خبرگزاری مهر -گروه هنر-عطیه مؤذن: «هفت روز سیما» عنوان بسته خبری-تحلیلی ویژه‌ای است که در پایان هر هفته به بازخوانی اهم تحولات خبری مرتبط با متن و حاشیه تولیدات صداوسیما و اتفاقات پیرامونی آن در طول هفته می‌پردازد.
در این بسته خبری هفتگی تلاش کردیم در کنار خبرهای رسمی فعالیت برنامه‌سازان و مدیران سیما، نیم‌نگاهی به حواشی رسانه‌ای و حتی شایعاتی که به‌رغم غیررسمی بودن می‌توانستند در اخبار مرتبط با سیما تأثیرگذار باشند هم داشته باشیم.
امروز پنجشنبه ۲۰ خرداد ماه می‌توانید با شماره ۸۲ بسته خبری «هفت روز سیما» در مرور متن و حاشیه اتفاقات تلویزیون و خارج از تلویزیون در هفته‌ای که گذشت، با ما همراه شوید.
چهره هفته؛ پژمان جمشیدی
کمتر از یک دهه می‌شود که پژمان جمشیدی با سریال «پژمان» میدان بازی خود را از مستطیل سبز رنگ به قاب شیشه‌ای و پرده‌ای نقره‌ای تغییر داده و از فوتبالیست به بازیگر بدل شده است.
فوتبالیستی که تنها یک گل ملی جزو افتخاراتش بود حالا به بازیگر نقش یک بسیاری از فیلم و سریال‌ها بدل شده و در سال‌های اخیر بیشترین گل را هم در عرصه هنر کاشته است. البته نه اینکه حضور او در سینما و تلویزیون در این یک دهه با استقبال اهالی هنر یا رسانه‌ها مواجه بوده باشد، خیر! اتفاقاً بارها سیبل تندترین نقدها و شوخی‌ها هم شده و آنقدر برخی از این هجمه‌ها علیه حضور او در عرصه بازیگری غیرمنصفانه بوده است که هم هنرمندان و هم رسانه‌ها خودشان در پی حمایت از او برآمده‌اند.
با این حال خود او در همه این سال‌ها به دور از پاسخ‌های طلبکارانه به انتقادات، تنها مسیرش را ادامه داده و سعی کرده است هر روز استعدادهای بیشتری از خود را در بازیگری به نمایش بگذارد.
پژمان جمشیدی این شب‌ها در فصل دوم سریال «زیر خاکی» به کارگردانی جلیل سامان به ایفای نقش می‌پردازد سریالی که فضایی طنازانه دارد و ماه مبارک رمضان سال گذشته فصل اول آن روی آنتن رفت. علاوه بر قصه و موقعیت طراحی شده در سریال، خود جمشیدی هم به خوبی توانسته است از عهده این نقش برآید و تکرار شخصیت‌های اشتباهی در موقعیت‌های اشتباهی از این دست نباشد. او شخصیت جدیدی را هم در این سریال از خود ارائه کرد و با کمی فشردن دندان‌هایش به هم در هنگام عصبانیت یا تغییر میمیک و لحن خود سعی کرده است پژمان متفاوتی باشد.
غیر از اینها در فصل دوم سریال از آن فردی که کاملاً بی‌خبر از دنیا و اتفاقات آن به دنبال گنج خود سیر می‌کرد، فاصله گرفته است و حالا کاملاً در جریان موقعیت‌ها و آدم‌هایی که با آنها مواجه می‌شود قرار دارد اما همچنان سبک زندگی خود را دنبال می‌کند و نه قرار است یک باره هیولا شود و نه آدم مثبت ماجرا. نکته‌ای که البته به قصه و درام طراحی شده جلیل سامان برمی‌گردد و جمشیدی هم به خوبی موقعیتش را درک کرده است.
جمشیدی اما غیر از این سریال تازه‌ترین بازیگری است که عرصه اجرا را هم تجربه می‌کند و به صورت هفتگی با «پیشگو» در پلتفرم‌های اینترنتی ظاهر می‌شود. برنامه «پیشگو» مثل بسیاری از تاکشوهای اینترنتی به گفتگو با چهره‌ها و هنرمندان و ورزشکاران اختصاص دارد اما از یک گفتگوی صرف فراتر رفته و طراحی‌هایی برای پیش بینی آینده مهمان یا کشور یا زندگی و سیاست عمومی در بر دارد. جمشیدی در این برنامه هم حضور نسبتاً موفقی دارد و اگرچه کمی هنوز اجرای شق و رقی دارد اما بهتر توانسته نسبت به برخی هم صنف‌هایش، خودش باشد و یا حتی استرس‌هایش را مدیریت کند.
این البته بعد از اجرای یک ویژه برنامه «کلاسیکو» دومین تجربه او محسوب می‌شود که شاید خیلی هم موفقیت‌آمیز نبود با این حال روند رشد جمشیدی نشان داده است او همیشه در تجربه‌های خود، منعطف حرکت می‌کند و سعی دارد هر بار آماده‌تر از قبل گل‌های بیشتری را به ثمر برساند و حضور او در «پیشگو» هم از همین تجربه‌هاست که می‌توان امید داشت هر بار بهتر از قبل ظاهر شود.
اتفاق ویژه هفته؛ شبکه اختصاصی نامزدهای انتخابات
تلویزیون اگرچه تنها رسانه نامزدهای ریاست جمهوری در دوره‌های مختلف برای تأثیرگذاری روی آرای مردمی نیست اما قطعاً مهمترین آنهاست. از این حیث که مردم با تماشای گفتگوهای نامزدها، مستندهایشان و از همه مهمتر مناظره‌ها به برآیندی رسیده‌اند که از جمیع اینها برای انتخاب نامزد مدنظر خود تصمیم می‌گیرند. در این رسانه کوچک‌ترین رفتار نامزدها له یا علیه فردی حتی منجر به برگشت از یک نامزد و رجوع به دیگری شده یا حتی ظلم رسانه‌ای علیه نامزدی باعث شده است اتفاقاً آرا به نفع او سوق پیدا کند.
همین است که نامزدها هم با در نظر گرفتن اهمیت این رسانه سعی دارند گاه در مقابل تریبون‌های مناظره به گونه‌ای دیگر رخ نشان دهند و جلوه‌ای از خود نمایش دهند که شاید پیش از این کمتر از آنها دیده بودیم
صداوسیما امسال اما در یک حرکت متفاوت و بدیع برای اختصاص دادن بیشترین ظرفیت رسانه‌ای به انتخابات، نه تنها ساعات مختلفی از برنامه‌های رادیو و تلویزیون را در اختیار نامزدها گذاشته که پرچم تلوبیون را هم به عنوان سامانه اینترنتی تحت نظر خود تمام قد برای انتخابات برافراشته است.
تلوبیون در حال حاضر ۱۵ میلیون کاربر فعال دارد و در بسیاری از موارد تعداد بازدیدهای برنامه‌ها و سریال‌ها و آثار تلویزیونی که در این رسانه بارگذاری می‌شود رقیب نظرسنجی‌های صداوسیما شده است. به گونه‌ای که خود معیار جدیدی برای تهیه کنندگان و صاحبان آثار قرار گرفته است و می‌تواند طرازی برای ارزیابی می‌شود.
حالا تلوبیون در یک رویکرد جدید ۷ شبکه اختصاصی برای ۷ نامزد ریاست جمهوری ترتیب داده است تا خودشان محتوای مورد نظرشان را به‌صورت ۲۴ ساعته در آن بارگذاری کنند. این شبکه‌ها نه تنها از برنامه‌های تولیدی بهره مند است که نامزدها می‌توانند از امتیاز ویژه پخش زنده هم در آنها استفاده کنند. ممیزی محتوای نامزدها هم براساس همان مصوبه‌ها و دستورالعمل‌های کمیسیون تبلیغات ستاد انتخابات صورت می‌گیرد و بنابراین اگر سانسور یا ممیزی هم صورت بگیرد حرجی بر صداوسیما نیست.
هرچند نامزدها هنوز بهره ویژه‌ای از این فرصت تازه نبرده‌اند و کمتر به این ظرفیت توجه نشان داده‌اند، با این حال برای اولین بار است که چنین امکانی از طرف سازمان صداوسیما در اختیار نامزدهای ریاست جمهوری قرار می‌گیرد؛ ظرفیتی که می‌توان آن را فراتر از بستر انتخابات، آزمونی برای حرکت به‌سمت تلویزیون‌های خصوصی با نظارت رسانه ملی نیز قلمداد کرد.
حاشیه هفته؛ واکنش‌های انتقادی به مجری مناظره‌ها
مناظره‌های انتخاباتی و در رأس آن مرتضی حیدری مجری مناظره‌ها طی یک هفته اخیر سیبل بیشترین هجمه‌ها و انتقادهای مخاطبان قرار گرفت و از شیوه برگزاری مناظره که به صورت جدی توسط یکی از نامزدهای ریاست جمهوری در وسط مناظره‌ها به مسابقه هفته تشبیه شد تا اجرای مجری همه موارد با نقادی مواجه شد.
از زمان مناظره اول شیوه برگزاری آنکه اتفاقاً هیچ شباهتی به مناظره نداشت و تنها نام مناظره را یدک می‌کشید نقدهای تندی را متوجه خود کرد. شیوه‌ای که در آن تک به تک، هر فردی با معرفی خود و دوربین ثابت روی وی می‌توانست به یک سوال مجری پاسخ دهد و همین ساختار باعث شد آن را بیشتر از یک مناظره جدی سیاسی آن هم برای جدی‌ترین و رسمی‌ترین رویداد مهم کشور تا سطح یک مسابقه سرگرم کننده از نوع «مسابقه هفته» تنزل دهند و هجو کنند.
مهمتر از این نقد اما مجری خود مناظره بود که او هم از این حواشی و انتقادها بی نصیب نماند. مرتضی حیدری حالا پس از چند دهه اجرا، گفتگو و مصاحبه با شخصیت‌های سیاسی، دیپلماتیک و حتی رؤسای جمهور یکی از معدود چهره‌های باسابقه در این عرصه است که به کرات توانمندی خود را به رخ کشیده است اما کم و کیف حضور مرتضی حیدری در این برنامه او را در موقعیت نقدهای تند و تیزی قرار داد.
چگونگی این حضور البته بیشتر از اینکه به توانمندی‌های او ارتباط داشته باشد وابسته به ساختار برنامه شبه مناظره و طراحی‌ای است که برای آن صورت گرفته است و همین بروز و ظهور او باعث شد با مجریان تاک‌شوها و حتی برنامه کودک مثل عمو پورنگ مقایسه شود و گفته شود اگر هر فرد دیگری هم جای او بود تنها می‌توانست به برداشتن گوی‌هایی از جام‌ها اکتفا کرده و نهایتاً تذکر دهد که وقت تمام است.
شاید اگر حیدری اجازه داشت می‌توانست در همین سطح از برنامه هم جدی تر و قاطع‌تر ظاهر شود با این حال بی انصافی است اگر این نحوه از حضور او را صرفاً به اختیارات خود او نسبت دهیم و انتظارات بیشتری از او در این ساختار از برنامه که کمترین نقشی برای مجری تعریف شده است داشته باشیم.
نکته هفته؛ رده‌بندی سنی مناظره‌ها
شاید عجیب و حتی کمدی باشد که تصور کنید فقط فیلم‌های زامبی و خشن و ترسناک و یا صحنه‌های مبتذل و شوخی‌های جنسی این آثار نیست که رده‌بندی سنی می‌خورد بلکه مناظره‌های سیاسی آن هم در سطوح عالی هم می‌توانند و گاه لازم است دستخوش ممیزی شوند! با این حال این سوژه دستخوش یک تحقیق قرار گرفت و آیتمی از یکی از برنامه‌های انتخاباتی این هفته را تشکیل داد.
این آیتم کوتاه خود اتفاق ویژه‌ای بود که این هفته بعد از مناظره دوم انجام شد و بخشی کوتاه و تحلیلی در برنامه «تبادل» با اجرای محمد دلاوری در شبکه آرا و در سامانه تلوبیون به خروجی نظرسنجی‌هایی پس از دو مناظره تلویزیونی پرداخت.
در این آیتم با اشاره به خروجی نظرسنجی‌ها نشان داده شد که مناظره‌های اول و دوم چقدر می‌تواند برای کودکان آسیب زا باشد و حتی لازم است این مناظره‌ها به دلیل ترس و اضطراب و خشونتی که برای کودکان به بار می‌آورد برای کودکان حداقل ۱۰ سال به بالا پخش شود.
مجری در این آیتم با یک توضیح کوتاه که «سی درصد جمعیت ایران را بنا به آمار جمعیت زیر ۱۸ سال تشکیل می‌دهد که حق رأی ندارند و به ظاهر درگیر فضای انتخاباتی نمی‌شوند» توضیح داد که چطور از آنچه در تریبون‌های رسمی می‌شوند شوکه می‌شوند و گفت «بچه‌های ما وسط خونه مبهوت هستند، یک سری آدم کت و شلواری یا معمم و جدی و عبوس دارند حرف‌های خیلی جدی می‌زنند بعضاً به هم می‌پرند و امکان دارد که متوجه نشوند چه می‌گویند.»
وی سپس به نظرسنجی‌ای که براساس شاخص‌های جهانی انجام شده اشاره کرد که چقدر طبق آنها بچه‌ها تحت تأثیر خشونت کلامی قرار دارند که نمودی از آن هم در مناظره‌ها بروز و ظهور یافت.
این مجری در سخنانی صریح اعلام کرد که «کودکان به گواه آمارهای بین‌المللی و تحقیقاتی که روی مناظره‌های انتخاباتی در آمریکایی انجام شده است به شدت تحت تأثیر نمایش افترا، تهمیت به یکدیگر، توهین، ادعای بدون سند و پرخاش از این جنس بین آدم‌های بزرگ و بالغ قرار می‌گیرند.»
مجری در نهایت در این بخش که با یک هشدار مثبت ۱۳ روی پس زمینه مشخص شده است بیان می‌کند که بهترین سن برای تماشای مناظره‌ها ۱۳ سال و حداقل ۱۰ سال است.
پیشنهاد هفته؛ دورهمی این بار با شیوه مسابقه
مهران مدیری بالاخره پس از چند ماه دوباره روی آنتن شبکه نسیم ظاهر می‌شود و اما این بار با اجرای یک مسابقه به میان علاقمندانش بازخواهد گشت.
مسابقه‌ای که تاکنون در تیزرهای پخش شده تکنولوژی غلبه و جلوه بیشتری در ساختار آن داشته و از دستگاه‌هایی مکانیکی در آن رونمایی شده است.
این مجموعه قرار است هر هفته جمعه، شنبه، یکشنبه و دوشنبه‌ها ساعت ۱۱ به پخش برسد و قسمت اول آن از فردا شب جمعه ۲۱ خرداد روی آنتن خواهد رفت.
فصل‌های اخیر «دورهمی» به دلیل حضور مهمانان تکراری به کرات مورد انتقاد مخاطبانش قرار گرفت و خود مدیری چند باری وعده ساختاری جدید را داد و حالا مدیری هم پس از تجربه‌هایی در عرصه اجرای تاکشو گونه و گفتگومحور این بار توانمندی خود را در ساختاری تعلیق آمیز از جنس مسابقه به چالش خواهد کشید.