به گزارش خبرگزاری مهر، نشست نقد و بررسی کتاب «بی تو پریشانم» با حضور زینب پاشاپور نویسنده و امیر اسماعیلی کارشناس در کتابفروشی«به‌نشر» تهران برگزار شد.
در ابتدا این نشست امیر اسماعیلی، نویسنده و کارشناس ادبیات عنوان کرد: ازآنجایی‌که انتشارات روایت فتح همیشه جایگاه ویژه برای دوستان نوقلم و کار اولی دارد این امکان برای چاپ این کتاب توسط خانم پاشاپور به وجود آمد که این کتاب در اختیار مخاطبین قرار بگیرد و با توجه به تجربه اول نگارش نویسنده بسیار خوب و قابل دفاع شد.
وی افزود: کتاب «بی تو پریشانم» اگر قرار بود روایتی از شخصی دیگر باشد به‌مراتب کار راحت‌تری در پیش رو می‌داشت اما اولین کتاب ایشان تجربه زندگی شخصی خودشان بوده و طبعاً این موضوع کمی داستان را سخت می‌کند. همیشه این جنس نگارش موکول می‌شود به زمانی که یک پختگی کامل در نویسنده وجود داشته باشد اما تجربه این کار مهم‌ترین تحول زندگی ایشان می‌بایست به شمار رود.
این منتقد همچنین در ادامه جلسه نیز گفت: از نقاط قوت این کتاب می‌توان به انتقال حس در آن اشاره کرد درعین‌حال که اصل موضوع در حال طی شدن است از جز به‌جز آن می‌توان حس نویسنده را درک کرد. فضای آخر کتاب با دل‌تنگی و شهادت تمام می‌شود که به نظرم ظرفیت نگارش فصل بعد از شهادت نیز به وجود می‌آید زیرا مشابه شهادت ایشان در شهدای مدافع حرم تا به امروز نبوده.
اسماعیلی با اشاره به طراحی مناسب جلد و مباحث فنی کتاب نیز گفت: حجم کتاب حجم بسیار مناسبی است، از قطع تا طراحی جلد و صفحه‌آرایی که به خواندن کتاب کمک بسیاری می‌کند، فضای کتاب فضای خوبی است که نشان دهند تلاش و زحمات صورت گرفته برای تولید آن است البته که می‌تواند تغییراتی داشته باشد و نقش‌ها کمی پررنگ‌تر شود.
وی افزود: شهدای مدافع حرم یک جنس روایتی دارند که حال و هوای نزدیک به هم و نوع ارادتمندی شبیه به حضرت زینب (ص) دارند اما با دنیای متفاوت، شاید هشت سال دفاع مقدس با توجه به زمان و مکان‌های شهادت خیلی شبیه به هم باشند اما در شهدای مدافع حرم این‌گونه نیست؛ ما در روایات هشت سال دفاع مقدس خیلی جاها به کلیشه می‌رسیدیم اما شهدای مدافع حرم این‌گونه نیستند؛ خانواده‌های مدافعین حرم بروزهای متفاوتی دارند زیرا زندگی تازه و در لحظه‌ای دارند و می‌خواهند از شهادت فرزندشان صحبت کنند چیزی که در شهدای دفاع مقدس کم است و ما تا به امروز کتاب این سبکی نداشته‌ایم که خانواده شهید روایت داشته باشند. همیشه یک نسل اختلاف بوده است اما اعضای درجه‌یک بابت حجم سختی که تحمل می‌کنند برایشان سخت است.
وی در پایان در خصوص اثر جدید این نویسنده نیز گفت: خانم پاشاپور یک اثر جدید هم دارند به نام «عروس یمن» که کتاب خوبی است با موضوع جذاب و از هم‌سطح‌های خود خیلی بهتر است، نوع نگارش و نوع شخصیت‌پردازی در این کتاب نیز فوق‌العاده است. باید بگویم که ایشان سرعت خیلی خوبی دارند و این سرعت زیاد یکجایی خطرناک می‌شود که شاید کمی حساسیت‌های کتاب اول را از دست بدهند که این تنها نگرانی است که من در خصوص خانم پاشاپور دارم. امیدوارم این نگرانی من نگرانی بی‌موردی باشد.
اسماعیلی در پایان خاطرنشان کرد: من زمانی که کتاب را خواندم یک ساعت بعد کنار مزار شهید پورهنگ بودم و خلوت نیم‌ساعته‌ای داشتم. این کتاب یک شخصیت کاملاً مستقل دارد و تأثیرش را بر خواننده می‌گذارد. محمد پورهنگ همچنان جای تولید محتوا دارد زیرا این روایت شاخه‌های زیادی دارد.
در ادامه نشست زینب پاشاپور نویسنده کتاب «بی تو پریشانم» نیز با تشکر از زحمات سرکار خانم حسینی عنوان کرد: ورود من به دنیای نوشتن با عنایت این شهید بوده است و یکی از نعمت‌هایی که خدا به من داد حضور خانم حسینی است، مشاوره‌های ایشان از جنس متفاوتی بود و اگر نویسنده‌ای هست که اسمش روی این کتاب قرارگرفته کشف ایشان بوده که کمک شایانی به من داشتند.
پاشاپور در ادامه نشست گفت: روایت زندگی کمی سخت است زیرا باید همه‌جا جانب انصاف را رعایت کنیم، من نمی‌خواستم خودم قهرمان این داستان باشم اما خانم حسینی گفتند ما می‌خواهیم این شهید را از چشم همسر آن ببینیم بنابراین سعی کردم از مشاوره‌های کارشناسی شده ایشان استفاده کنم. دنیای نویسندگی نقطه پایانی ندارد.
وی همچنین ادامه داد: بازخورد زیادی از این کتاب گرفته‌ام، انگیزه بزرگ من برای نوشتن تعهدی بود که من داشتم زیرا به همسرم قول داده بودم زندگی‌نامه ایشان را بنویسم، مسمومیت ایشان یک ماه طول کشید و از زمان مسمومیت تا شهادت دو هفته فاصله بود و در آن زمان خاطراتی را بازگو کردند که بعد از شهادت ایشان یک کتاب بشود.محدودیت‌هایی که در نگارش این کتاب داشتم این بود که من به کسانی که کنار شهید پورهنگ بودند دسترسی نداشتم، خیلی با برادرم صحبت کردم که اسمشان در کتاب باشد. بسیار برای نگارش این کتاب تلاش کردم و دوست داشتم این تلاش‌ها به ثمر برسد تا بتوانیم بخش بعد از شهادت را به کتاب اضافه کنم.
این نویسنده در پایان نیز با اشاره به کتاب جدید خود نیز گفت: نگارش «عروس یمن» به‌مراتب راحت‌تر بود اما سختی‌های نیز داشت ازجمله اینکه در خصوص یک فرهنگی صحبت می‌کردم که خودم آن را ندیده بودم، راویی داشتم که ایرانی نبود و برایم خیلی سخت بود، سعی کردم چیزی خلاف واقعه نباشد و جنبه داستانی هم رعایت شود و راوی درنهایت رضایت داشت و گفت این واقعاً زندگی من است. البته باید بگویم که من بابت تعهدی که به مادرم دارم نیز می‌خواهم زندگی‌نامه برادرم را نیز نگارش کنم، در آن روایت قطعاً یک بخش خانوادگی خواهم نوشت اما محوریت هشت سالی است که ایشان در منطقه از سرباز به فرمانده رسیدند. اطلاعات مردم هنوز در خصوص شهدا کامل نشده است و فکر می‌کند به این موضوعات باید پرداخته شود تا مردم آگاهانه به زندگی این عزیزان نگاه کنند.