تنبلي و بي توجهي به خواست مخاطب،عامل رويگرداني ازمستندهاي ايراني

فرشاد فرشته حكمت، مستندساز  در گفت و گو با خبرنگار هنري "مهر"، درباره علت توجه مخاطب عام به مجموعه هاي مستند خارجي توضيح داد:  در يك اثر تصويري، فرم و محتوي اهميت زيادي دارد. موضوع اثر بايد با دقت نظر و هوشمندانه انتخاب شود تا در نهايت بتوان به ارايه يك مجموعه يا فيلم قابل قبول اميدوار بود. ولي در حال حاضر در كشور ما انتخاب مضامين تكراري از سوي هنرمندان كه از سرتنبلي و بدون هيچ خلاقيتي انجام مي شود، باعث توليد آثاري با سطح كيفي پايين شده است. در صورتي كه در مجموعه هاي مستند خوب دنيا كه از سوي شركت هايي مانند « بي بي سي » و « ديسكاوري » توليد مي شود، بيننده شاهد ارايه سطح بسيار بالايي از زيبايي شناسي هنري است.
وي خاطر نشان ساخت:   انديشه نو باعث ايجاد ساختارهاي جديد و تاثيرگذار مي شود و انسجام در اثر ، گزينش دقيق موضوع، ريتم مناسب و تصاوير چشم نواز يك مجموعه يا فيلم مستند را به اوج مي رساند. مهمتر اينكه توليد مجموعه هاي متعدد و متنوع به مخاطب قدرت انتخاب مي دهد تا در انبوه شبكه هاي تلويزيوني، اثري را كه مي پسندد، برگزيند و به تماشاي آن بنشيند.
فرشته حكمت با مهم برشمردن آثار مستند در عرصه توليدات جهاني، تاكيد كرد:  در همه جاي دنيا همان قدر و منزلتي را كه براي آثار تصويري داستاني در نظر مي گيرند به آثار مستند هم مي دهند و خيلي طبيعي است كه با عادت دادن مخاطب به تماشاي مجموعه ها و فيلم هاي مستند به رشد اين گونه آثار كمك كنند. در اين بين بايد هم به سراغ هنرمندان  رفت و از آنها درخواست تلاش هرچه بيشتر در راه ساخت آثار قابل توجه تر را داشت و از طرف ديگر بايد به مسوولين و سياستگذاران براي ايجاد شرايط و امكانات بهتر و بيشتر تاكيد نمود.
اين مستند ساز سرگرم سازي را  يكي از عناصر مهم براي جذب مخاطب عام در توجه به آثار مستند دانست و يادآور شد:   در حال حاضر سرگرم كننده بودن يك اثر به عنوان ابزار مهمي در دست سازندگان آثار تصويري درآمده  و پس از اين نكته است كه پيام دادن يا ندادن در اثر مطرح مي شود.  وقتي در يك مجموعه يا فيلم مستند ايراني،  بدون اينكه  به حوصله و وقت مخاطب توجه شود يك نريشن(كلام روي تصوير ) بسيار طولاني، جويده جويده ، به صورت مستقيم و با صدايي نه چندان دلپذير روي تصاوير خوانده مي شود و مثلا"  روي يك ستون تخت جمشيد مطلبي بسيار بلند به بيننده عرضه مي گردد، نبايد انتظار داشت كه اين اثر در ميان مخاطب عام  جا باز كند. در صورتي كه اگر يك مستندساز خارجي همين كار را بخواهد انجام دهد، به ارايه مستندات و بازسازي تاريخي دست مي زند و مجموعه را جذاب مي كند.
وي به نمونه هاي خوب در اين عرصه اشاره كرد و گفت:  در ميان مجموعه مستندهاي خارجي كه از تلويزيون ما پخش شده است، مي توان به مجموعه « تمدن هاي فراموش شده » اشاره كرد كه به جاي ارايه اطلاعات مستقيم،  با تصوير و به شكلي زيبا و روان به ارايه مطلب پرداخته بود.  در اين ميان نبايد از بودجه هاي اين گونه آثار هم غافل شد. چون وقتي يك اثر با بودجه اي كلان ساخته مي شود كه در آن تمامي نيازهاي مادي اثر ديده شده است، هنرمند با پشتوانه قوي و راحتي خيال كار مي كند و اين موضوع  بدون شك بر روي كيفيت اثر هم تاثير مثبت مي گذارد.