خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و اندیشه: محمد جواد گودینی، استاد دانشگاه، پژوهشگر تاریخ اسلام و نویسنده کتاب‌هایی چون «صعود و سقوط ادبیات سیاسی در عصر بنی‌امیه»، «تاملی بر زندگانی ابوالاسود دؤلی و شرح گزیده‌ی اشعارش»، «بررسی تحلیلی صلح امام حسن (ع) و آغاز خلافت اموی» و… به مناسبت درگذشت استادش حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیخ الاسلامی یادداشتی را با عنوان «مقام استاد: ارج نامه مرحوم دکتر شیخ‌الاسلامی»برای مهر ارسال کرده است. حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیخ الاسلامی، استاد دانشگاه تهران و چهره ماندگار ادبیات روز پنجشنبه مورخ ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ در تهران درگذشت. این یادداشت را در ادامه بخوانید:
نخستین بار زمانی که به سال ۱۳۸۲ در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران پذیرفته شدم، با استاد فرهیخته مرحوم دکتر علی شیخ الاسلامی که سال‌ها مسئولیت دانشکده را بر عهده داشت و به تازگی ریاست دانشکده را واگذار کرده بود، از نزدیک آشنا شدم و آنچه در نخستین دیدارم با مرحوم استاد شیخ الاسلامی به یاد دارم، اخلاق نیک و پسندیده، روحیه صمیمی و فروتنی مثال زدنی این استاد بزرگوار ادبیات فارسی و عرفان نظری است. مرحوم استاد شیخ الاسلامی با وجود مقام علمی برجسته و تجربه سال‌ها ریاست بر دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، به دانشجویان (از جمله دانشجویان جدید الورود) لطف فراوانی مبذول کرده و با گشاده رویی و مهرورزی فزاینده‌ای رفتار می‌کرد.
به یاد دارم سال‌های نخست تحصیلم در دانشگاه تهران همواره به دروس ادبیات فارسی علاقه نشان می‌دادم و می‌کوشیدم در کنار رشته‌ام (زبان و ادبیات عربی) در زمینه ادبیات درخشان فارسی و بویژه ادبیات عرفانی نیز مطالعه کرده و از کلاس‌های اساتید گروه ادبیات فارسی نیز بهره جویم و از خرمن دانش اساتید نامدار ادبیات فارسی و بویژه مرحوم دکتر شیخ الاسلامی خوشه چینی کنم. استاد شیخ الاسلامی برایم بهترین گزینه بود و سخنان جذابش و برخورداری همزمانش از علوم اسلامی و ادبیات فارسی و بویژه ادبیات عرفانی مرا به وجد می‌آورد.
با علاقه‌ای وافر و قلبی شیدا سخنان ارزشمند استادم را می‌شنیدم و بر صحیفه قلبم حک می‌کردم؛ به طوری که اکنون پس از گذر سال‌ها از دوران دانشجویی‌ام، خاطرات فراوانی از استاد بزرگوار مرحوم دکتر شیخ الاسلامی در ذهن دارم. نکته جالب توجه اینکه مرحوم استاد همه پرسش کنندگان را (چه دانشجویان ادبیات و چه دانشجویان رشته‌های دیگر در مقاطع گوناگون تحصیلی) را با آغوش باز می‌پذیرفت و با بردباری، حوصله و تسلط کامل بر علوم دینی و ادبی پاسخ‌های عالمانه را می‌گفت که نشان از عمق نکته سنجی و اشراف گسترده‌اش بر ژرفای ادبیات فارسی ارزیابی می‌شود. درس حافظ شناسی و سخنان دلپذیر استاد شیخ الاسلامی در این خصوص، از نکات ناب عرفانی سرشار بود و دانشجویان را با وادی عشق الهی و ادبیات پرجاذبه عرفانی و حافظ این بزرگ شاعر ایران زمین آشنا می‌کرد.
به یاد دارم در بزرگداشت حکیم فردوسی شاعر حماسه سرای پارسی و از بزرگان ادبیات حماسی جهان و هومر شرق به سال ۹۵، مرحوم دکتر شیخ الاسلامی چه نیکو جایگاه این سراینده بزرگ ادب پارسی را توصیف کرد و میان عشق و دلدادگی‌اش به سرزمین ایران و محبت سرشارش به دین اسلام و مکتب اهل بیت(ع) نکاتی عالمانه و ارزشمند ایراد فرمود و گفتمان اعتدالی این شاعر پرآوازه را شرح کرد و توجه همگان را به رویکرد عقلانی و دوستی راه و مرام اهل بیت رسالت(ع) از سوی حکیم فردوسی جلب نمود.
به باور نگارنده این سطور، دکتر شیخ الاسلامی خدماتی شایان و ارزنده به ادبیات پارسی و بویژه ادب عرفانی کرده که برای دهه ها از خاطر ادب دوستان محو نخواهد شد. خدمات مرحوم استاد تنها در بخش آموزش ادبیات پارسی و عرفان نظری، نگارش کتاب و مقاله در این زمینه خلاصه نمی‌شود و استاد ارجمند در زمینه ترجمه نیز دستی داشته و از مترجمان برجسته نیز بوده که کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است؛ شاید به این دلیل که جایگاه وی در ادب پارسی و عرفانی آنچنان والا و بزرگ است که دیگر جنبه‌های علمی و مهارتی استاد را تحت الشعاع قرار داده است و کمتر به آن پرداخته شده است.
در پایان این وجیزه مختصر درگذشت استاد والامقام و چهره ماندگار کشور و استاد بی مانند ادب عرفانی سرزمینان مرحوم دکتر علی شیخ الاسلامی را به همه ادب دوستان و شیفتگان ادب پارسی در سراسر گیتی و بویژه خانواده داغدار آن استاد گرامی تسلیت گفته و از خداوند بزرگ رحمت و لطف بی پایان را برای استادم خواستارم.