افشین معصومی تهیه کننده و تولید کننده حوزه موسیقی که طی سال‌های گذشته با پروژه «چندشب» حضور فعال‌تری در حوزه موسیقی داشت، طی گفتگویی با خبرنگار مهر درباره عملکرد دولت در حوزه موسیقی طی سال‌های گذشته توضیح داد: تا آنجایی که من به یاد دارم همیشه به ما گفته‌اند در بودجه فرهنگی کشور بخشی وجود دارد که به حمایت از موسیقی اختصاص دارد. حمایت‌هایی که بخشی از آن به جشنواره‌ها و رویدادهای مرتبط با موسیقی است و بخشی دیگر نیز به مصارف گوناگون دیگر اختصاص پیدا می‌کند. اما من به عنوان یک تهیه کننده که آثار منتشر شده و فعالیت‌های متعددم گواهی برای استمرار حضورم در عرصه موسیقی است تا به امروز ندیده‌ام که بدون تقاضا و مراجعه‌مان به دفتر موسیقی حمایتی از فعالان این حوزه در بخش موسیقی جدی شده باشد.
دفتر موسیقی فقط یک مجموعه برای صدور مجوز بود
وی افزود: البته شاید این کمک‌ها و حمایت‌هایی که از آن یاد می‌کنم برای آدم‌های خاصی باشد که بنده از این حمایت‌ها مطلع نیستم. شاید چون من و امثال من هیچ وقت اهل تقاضا و التماس از دولت برای دریافت حمایت نبودیم جایی در بسته‌های حمایتی دولت نداشتیم و نداریم. به هر حال من و بسیاری از همکارانم که در این سال‌ها فعالیت‌های مؤثری در حوزه اشاعه موسیقی جدی و موسیقی غیرتجاری داشتیم تاکنون تمام تلاشمان را انجام دادیم تا دستمان را برای گرفتن پول به سوی دولت دراز نکنیم. اگر هم اسپانسری داشتیم این اسپانسرها در نتیجه مذاکره‌ای بوده که با بخش خصوصی صورت گرفته و دولت در آنها نقشی نداشته است.
این تهیه کننده بیان کرد: متأسفانه در این سال‌ها دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور مدیرانی که به لحاظ رفتاری و نوع برخورد، افرادی خوش اخلاق، محترم و دارای شخصیت مثبتی بودند و هستند تبدیل به محلی برای صدورمجوز و انجام چند کار اداری رایج شده بود که در کنار انجمن موسیقی به عنوان یک نهاد اجرایی و خانه موسیقی به عنوان نهادی که به اعتقاد من فعالیت‌های مرتبط با بیمه و مسائلی از این دست شاخص تر از کارهای دیگرشان است ثمر چندانی برای موسیقی به همراه نداشتند و ما شاهد بودیم که نهادهای دولتی در حوزه موسیقی بدون اینکه هیچ هدفی را دنبال کنند، فقط به انجام امور اداری و جاری پرداختند که در دولت‌های قبلی نیز همین روند طی می‌شد.
موسیقی تجاری یا موسیقی غیرتجاری؛ مساله این است
معصومی در ادامه صحبت‌های خود با انتقاد از نوع نگاه دولتمردان که بیشتر به سمت حمایت از موسیقی تجاری رفته است، تصریح کرد: متأسفانه باید قاطعانه عرض کنم که دولت طی این سال‌ها و حتی دوره‌های پیشین هیچ حمایتی از موسیقی جدی انجام نداد و آنچه بیشتر از هر جریان دیگری به چشم آمد، رشد قارچ گونه موسیقی تجاری بود که عمده آن روی موسیقی پاپ متمرکز شد. گویا آقایان هم بدشان نمی‌آمد که این گردش مالی بسیار چشمگیری که در موسیقی پاپ وجود دارد، تبدیل به جریان اصلی فرآیند اصلی تولید محصولات موسیقایی باشد. به هر حال برگزاری چندین کنسرت موسیقی جدی در تالار کوچکی چون رودکی با استقبال محدود و قیمت بلیت محدود کجا و برگزاری دو کنسرت موسیقی پاپ در سالن چند هزار نفری میلاد کجا؟ قطعاً در ظاهر ماجرا فرآیند اقتصادی برگزاری کنسرت موسیقی پاپ بسیار چشمگیرتر از کنسرت‌های ما با مخاطبان محدود است. به هر حال اینها مواردی است که نشان دهنده یک خلاء جدی در مدیریت نظام اقتصادی موسیقی ایران است که به طور کامل در اختیار موسیقی تجاری است و ای کاش در این چند سال دولتمردان برنامه‌ریزی بهتری برای آن داشتند.
وی افزود: من و بسیاری از تهیه کنندگان حوزه موسیقی که قطعاً در بازار فعالیت موسیقی یارای همراهی و رقابت با تهیه کنندگان بزرگ موسیقی پاپ را نداریم، در این چند ساله نهایت تلاشمان را کردیم تا با وجود همه بی مهری‌ها هیچ وقت درخواست کمکی از دوستان دولتی نداشته باشیم، چون هم می‌دانیم حمایتی در کار نیست و هم از سوی دیگر اعتمادی بین ما و آنها وجود ندارد که بخواهیم منتظر حمایت‌ها باشیم. به عنوان مثال در همین پروژه «چند شب» که خوشبختانه با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد ما به شدت نیازمند حمایت بودیم اما غیر از یک مقطع که انجمن موسیقی ایران برای همکاری اعلام آمادگی کرد و البته ما در این زمینه به دلیل اینکه دوستان می‌خواستند پروژه را به نام خودشان تمام کنند و با این نیت شریک کار شوند به نتیجه نرسیدیم.
وقتی شرایط دریافت تسهیلات کرونایی خیلی سخت شد
این تهیه کننده و ناشر در بخش دیگری از صحبت‌های خود به شرایط و احوالات فعالان حوزه موسیقی در روزهای کرونایی اشاره کرد و گفت: من یقین دارم کمتر از ۱۰ درصد از همکارانم در حوزه موسیقی توانسته باشند از حمایت‌های دولت در حوزه موسیقی بهره مند شده باشند، چرا که در همین ماجرای دریافت وام و تسهیلات کرونایی به قدری شرایط پیچیده و سختی حکمفرما بود که خود من بعد از طی نیمه راه از گرفتن وام و تسهیلات پشیمان شدم و بهتر دیدم تا برای گرفتن این تسهیلات با این شرایط دست به دامن دوستان نشوم. به هر ترتیب ما که بسیاری از سرمایه‌های معنوی حوزه موسیقی را در این چند سال از دست دادیم، فضایی که برای جایگزین کردن هنرمندان از دست رفته باید سال‌ها تلاش کنیم تا شاید بتوانیم در این حوزه شاهد ظهور و بروز استعدادی باشیم.
معصومی در پایان گفت: این سال‌ها یکی از غم‌انگیزترین دورانی بود که موسیقی این سرزمین تجربه کرد، چرا که فضای نامطلوب اقتصادی که از دولت‌های پیشین وجود داشته و همچنان نیز ادامه دارد، به انضمام حضور ویروس کرونا و شرایط اقتصادی که به واسطه تعطیلی کنسرت‌ها و فعالیت‌های موسیقایی و البته کمبود حمایت‌های دولتی پیش آمد شرایطی را فراهم کرد که بسیاری از تهیه کنندگان و تولیدکنندگان موسیقی تغییر شغل داده و کارهایی را انجام دهند که اصلاً فکرش هم را نمی‌کردند.