به گزارش خبرنگار مهر، ناصر نظامی در بخشی دیگر از نشست نقد و بررسی دوبله در مهر گفت: "اگر صنف گویندگان را هیچ چیز تهدید نمی کرد، مسلماً مشکلی هم برای ما پیش نمی‌آمد. تهدیدها را باید رفع کرد. ما با درست کردن صنف خودمان می‌توانیم این تهدیدها را از بین ببریم و این درست شدن اوضاع یک بحث درون صنفی است."
منوچهر زنده دل خاطرنشان ساخت: "گاهی اوقات رقابت ناسالمی بین شبکه‌ها به وجود می‌آید. به عنوان نمونه مسابقه‌ای بین شبکه سه و تهران بود که فیلم "ماموریت غیرممکن 3" را زودتر دوبله کنند و به پخش برسانند. دو دوبله مختلف و به فاصله یک روز از هم پخش کردند. دلیل این مسئله چیست؟ آیا رقابت بین شبکه‌ها باید به دوبله لطمه بزند؟ اگر کسی برایش کیفیت مهم باشد، مسلماً کار بهتر انجام می‌شود."
وی با اشاره به تعداد زیاد جوانان گوینده گفت: "برخلاف اینکه انجمن گویندگان را متهم به این می‌کنند که درها را بسته‌ایم، این طور نیست، ولی اگر هدف خدمت به مردم باشد، باید به کیفیت اهمیت داد و در این صورت باید معیارها متفاوت باشد، اما اگر بخواهیم صرفه‌جویی کنیم، به یکسری جوان ظلم می‌کنیم که در این کار به جایی نمی‌رسند و به لحاظ عشقی و کاری هم ارضا نمی‌شوند."
امیر عطرچی در ادامه این نشست درباره اینکه شرایط مناسبی برای کار ما فراهم نمی‌شود، گفت: "هر سال دولت با توجه به تورم مقداری به حقوق کارمندان و کارگران اضافه می‌کند، بخش خصوصی هم با توجه به میزان تورم همین کار را می‌کند، اما درباره گویندگان این طور نیست، مبلغ ناچیزی به دستمزد آنها اضافه می‌شود که متاسفانه اکثراً به فراموشی سپرده می‌شود و دستمزد دوبلورها هر چند سال یکبار بالا می‌رود."
کیکاووس یاکیده هم گفت: "اگر کسی بدون وجدان کاری فیلمی را دوبله می‌کند به این دلیل بوده که اگر کسانی با وجدان، عشق و علاقه کار را به نحو مطلوب انجام دادند، نه تشویق شدند نه حمایت، چرا که اگر بخواهیم کار درستی انجام دهیم، نیاز به امکانات بیشتری داریم. حال این امکانات ممکن است زمان، مترجم، مادیات و ... باشد. وقتی سپاسگزاری نمی‌شود، این مشکلات به وجود می‌آید. کیفیت و نظارت خیلی موثر است. باید نظارت وجود داشته باشد. اما اینکه چه کسی نظارت کند، مسئله مهمی است."
علیرضا منصوری راد با اشاره به اینکه بحث نظارت کیفی و تمرکز تداخل پیدا کرده، گفت: "ما تلاش می‌کنیم که یک تشکیلات نظارت کیفی همیشه بر دوبله نظارت داشته باشد. کمیته فنی امور دوبلاژ تشکیل و افراد آن معرفی شده اند و کار را در این مسیر قرار داده تا به نوعی اظهار نظراتی که درباره دوبله در تمام بخش‌ها می‌شود، از وجود افراد کمیته فنی استفاده شود، مسلماً به نتایج مطلوبی ختم می‌شود."
ناصر نظامی در این نشست اشاره کرد: "انجمن ما علاقمند است با رسانه‌ها همکاری صمیمانه داشته باشد که تا به حال نه شما با ما داشید و نه ما با شما. بیایید از همین جا شروع کنیم. عیب‌ها و حسن‌ها را بگویید. وقتی انتقادها را بشنویم، مسلماً نمی‌توانیم بی خیال از این موضوع رد شود. دوست داریم همکاری صمیمانه‌ای با مجلات و روزنامه‌ها داشته باشیم، حتی یک صفحه باز کنید که نظر مردم را درباره دوبله فیلم‌ها بپرسید، مسلماً در کار ما خیلی موثر است."
بهرام زند با اشاره به سیاست‌های پنهان گفت: "سال‌ها سعی شد این حرفه از بدنه سینما جدا شود و دیده نشود. شما هر چیزی را در سینما می‌بینید غیر از دوبله. سال‌هاست دوبله مهجور باقی مانده و در جشنواره‌ها هم دیده نمی‌شود. در حالی که اگر به این حرفه نگاه کنیم، می‌بینیم کار مهمی است. من اگر 50 سال از عمرم به لحاظ فیزیکی گذشته، اما صد سال به لحاظ روحی خرج کردم و آن هم مربوط به حس‌هایی است که برای این کار گذاشتم."
وی در ادامه افزود: "چرا باید الان با کوچکترین صدا اذیت شوم؟ یا با کوچکترین چیز اینقدر حساس باشم که من مرد گنده باید گریه‌ام بگیرد؟ حس زیادی خرج کردم، اما کسی متوجه نمی‌شود، مگر کسی که در این حرفه باشد، ولی هنوز به این حرفه عشق می‌ورزم. از انگلستان دوستداران شرلوک هلمز برای من هدیه فرستادند، ولی در مملکت خودمان این طور می‌شود."
منوچهر اسماعیلی در پایان نشست در حالی که به شدت منقلب شده بود گفت: "واقعاً از تمام بچه‌هایی که در این نشست حضور دارند، ممنونم. ما عمری که در این جماعت صرف کردیم بیشتر از زمانی بود که در کنار خانواده‌مان بودیم و مشکلات و مسائلی که به عناوین مختلف مطرح شد، شاید بخش ناچیزی از ناگفته هاست. ما داریم بار مسئولیت 200 نفر را هم می‌کشیم. مطالب روشن بیان شد و انتظار ما پاسخ مثبت است. تا زمانی که این عشق هست، دوبله هرگز نخواهد مرد."