زیادی به استفاده از مترجم روس روی نیمکت دارد که در صورت تحقق این درخواست سهمیه مربی ایرانی روی نیمکت به یک نفر کاهش پیدا خواهد کرد. شاید الکنو تمایلی به حضور دو دستیار ایرانی ندارد و مشخص نیست در مفاد قرار داد لزوم استفاده دو مربی ایرانی ذکر شده است یا خیر.
مصطفی کارخانه، عضو هیات رئیسه فدراسیون والیبال در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این حواشی پیش آمده و تاثیر استفاده دو مربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی در المپیک توکیو معتقد است نباید به جایگاه مربی ایرانی خدشه وارد شود ولی از کنار رفتن مربیان از اردوی تیم ملی انتقاد کرد.
مربی ایرانی جایگاه بالاتری از مترجم دارد
کارخانه درباره بحث حضور مترجم روسی روی نیمکت تیم ملی والیبال گفت: نمی‌دانم این موضوع چقدر جدی است، باید صبر کنیم و اگر این اتفاق رخ داد آن زمان می‌توان درباره آن صحبت کرد. اما به عنوان یک مربی همیشه از جایگاه مربی ایرانی دفاع کرده‌ام. مربی ایرانی جایگاه بالاتری از مترجم دارد. باید دید توافقات بین سرمربی و فدراسیون چگونه است. از ابتدا و در جلسات هیات رئیسه فقط بحث حضور «توتولو» به عنوان دستیار خارجی در کنار الکنو مطرح بود اما حالا فدراسیون بر سر دو راهی قرار گرفته است.
وی افزود: المپیک جایی برای کسب نتیجه است و ویترین افتخارات تیم ملی ایران، مقام المپیک را کم دارد. همه اینها را که کنار یکدیگر بگذارید یکسری اتفاقات ناخواسته رخ داده که باید صبوری کنیم و به آن دامن نزنیم تا درست شود.
عضو هیات رئیسه فدراسیون والیبال تاکید کرد: باید ببینیم مقررات المپیک چگونه است و آیا مترجم می‌تواند پشت نیمکت حضور داشته باشد یا خیر. اگر مترجم پشت نیمکت باشد می‌توانیم سهمیه مربی ایرانی روی نیمکت را حفظ کنیم.
به جایگاه مربی ایرانی خدشه وارد نشود
کارخانه ادامه داد: در جلسات هیات رئیسه، هدف و آرمان تیم ملی والیبال ایران در المپیک توکیو کسب سکو عنوان شد. به همین دلیل به سراغ مربی‌ای رفتیم که رزومه خوبی داشت. باید به جایگاه مربی ایرانی نیز نگاه کنیم تا به آن خدشه‌ای وارد نشود و در کنار آن نیز درخواست‌های سرمربی تیم ملی باید لحاظ شود.
«از ابتدا فقط حضور "توتولو" در کنار الکنو قطعی و قرار بود دو مربی ایرانی روی نیمکت حضور داشته باشند. نظر شما چیست؟» کارخانه در پاسخ به این سئوال گفت: در جلسه هیات رئیسه فدراسیون هم فقط استفاده از یک کمک مربی خارجی ذکر شد اما اینکه در مفاد قرارداد چه چیزهایی عنوان شده است، اطلاعی ندارم. محمدرضا داورزنی (رئیس فدراسیون) فردی اندیشمند است و به خوبی تصمیم خواهد گرفت. حتی اگر در مورد مترجم تسلیم شدیم و او روی نیمکت نشست، بهتر است جزیده، تندروان و اکبری را نسوزانیم و حتماً آنها را به المپیک ببریم تا صحنه‌های المپیک را ببینند.
وی ادامه داد: سیاست فدراسیون والیبال سرمایه گذاری روی مربیان ایرانی است. مربیان جوان سرمایه‌ها و سربازان والیبال هستند. زمانی که از یک سرباز صحبت می‌کنیم یعنی سر را برای وطن دادن و آنجایی که از سرمایه صحبت می‌کنیم یعنی فدراسیون باید قدر آنها را بداند و به چشم سرمایه به آنها نگاه کند. عطایی، اکبری، محمدی راد، تندروان، جزیده، رضایی، آرمات و … اینها سرمایه‌های والیبال ایران هستند.
۳۰ سال انتقاد کردم
کارخانه درباره قرارداد نداشتن مربیان ایرانی روی نیمکت تیم ملی و لطمه به شان این مربیان، گفت: در دفاع از جایگاه مربی ایرانی من نفر اول بودم که ایستادم و حالا شاید دو نفر دیگر این کار را تکرار کردند. ۳۰ سال نسبت به این موضوع انتقاد داشتم، مربی ایرانی اگر مورد توجه قرار گیرد شایستگی‌های زیادی دارد.
حفظ شان مربی ایرانی در جلسه با لاریجانی
عضو هیات رئیسه فدراسیون والیبال ادامه داد: حدود ۹ سال پیش در جلسه‌ای با علی لاریجانی (رئیس وقت مجلس) دو موضوع مهم را عنوان کردم که البته داورزنی نیز در آن جلسه حضور داشت. نخست بحث سربازی بود که اگر ورزشکاران قهرمان می‌شوند سربازی آنها بخشیده شود و بحث دوم این بود که برای مربی ایرانی ارزش قائل شوند. من خودم روزی ۳۰ هزار تومان دریافت می‌کردم و این مبلغ بسیار ناچیز بود که اگر همان هم پرداخت نمی‌شد بسیار بهتر بود. بحث ما ارزش گذاری است و باید برای مربی ایرانی ارزش و احترام قائل شوند.
داورزنی پیگیر قراردادها شود
کارخانه تاکید کرد: حال که داورزنی با حکم رئیس جمهور در شورای عالی ورزش قرار دارد باید از این فرصت استفاده کند، این افتخاری دیگر برای والیبال است. باید از این موقعیت به خوبی استفاده کنیم و بحث قرارداد مربیان والیبال ایرانی مشخص شود. این باعث انگیزه است که یکی از شاخصه‌های اصلی مربیگری انگیزه می‌باشد. انگیزه بیرونی مانند پول، ثروت و … و انگیزه درونی مانند احترام، جایگاه و علاقه است.
یک شبه نمی‌توان ره صد ساله را رفت و مربی بزرگی شد
عضو هیات رئیسه فدراسیون والیبال در ادامه به کنار رفتن برخی مربیان از حضور در اردوهای ملی انتقاد کرد و گفت: یک مربی باید رزومه، توانایی، هوشمندی، پشتکار، ذوق، مسئولیت پذیری، علاقه مندی، مدیریت، کاریزما، شخصیت مربیگری و … داشته باشد همه اینها باید در نظر گرفته شود و سپس سکان هدایت تیم ملی به کسی که بالاترین ویژگی را دارد سپرده شود. نمی‌توانیم تیم ملی را به افراد کم تجربه بدهیم و این را به خاطر داشته باشید که یک شبه نمی‌توان ره صد ساله را رفت و مربی بزرگی شد، سلسله مراتب باید طی شود. برای مثال بهروز عطایی از سرمربیگری نوجوانان شروع کرد و سپس سرمربی جوانان شد و افتخاراتی کسب کرد یا پیمان اکبری، این دو از سایر مربیان ایرانی پیشگام‌تر هستند. محمدی راد، تندروان و رضایی مربیان جوانی هستند که باید به سمت جلو هل داده شوند.
دایی و قلعه نویی را سوزاندیم
وی تاکید کرد: سعید رضایی از مربیان جوان است که باید گام به گام پیش رود. اگر بخواهیم یک شبه ره صد ساله را طی کنیم هم خودمان را نابود می‌کنیم هم تیم ملی را. قبول دارم یک جاهایی باید ریسک کرد اما هنوز به آنجا نرسیده‌ایم. بارها گفته‌ام علی دایی زمانی که نباید، هدایت تیم ملی را عهده دار شد. یا امیر قلعه نویی زمانی که نباید سرمربی می‌شد و در واقع آنها را سوزاندیم و حالا پس از گذشت ۱۰ سال که زمانش رسیده به آنها بها نمی‌دهیم! من به سعید رضایی حق می‌دهم اما او دقیقاً در نردبان ۱۰ پله‌ای که روی پله هفتم قرار داشت با تصمیمی اشتباه و انصراف از اردوهای ملی به پله اول بازگشت.
مربیان جوان خودشان را «عقل کل» می‌دانند
کارشناس والیبال اظهار داشت: متاسفانه مربیان جوان چون خودشان را عقل کل می‌دانند، مشورت نمی‌کنند و کسی را قبول ندارند در نتیجه تصمیماتی به یک باره می‌گیرند. سعید رضایی با من تماس نگرفت اگر با من صحبت و مشورت می‌کرد هیچ گاه به او اجازه نمی‌دادم چنین تصمیمی بگیرد. با تمام احترامی که برای مربیان جوان قائل هستم اما ای کاش مشورت می‌کردند. به هر حال تصمیماتی گرفته شد که تبعاتی دارد که تاوان آن را می‌دهیم. مربیان جوان اگر در تمرینات تیم ملی حضور پیدا می‌کردند و تجربه کاری کنار الکنو را کسب می‌کردند برایشان خوب بود با شیوه تمرینات، مدیریت و شخصیت کاریزماتیک الکنو آشنا می‌شدند و تجربه‌ای کسب می‌کردند.
باید ماند و مبارزه کرد
وی ادامه داد: محمدی راد نیز همین گونه، او را بسیار دوست دارم اما ایراد به او هم وارد است او هم باید می‌ماند، باید ماند و مبارزه کرد. محمدی راد توانایی بالایی دارد اما تجربه ندارد. با توجه به تمام اختلافاتی که بین مربیان ایرانی وجود دارد رئیس فدراسیون سعی می‌کند فردی را انتخاب کند که حواشی کمتری دارد. متاسفانه برخی دچار خودبزرگ بینی هستند. مربیان باید خود واقعی‌شان را ببینند. چطور یک مربی که هنوز امتحان خود را پس نداده است انتظار دارد در حد یک سرمربی باشد.
هیات رئیسه همه فن حریف است
کارخانه اظهار داشت: امیدوارم اتفاقات خوبی رخ دهد، والیبال ایران مسیر خوبی را طی می‌کند. در هیات رئیسه همه کارشناس هستند به غیر از من، بهنام محمودی، میرفخرایی و افشاردوست که از جنس والیبال هستیم سایر نفرات پزشک، مهندس و … هستند که نشان می‌دهد هیات رئیسه به خوبی چیده شده و همه فن حریف در آن داریم. تمام مباحث در هیات رئیسه مطرح می‌شود و در نهایت فردی انتخاب می‌شود که شایستگی دارد.
کارخانه افزود: من همیشه از مربی ایرانی دفاع می‌کنم اما با صراحت می‌گویم که یک مربی باید ویژگی‌هایی نظیر اخلاق، شخصیت، مدیریت، دانش، تخصص و … را داشته باشد تا از هر نظر برای بازیکنان الگو باشد و توانایی اداره بازیکنان بزرگی مانند سعید معروف و محمد موسوی را داشته باشد. به سراغ الکنو رفتیم چرا که او بازیکن و کاپیتان تیم ملی روسیه بوده است، قهرمانی المپیک را در کارنامه دارد و وزنه سنگینی است که بازیکنان او را می‌پذیرند. همچنین مربی باید دلسوز، علاقه مند و اهل برنامه و خلاقیت باشد.
همه سر سفره والیبال نان می‌خوریم
عضو هیات رئیسه فدراسیون والیبال ادامه داد: قرار است آینده تیم ملی را به یک نفر بدهیم که همه ویژگی‌های مربیگری را داشته باشد و بازیکنانی مانند معروف، موسوی و غفور دنبال چنین مربیانی هستند. ما باید به یک اتحاد و همبستگی و همدلی برسیم، نقد را بپذیریم اما یکدیگر را تخریب نکنیم، همه سر سفره والیبال نان می‌خوریم، اگر پرچم والیبال بالا باشد به سود همه است و نان بیشتری سر سفره قرار می‌گیرد اما اگر همه علیه هم باشیم این به ضررمان است.
همه سوار بر یک کشتی به دل دریا زده‌ایم
کارخانه در پایان گفت: همه سوار بر یک کشتی به دل دریا زده‌ایم، امواج سهمگین را پشت سر گذاشته‌ایم و به ساحل رسیده‌ایم حالا که در قله قرار داریم نیاز به همدلی بیشتری است تا جایگاهمان را حفظ کنیم. زمانی والیبال ایران در رده ۴۸ دنیا قرار داشت اما امروز در جایگاه هشتم قرار داریم. برای حفظ این جایگاه باید همدل باشیم، واهمه‌ای از صحبت کردن ندارم چرا که نمی‌خواهم دیگر هدایت تیم ملی را بر عهده گیرم، من نیز کاندیدا بودم اما آن را نپذیرفتم و گفتم می‌خواهم به عنوان مشاور و برادر به والیبال کمک کنم.