به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر هومان پارسایی در خصوص فوت چند تن از دانشجویان دستیاری دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و ایران گفت: باید به جامعه علوم پزشکی و خانواده عزیزان درگذشته تسلیت عرض کنم، آنچه مشخص و غیر قابل انکار است این‌که ما طی چند وقت اخیر عزیزانی از نخبه‌های کشور را از دست دادیم که خدمات زیادی به جامعه علوم پزشکی ارائه دادند و چه بسا حضورشان می‌توانست در روزهایی که در آن قرار داریم و با بیماری کرونا در حال مبارزه هستیم، بسیار مفید باشد و بسیار به جامعه و کشور کمک کند.
وی اضافه کرد: قطعاً فقدان نخبه‌هایی که از دست دادیم ضایعه بزرگی به جامعه پزشکی وارد کرده است و این غم بزرگ اگر به همین شکل باقی بماند و فکر و راه حلی برای آن پیدا نشود، برای جامعه می‌تواند گران تمام شود.
این فعال شورای صنفی افزود: آنچه که باید بیشتر بدان پرداخت واکاوی علت دقیق فوت این عزیزان نیست؛ بلکه آنچه باید به طور دقیق به آن پرداخته شود درس عبرت گرفتن از فوت این عزیزان و رسیدن به راه حلی برای پیشگیری از چنین اتفاقاتی است، اگر چه مشخص شدن علت دقیق فوت این عزیزان نیز در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
دبیر شورای مرکزی مجمع دبیران شوراهای صنفی دستیاران و دانشجویان Ph.D وزارت بهداشت، با طرح این سوال که چرا ما در جامعه علوم پزشکی، نخبه‌هایی را که برای خدمت رسانی به مردم تربیت می‌کنیم به این راحتی از دست می‌دهیم، ابراز داشت: از اسفند ۹۸ که کرونا آغاز شد به صورت پیش بینی نشده‌ای حجم بالایی از فشار کار بر روی دوش دستیاران گذاشته شد، اما تازه متوجه شدیم این قشر از جامعه علوم پزشکی تا چه اندازه زیر فشار و تحت ظلم قرار دارند.
وی به ناچیز بودن حق‌الزحمه دستیاران اشاره کرد و گفت: در کل جامعه دستیاری ما با حداقل حق‌الزحمه و کمک هزینه تحصیلی در حال خدمت رسانی است. این حداقل حتی از حداقل‌های حقوق اداره کار نیز پایین‌تر است. ما دستیارانی داریم که در کنار ارائه خدمات باید نگران هزینه‌های مالی خانواده باشند؛ این در حالی است که از حدود یک سال گذشته که تعداد تخت‌های بیمارستانی افزایش یافته است، تعداد کشیک‌های این عزیزان به قدری افزایش یافته که دچار فرسودگی شغلی، خستگی روحی و روانی شده‌اند.
پارسایی خدمات رفاهی و روانشناسی را از نیازهای مهم دستیاران دانست و گفت: دستیاران زیرفشار روحی و روانی بسیاری هستند زیرا در کنار سختی ارائه خدماتی که دارند، باید ساعت‌ها ماسک و لباس‌های حفاظت شده که تحملشان در ساعات طولانی کشیک سخت است، تاب بیاورند؛ از طرفی کرونا که همه امید داشتیم ظرف یک سال کمرنگ و کمرنگ‌تر شود مدام در حال وارد شدن به پیک جدید و به تبع آن فشار جدید بر کادر درمان است. تمام نشدن کرونا و ثابت ماندن فشار مضاعفی که یک سال است بارش بیش از همه در کادر درمان بر دوش دستیاران است، همه و همه شرایط دستیاری را سخت کرده است.
دبیر شورای مرکزی مجمع دبیران شوراهای صنفی دستیاران و دانشجویان Ph.D وزارت بهداشت، اظهار داشت: دیدن چهره بی‌جان بیمارانی که ساعات و روزهای قبل وارد بخش‌های درمانی شدند و به دلیل کرونا جان خود را از دست دادند و دیدن تلاش‌هایی که نتیجه مد نظر دستیار را به دنبال ندارد به تنهایی برای بروز فشارهای روحی و روانی دستیاران کافی است؛ به همین دلیل تاکید داریم که باید کارگروه‌هایی در سطح وزارت بهداشت، دانشگاه‌های علوم پزشکی و بیمارستان‌ها تشکیل شود تا مشکلات دستیاران را بررسی کنند و راه‌های عملیاتی در کوتاه مدت و بلندمدت به این عزیزان ارائه شود.