به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز تودی، محققان مرکز دندانپزشکی آمستردام هلند همچنین مشاهده کردند این افراد دارای سطح بالاتری از Veillonella در پوشش باکتریایی زبان خود بودند.
باکتری‌های Prevotella و Veillonella به طور بالقوه باکتری‌های پیش التهابی هستند و فراوانی نسبی آنها نشان دهنده وجود ارتباط احتمالی بین میکروب‌های دهانی و روماتیسم مفصلی است.
مطالعات قبلی هم نشان می‌دهد افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی دارای تجربه بیشتر بیماری پریودنتال (بیماری لثه) و تغییر در میکروبیوم های دهان و روده خود هستند.
برخی تحقیقات هم نشان داده است که بیماری روماتیسم مفصلی از حفره دهانی آغاز می‌شود.
برخی از محققان معتقدند این باکتری‌ها ممکن است با تولید پروتئین‌هایی که باعث تشکیل آنتی بادی‌های پروتئین ضد سیترولین (ACPA) می‌شوند، منجر به واکنش ایمنی مرتبط با روماتیسم مفصلی شوند.
به نظر می‌رسد این ترکیبات باعث واکنش‌های التهابی در انواع مختلف سلول‌ها، از جمله سلول‌های استخوانی می‌شوند. برخی از مطالعات نشان داده اند که این پاسخ ACPA ممکن است در آسیب استخوان در مفاصل افراد مبتلا به روماتیسم نقش داشته باشد.