حجت الاسلام امیرحسین حصیری خراسانی در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن عرض تسلیت به مناسبت سالروز فاجعه غمبار تخریب قبور ائمه بقیع (علیهم السلام) گفت: قبرستان بقیع یکی از پر خاطره ترین مکان‌های شهر مدینه است که پس از اسلام به عنوان یکی از مهمترین قبرستان‌های مسلمین شناخته می‌شد. قبرستان بقیع در زمان رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) نیز زیارتگاه بوده و آن حضرت برخی شب‌ها، خانه را ترک و جهت راز و نیاز، به تنهایی به بقیع می‌رفتند.
قبرستان بقیع مدفن چهار امام معصوم و بسیاری از صحابه و تابعین
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به تاریخ قبرستان بقیع، تصریح کرد: در کتب تاریخی، حرم ائمه بقیع (علیهم السلام) به عنوان «مشهد» و «حرم» اهل بیت (علیهم السلام) معروف گردیده که در سمت غربی و منتهی الیه قبرستان بقیع واقع شده است. در این حرم، قبور مطهر، «امام حسن مجتبی»، «امام سجاد»، «امام باقر»، «امام صادق» (علیهم السلام)، در کنار قبور ائمه بقیع، با فاصله کم، قبر عباس عموی پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) و در کنار قبر عباس نیز قبر دیگری متعلق به فاطمه بنت اسد قرار گرفته است. که همه این قبور شش‌گانه در زیر یک گنبد و دارای ضریح و صندوق زیبا بوده‌اند. و بنا به نقلی قبر پنهان حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در قبرستان بقیع قرار دارد.
فلسفه و چگونگی پیدایش وهابیون
وی با اشاره به فلسفه و چگونگی پیدایش فرقه ضاله وهابیت، گفت: در سال ۱۷۱۰ میلادی دولت بریتانیا ۱۰ تن از جاسوسان حرفه‌ای خود را به مصر، عراق، ایران، عربستان و ترکیه فرستاد تا معلومات کافی به منظور تقویت راه‌هایی برای ایجاد تفرقه میان مسلمین و گسترش تسلط بر کشورهای اسلامی جمع آوری کنند. در این میان مستر همفر به آستانه (ترکیه امروزی و دولت عثمانی آن زمان) فرستاده شد و در آنجا خود را محمد نامید و با عالمی مسن از اهل تسنن و حنفی مذهب آشنا شد و پیش او درس می‌خواند و از این طریق در طی دو سال ماموریتش در آستانه یادگرفتن زبان‌های ترکی و عربی و فراگرفتن قرآن و تعلیمات شریعت اسلام پیشرفت بسیاری کرد و بعد از این مأموریت به لندن بازگشت و پس از گذشت ۶ ماه آموزش و دوره‌های مختلف و مطلع شدن از اسرار و نقاط ضعف و قوت اسلام و مسلمین این بار به بصره در عراق فرستاده شد.
پژوهشگر تاریخ اسلام در ادامه افزود: پس از آن مستر همفر با «محمد بن عبدالوهاب» مواجه شد و تمام همت خود را صرف تعلیم و تربیت او کرد، تا در سال ۱۱۴۳ هجری نقشه او به وسیله آن شاگرد دست آموز به مرحله عمل رسیده و مذهب استعماری، التقاطی و ضاله «وهابیت» اعلام و شروع به کار کرد.
نخستین تخریب قبور ائمه بقیع (علیهم السلام)
حجت الاسلام حصیری خراسانی در خصوص نخستین مرحله تخریب قبور ائمه بقیع (علیهم السلام) گفت: سرزمین حجاز در دو قرن اخیر تحت نفوذ وهابی‌ها، با تفکرات متمایل به ابن تیمیه و گرایشات سلفی و تکفیری قرار دارد. وهابی‌ها نه تنها از مخالفان سر سخت شیعه هستند بلکه با غالب مسلمانان اهل تسنن نیز مخالفند. پس از تسلّط سعودیان بر حجاز و پیوند فکری و مذهبی آنان با محمدبن عبدالوهاب، در هر شهر و منطقه‌ای که وارد می‌شدند، آثار و ابنیه ساخته شده بر روی قبور بزرگان صدر اسلام را ویران می‌کردند، که نخستین تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (علیهم السلام) به دست وهابیون سعودی در سال ۱۲۲۰ هجری روی داده است، پس از این واقعه، با سرمایه‌گذاری شیعیان مراقد تخریب شده به زیباترین شکل بازسازی شد و با ساخت گنبد و مسجد، قبرستان بقیع به یکی از زیباترین مراقد زیارتی و در واقع مکان زیارتی مسلمانان تبدیل شد.
وقوع دردناک‌ترین حوادث تاریخ اسلام توسط وهابیون
استاد حوزه علمیه قم در ادامه با اشاره به تفکرات غلط وهابیون نسبت به ابنیه و آثار تاریخی گفت: وهابیون به فتوای سران خود، مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه در مکه، گنبدهای بر فراز قبور مطهر حضرت عبدالمطلب، حضرت ابوطالب و حضرت خدیجه (علیهم السلام)، زادگاه پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله الله علیه و آله و سلّم) و فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، «خیزران» عبادتگاه سری پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلّم) و دیگر قبور را تخریب کردند. در مدینه نیز گنبد منور نبوی را به توپ بستند اما از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند.
تخریب مجدد قبور ائمه بقیع (علیهم السلام)
پژوهشگر تاریخ اسلام در ادامه گفتگوی خود با خبرنگار مهر، تصریح کرد: وهابی‌ها در هشتم شوال ۱۳۴۴ برای دومین بار با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (علیهم‌السلام)، یکی از تلخ‌ترین حوادث تاریخ اسلام را رقم زدند و اشیا نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند و قبر حضرت حمزه سید الشهدا (علیه‌السلام) و شهدای احد را با خاک یکسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پیامبر (علیهماالسلام) و دیگر قبور را هم خراب کردند.
حجت الاسلام حصیری خراسانی در پایان افزود: وهابیون متعصب در همان سال (۱۳۴۴ هجری قمری) به کربلای معلی نیز حمله کردند و ضریح مطهر حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) را کندند و جواهرات و اشیا نفیس حرم مطهر را که اکثراً از هدایای سلاطین و پادشاهان و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به ۷۰۰۰ نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خوردند.