بهرام ارک کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار مهر درباره پروژههای سینمایی که در دست دارد، گفت: در حال حاضر مشغول نگارش یک فیلم سینمایی هستیم که در مورد مکتب دوم نقاشی تبریز است که داستانی فانتزی دارد، البته هنوز برنامهای برای تولید آن نداریم، چرا که با توجه به شرایطی که کرونا فراهم کرده است هر نوع برنامهریزی برای تولید فیلم ممکن است با مشکل مواجه شود.
وی بیان کرد: فیلم سینمایی «پوست» نیز در نوبت اکران است، البته به دلیل شرایط موجود و تعطیلی سینماها، هنوز معلوم نیست این فیلم چه زمانی روی پرده سینما میرود، تنها راه موجود نمایش این فیلم در اکران آنلاین است که من شخصاً علاقهای به این نوع از اکران ندارم و ترجیح میدهم فیلم روی پرده سینما برود و بعد در پلتفرمها و شبکه نمایش خانگی در اختیار مخاطب قرار گیرد.
کارگردان فیلم کوتاه «حیوان» ادامه داد: در حال حاضر تعداد فیلمهای در نوبت اکران بسیار زیاد است و نزدیک به ۲ سال است که تقریباً هیچ فیلمی اکران نشده و چنین شرایطی سبب شده است که هزینه تولید فیلمها بازنگردد تا فیلمساز بتواند دوباره دست به تولید یک اثر جدید بزند.
وی تاکید کرد: پلتفرمها معمولاً آخرین گزینه برای بازگشت سرمایه هستند، یعنی تهیهکننده یا فیلمساز اول به فکر اکران داخلی و جهانی فیلم خود است، بعد از آن به پلتفرمها فکر میکند، اما در حال حاضر در شرایطی قرار داریم که گزینه آخر اولین و تنها راه برای نمایش فیلمها است. به همین دلیل از این طریق تنها بخش کوچکی از هزینههای تولید بازگردانده میشود.
تولید فیلم سینمایی در شهرستانها تعطیل شده است
این کارگردان تبریزی ادامه داد: متاسفانه تولید فیلم در شهرستانها بسیار سخت شده است و نمیتوان به راحتی دست به تولید فیلم زد، در این میان فیلمهای کوتاه نیز از این شرایط جدا نیستند و شرایطی برای تولید آنها فراهم نمیشود. در حوزه سینمای بلند نیز یا مجوزها صادر نمیشود و یا به تعطیلی سراسری، امکان آغاز فیلمبرداری وجود ندارد، به همین دلیل تهیهکنندگان برای سرمایهگذاری سست میشوند.
وی توضیح داد: در واقع تهیهکنندگان به این فکر میکنند که نه اکران مناسبی وجود دارد و نه جشنوارهای برگزار میشود، پس تولید فیلم در چنین شرایطی به چه دردی میخورد، مردم نیز در این شرایط به سینما نمیروند و دولت که از سینما حمایت نمیکند، پس در نهایت میتوان گفت سینما و فیلمسازی به خصوص در شهرستانها عملاً تعطیل شده است.
ارک در پایان گفت: در چنین شرایطی تنها کاری که از دست ما بر میآید نوشتن است و سعی میکنیم سوژههایی که به ذهنمان میرسد را روی کاغذ بیاوریم، البته این به آن معنا نیست که به تولید امیدواریم بلکه مینویسیم که بیکار نباشیم.